کارگران، مردم مبارز!

فرارسیدن نوروز و آغاز سال نو را به همه شما عزیزان صمیمانه شادباش می گوئیم. امیدواریم سال جدید برای همۀ شما سالی پر از شادی، موفقیت و کامیابی باشد. بگذارید در این فرصت با دلی آکنده از اندوه با خانواده‌ صدها کولبر و سوختبری ابراز همدردی کنیم که در سال گذشته عزیزانشان را از دست دادند. این انسانهای رنجدیده که از روی اجبار و برای به دست آوردن لقمه نانی به شغل پرمشقت و پرخطر کولبری و سوخت بری روی آورده بودند، مورد اصابت گلوله مزدوران جنایتکار رژیم اسلامی قرار گرفتند و یا در برف و سرما و بوران گرفتار آمدند و جانشان را از دست دادند. بگذارید با خانواده صدها انسانی ابراز همدردی کنیم که در سال گذشته حکومت ترور و اعدام جمهوری اسلامی چه در میدان و خیابانهای شهرها و چه در زندانها جانشان را گرفت و نگذاشت بهار دیگری از عمر خود را سپری نمایند. بگذارید با خانوادۀ بیش از دویست هزار قربانی ویروس کرونا ابراز همدردی کنیم که متأسفانه بر اثر رویکرد سیاسی، امنیتی و ارتجاعی و عدم احساس مسئولیت رژیم در قبال مردم جانشان را از دست دادند. رژیمی که نه تنها کارگران و مردم فرودست جامعه را در قبال پیامدهای مخرب اقتصادی بحران کرونا بدون پشتیبانی مالی رها کرد، بلکه با عدم تهیۀ امکانات پیشگیری و مداوای مبتلایان، ایران را به یکی از کانونهای شیوع این ویروس مرگبار در خاورمیانه تبدیل کرد و چنین خسارت سنگینی متوجه مردم ایران و منطقه ساخت.

سال نو را به همۀ زندانیان سیاسی که به جرم دفاع از آزادی و حقوق انسانی دستگیر شدند و در سیاهچالهای رژیم جمهوری اسلامی مورد آزار و اذیت و شکنجه قرار گرفتند شادباش میگوئیم . دور نیست آن زمان که با بروز یک قیام توده‌ای، درِ زندانهای رژیم در هم شکسته شوند، و همۀ این عزیزان آزاد شده و سربلند و پیروز به آغوش گرم خانواده و همرزمانشان باز گردند.

مردم مبارز!

متأسفانه امسال تحت حاکمیت رژیم اسلامی سرمایه در ایران، زندگی و معیشت ما کارگران و توده های مردم زحمتکش بیش از سالهای گذشته در مضیقه قرار گرفته و سفرۀ نوروزی خانواده هایمان بیش از پیش خالی و بی رونق شده است. امسال نیز کارگران و دیگر اقشار تهیدست ایران با جیب خالی و عذاب روحی نه تنها قادر به تأمین هدیه و خرید کفش و لباس نو برای عزیران و جگرگوشه گانشان نبودند بلکه تأمین یک وعده غذای مناسب بر سر سفره های نوروزی نیز برایشان مشکل بوده است. اینها درحالی است که سران و کاربدستان رژیم و دیگر سرمایه داران جیبها و حسابهای بانکی شان را از ثروت و سامان به تاراج بردۀ ما کارگران پر کرده و در ناز و نعمت بسر میبرند. اگر تا چندی قبل سران رژیم چنین وانمود می‌کردند که این شرایط محصول تحمیل تحریمها است و پس از ترامپ و سر کار آمدن دولت جدید آمریکا، تحریمها برداشته می‌شود و گشایشی در زندگی مردم ایجاد خواهد شد، اینک با تشدید بحران اقتصادی و تداوم بحرانهای سیاسی منطقه ای و بین‌المللی و اِسرار سران رژیم بر ادامۀ سیاستهای هسته ای و دخالت در کشورهای منطقه، افق ایجاد گشایش و تغییر در اوضاع معیشتی مردم تیره و تارتر از گذشته شده است. گسترش بیکاری، افزایش نرخ تورم ۵۷ در صدی، سقوط ۶۰ در صدی ارزش ریال و بالارفتن روزانه قیمت کالاهای اساسی مورد نیاز، قدرت خرید مردم کارگر و زحمتکش را آنچنان پائین آورده که موجب گرسنگی و فقر و فلاکت غیر قابل تحملی شده است. آسیب های اجتماعی از قبیل تن فروشی، اعتیاد، گورخوابی، ذباله گردی، کودکان کار و خیابان که از دستاوردهای رژیم اسلامی سرمایه برای ما کارگران و مردم فرودست جامعه است، افزایش یافته است.

اما از سوی دیگر می‌بینیم که کارگران و دیگر اقشار زحمتکش جامعه علیرغم فضای سرکوبی که رژیم جمهوری اسلامی برجامعه حاکم کرده است، هر روزه علیه این اوضاع فلاکتبار دست به اعتراض و اعتصاب می‌زنند و روز به روز قاطعانه تر، مصمم تر، متشکل تر و گسترده‌تر بر تحقق خواست و مطالبات خود پای می فشارند. هر روزه شاهد تجمعات اعتراضی کارگران، بازنشستگان، معلمان، پرستاران، دانشجویان و دیگر مردم ستمدیدۀ ایران هستیم. سران رژیم که خود عامل اصلی بروز چنین اوضاعی هستند و خود و وابستگانشان غرق در فساد هستند، به بن‌بست رسیده اند و راه حلی برای برون رفت از بحران ندارند. در چنین شرایطی آنان با تجاهل قبای مدعی و اپوزیسیون می پوشند و بی شرمانه می‌گویند : ” اوضاع معیشتی مردم خوب نیست “. این ادعای خامنه ای و جناح اصولگرای حاکم که می‌خواهند تنها با مقصر قلمداد کردن جناح رقیب اشک تمساح برای معیشت مردم بریزند، کاملأ فریبکارانه است. آنها خود مجرم ردیف اول در به وجود آوردن چنین زندگی مشقت باری برای ما کارگران و اقشار تهیدست جامعه هستند. سران رژیم که از پاسخگویی به نیاز و مطالبات مردم عاجز و درمانده هستند، راه حل و پاسخی جز توسل به ابزار سرکوب ندارند. لذا با این ادعا و عملکردها برای تداوم حاکمیت شان در صدد ایجاد زمینۀ تشکیل یک دولت سراپا نظامی هستند. تا با تمرکز بیشتر قدرت در دست سپاه پاسداران خود را برای مقابله و رویارویی سرکوبگرانه با اعتراضات و خیزشهای اجتماعی آماده کنند. سران رژیم میدانند بر چه دریایی از نفرت و بیزاری کارگران و مردم رنج دیده نشسته‌اند و می بینند توازن قوا در جامعه چگونه به نفع مبارزات مردم تغییر کرده است. کشتار وحشیانۀ زحمتکشان سوختبر بلوچستان، یورش به تجمع بازنشستگان، یورش به تجمع زنان و مردان آزادیخواه در روز جهانی زن، دستگیریهای وسیع فعالین سیاسی و اجتماعی کردستان و کشتن کولبران گوشه‌هایی از نمایش “قدرت” و ظرفیت جنایتکارانه سپاه پاسداران برای ایجاد فضای سرکوب و ارعاب است. اما تداوم اعتصابات و اعتراضات کارگران، دانشجویان، معلمان، بازنشستگان و دیگر اقشار جامعه به رژیم نشان داد که سرکوب و جنایات رژیم نه تنها نتوانسته مردم عاصی از فقر و گرسنگی و خفقان را ساکت نماید بلکه آنان را مصمم تر، آبدیده تر برای رویارویی نموده است. سران رژیم می‌دانند کارگران و توده های مردم تهیدست جان به لب رسیده راهی جز تداوم مبارزه پیش رو ندارند. می دانند دیر یا زود موج عظیمی از خیزش سراسری توده های کارگر و مردم زحمتکش و ستمدیده در ایران به راه خواهد افتاد و با برچیدن بساط زورگویی و ستمگریشان، زندگی و حیات خود را از شر حکومت نکبت بار اسلامی سرمایه نجات خواهند داد.

کارگران، فعالین پیشرو و کمونیست!

جمهوری اسلامی اینک در شرایط آنچنان ضعیفی قرار گرفته که در چهل سال گذشته بی سابقه بوده است. اقتصادش بر اثر بحران ساختاری سرمایه داری ایران، تشدید تحریمهای بین‌المللی ، دزدی و فسادی که سراپای حاکمیت را در بر گفته، درهم ریخته و در آستانه ورشکستگی قرار گرفته است. سیاست جنگ افروزانه و توسعه طلبانۀ دخالت در کشورهای منطقه که با صرف صدها میلیارد دلار از جیب ما کارگران و مردم زحمتکش پیش رفته و موجب کشتار و ویرانی و آوارگی میلیونها نفر شده، با شکست مفتضحانه ای روبرو شده و جمهوری اسلامی وادار به عقب نشینی از آن خواهد شد. زیرا اینک ماهیت ضد انسانی جمهوری اسلامی و احزاب فاسد اسلامی وابسته اش در دیگر کشورها برای مردم ستمدیدۀ منطقه نیز افشا شده و جمهوری اسلامی را به عنوان یکی از عوامل اصلی جنگ و کشتار و فلاکت اقتصادی خود می‌بینند. در چنین شرایطی جمهوری اسلامی می‌خواهد بار اصلی ورشکستگی حاکمیتش را به ما تحمیل نماید. ما چرا باید تاوان سیاستها و بحرانهای حکومت اسلامی را با جان و مال و زندگی خود بپردازیم؟

آنچه در این شرایط لازم است مورد توجه فعالین کمونیست جنبش کارگری و دیگرجنبشهای اجتماعی قرار گیرد این واقعیت است که اعتصابات و اعتراضات این دوره نشان می‌دهد که وارد مرحله جدیدی از تعرض و رویارویی با رژیم شده‌ایم و لازم است در دل این کشمکش ها به توده کارگران و مردم زحمتکش کمک شود تا اراده جمعی خود را به صورت متشکل اعمال کنند. برای ایجاد کمیته های محلات تلاش کنیم. زمینه برپایی اعتراضات و اعتصابات سیاسی توده‌ای و سراسری را آماده کنیم. اتحاد و همبستگی را درمیان کارگران و مردم ستمدیده ایران تقویت کنیم. توجه توده کارگران را به این واقعیت جلب کنیم که راه برون رفت از این همه فقر و فلاکت را نه در چهارچوب مناسبات حاکم بلکه در مسیر یک قیام انقلابی علیه جمهوری اسلامی و نظم سرمایه داری موجود باید جستجو کرد. متشکل شدن نیروی عظیم و پراکنده ما کارگران همراه دیگر توده های مردم زحمتکش در سطح سراسری از چنان ظرفیت بالقوه عظیمی برخوردار است که می‌تواند به تداوم حاکمیت جمهوری اسلامی پایان دهد.

امیدواریم سال نو را با تلاش خستگی ناپذیر برای سازمانیابی جبهه پر قدرت کارگران و مردم زحمتکش و ستمدیده ایران برای نبرد سرنوشت سازی که در راه است آغاز کنیم، بار دیگر فرا رسیدن نوروز و سال نو را به همه شما شادباش می گوئیم.

کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران
نوروز ۱۴۰۰
مارس ٢٠٢۱