شمال سوریه - روژآوا بار دیگر آماج قتلعام قرارگرفته است. موضوع کرد و کردستان غربی که به وسیله حزب بعث سوریه، پایان یافته اعلام شده بود و وجود آن انکار میشد، سال ۲۰۱۱ به همراه خیزشهایی که به «بهار عربی» شناخته شد، فرصت یافت تا به خیزش سراسری بپیوندد. کردهای کردستان غربی (روژآوا) در کنار دیگر مردمان ساکن در شمال سوریه در برابر حکومت مرکزی، به جنبش پیوستند تا به سرکوب و نسل کشی تاریخی پایان دهند. با جانبازی و اراده برای خود مدیریتی در بخشهای مختلف این سرزمین «کانتونها» برپا شد. «یگانهای مدافع خلق(YPG) و «یگانهای مدافع زنان» (YPJ) سازمان یافته ازهزاران زن و مردن انقلابی، پشتوانهی خودمدیریتی تودههای کارگر و زحمتکش بودند. با دخالت نظامی روسیه، حکومت اسلامی ایران، داعش، ترکیه، عراق، حزبالله و ناتو، ... جنگ نیابتی در سوریه محور گرفت. روژآوا اراده کرده بود که در برابر تجاوز و تمامی این نیروها، سیستم خودگردانی و شورایی را برای زندگی شایسته انسان تجربه کند. مردمان عرب، مسیحی، ترکمن، کلدانی، آسوری، کرد، علوی با آزادی روژآوا شانه بهشانه هم، خودمدیریتی دموکراتیک غرب کردستان را زیر نام «دمکراسی مستقیم» و برابری زنان برپا ساختند. این تجربه آغازین که نشانههایی از کمون دارد، تا آن اندازه در زندگی مردم روژآوا اهمیت یافته که در ادبیات سیاسی منطقه کردستان «انقلاب ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۲» نامیده میشود.
حکومت نو عثمانیسم ترکیه، به ویژه وجود روژآوا را الگو و کانونی برای میلیونها کرد در ترکیه میدید. داعش از جمله به وسیله ترکیه مجهز شد و پشتوانه گرفت تا به کوبانی شبیخون زند و کوبانی را با خاک یکسان و در خون اشغال کرد. مقاومت کوبانی به هزینهی جان هزاران دختر، پسر، زنان و مردان انقلابی سازمانیافته در یگانهای خلق، در جهان بازتاب یافت. این مقاومت حماسی برگ درخشانی است از اراده و مقاومت برای رهایی در تاریخ جهان.
در ۱۷ مارس ۲۰۱۶ نمایندگان کرد سوریه به همراه نمایندگانی از دیگر نیروهای شمال سوریه که در شکست و بیرون راندن داعش و ترکیه دوش به دوش هم مقاومتی حماسی را به پیش برده بودند، در کنفرانس شهر رمیلان در کانتون جزیره، سیستم فدراسیون شمال سوریه را با سه کانتون جزیره، کوبانی و عفرین اعلام کردند. در برابر این اعلام، حکومت سوریه، ترکیه و ایران به ویژه به مخالفت و تهدید برخاستند. جان کربی، سخنگوی وقت وزارت خارجه آمریکا به همراه مخالفین خودمدیریتی اعلام کرد: «از مناطق خودگردان یا نیمه خودمختار در داخل سوریه حمایت نمیکنیم.» در پی این اعلام بود که ارتش سوریه به منطقهٔ قامیشلی حمله ور شد و کشتار آفرید. داعش در این برهه بود که به هجومی ویرانگر دست زد و پایتخت دوم حکومت اسلامی خود را بعد از موصل در عراق به رقعه در شمال سوریه منتقل کرد و با اشغال شهرها و روستاها به ویرانی و کشتار هزاران نفر دست زد.
از آن اکتبر خونین سال ۲۰۱۴ کوبانی، که اینک نامش یادآور مقاومت و شکوه است، تنها ۴ سال میگذرد. روژآوای هنوز خونین، با رزمندگان و کارگران و ستمبراناش، سر فراز، با دختران و زنان آزادهاش در برابر خوفناکترین هیولاهای تاریخ، برای زندگانی مقاومت میکند. نام روژآوا و کوبانیاش در تاریخ تابناک میماند. دختران و پسران «آدونیس» ، بار دیگر، ایستاده تا اگر مجال یابند، از کشتزارهای کار، زندگی برویانند». اینک پس از ماههای پایان سال ۲۰۱۸ و از آن روزهای حماسی، که کوبانی از وجود داعشیان پاک و زدوده شد بار دیگر روژآوا گلوله باران میشود. با داعش زدایی، زندگی دوباره زاده شد. با هزینه جانهای عزیز هزاران رزمنده که جان باختند و یا دست و پا از دست داده هنوز سلاح بردوش، برای نجات زیست و اکولوژی همهگان در ویرانههای شهر و روستاهای آزاد شده، زندگی رویش میدهند. با چراغ سبز ترامپ به ارتش ترکیه، و با جابجایی نیروهای آمریکایی با ارتشیان سوریه و ایران و ترکیه در منبج که مدعی بودند در برابر داعش به ائتلاف پایبندند بار دیگر ماهیت دولتهای سرمایهداری آشکار شد. با این چراغ سبز دولت آمریکا، تبهکاران اردوغانی و داعشی و جبهةالنصریها زیر نام ار جمله ارتش «حمزه» به فرمان اردوغان این پدرخوانده داعش بار دیگر، به روژآوا حمله ور شدهاند. عفرین در اشغال ارتش ترکیه با صدها هزار آواره در دشت و صحرا مانده است. اردوغانیسم گرفتار در بحرانهای سیاسی و اقتصادی و بیآینده کردستان را بار دیگر با توپبارانها و بمبارانها هدف قرار داده تا به انحراف افکار عمومی، چندی دوام بیاورد. اینک مردمان کار و زیر ستم مناسبات سرمایهداری در این سرزمین، برای زیستی سزاوار انسان و هستی خویش به نبردی انقلابی ایستادهاند تا از هویت انسانی و دستاوردهای خویش دفاع کنند.
روژآوا، بخشی از زمین و زیست و بوم جهانی ماست، در این شرایط با همهی توان و هرگونه، در برابر اشغالگران و ارتجاع باید به یاری مقاومت بشتابیم. روژآوا را در محاصره است. مردمان کار و زحمت در روژآوا در برابرحکومتهای ترکیه، ایران، روسیه، آمریکا، ناتو، حزبالله، داعش و داعشیان رنگارنگ را تنها نگذاریم.
دفتر روابط بینالملل حزب کمونیست ایران
۲۷ دسامبر ۲۰۱۸
international@cpiran.org http://cpiran.org/english
۱۹ آبان ۱۳۹۷