روز جهانی زن بدون تردید فرصتی است که به گوشه ها و جوانب مختلف رزم زنان برای دنیایی بهتر پرداخته شود و من با اشاره به عرصه نقش زنان در ارگانهای تلبیغی این روز را گرامی می دارم. ابتدا روز جهانی زن را که آینه و نمایگر همه عرصه های مبارزه و تلاش زنان آزادیخواه است را به تمامی انسان هایی که برای زندگی ای سرشار از رفاه، آزادی و امنیت برای تمامی انسان ها علی الخصوص به زنان مبارزی که بندهای اسارت و حقارت نظام سرمایه داریو تمامی خرافات و سنن ارتجاعی را تحمل نکرده و پای در را مبارزه با مناسبات موجود را دارند تبریک عرض می کنم.
تجربه من مربوط به کار در یکی از ابزارهای تشکیلاتی یعنی ارگان های تبلیغی است که سالها در صفوف آن کار کرده ام. حضور و فعالیت زنان در ارگان های تبلیغاتی کومه له، تشکیلات کردستان حزب کمونیست ایران همواره برجسته بوده است. من برای سالیان متمادی کار و پذیرش مسئولیت را در رادیو تجربه کرده ام که این فعالیت در ادامه کارش به کار تلویزیونی هم انجامید.
ما اگر چه از امکانات مالی وسیعی که مدیای جهان سرمایه داری برخوردار نبودیم ولی با وجود امکانات محدود مالی و آموزشی این راه را پیمودیم. آموزش‌های فنی و کاری که ما ابتدا در کار رادیویی و بعدها تلویزیونی در اختیار داشتیم، با آنچه دولت ها و دم و دستگاه های بورژوازی در اختیار دادند به هیچ عنوان قابل مقایسه نبود و نیست، اما با این حال توانستیم در همه این عرصه یاد بگیریم، رشد کنیم و در سطح بالایی رابطه و جایگاه خود را در میان مخاطبین خود پیدا کنیم.
اساسی ترین تفاوتی که فعالیت های ما در مقایسه با رسانه های رادیویی و یا تلویزیونی مدیای جهانی و رژیم جمهوری اسلامی که در آنها هم زنان به کار مشغول هستند، در این بوده و هست که ما صدا و تصویرمان در راه اهداف آگاهگرانه و آرمانی انسانی، نه تعمیق مخاطبین بکار برده و می بریم. کار و فعالیت در این عرصه برای من و دیگر رفقای زن و مرد فعالیتی بود که در راستای مخالفت با وضع موجود و هر گونه قید و بندی که آزادی و جایگاه انسانی زنان را در جامعه مورد تهدید و سرکوب قرار می‌دهد.
برنامه های تولید شده ای که بر روی آنتن می رفت تجارب، واقعیات و ملزوماتی را به گوش شنونده و مخاطبین خود می رساند که در مقابل قوانین، سنت ها و فرهنگ مرد سالاری حاکم بر جامعه نه تنها به هوشیاری، شناخت و نقش و جایگاه زنان در امر رسیدن به آزادی و برابری، بلکه در عرصه گسترده تری در میان مردان و زنان جامعه دور و نقش مهمی ایفا می‌کرد. تمامی برنامه ها و خصوصا برنامه هایی که مستقیما به مسائل زنان مربوط می شد، تنها نوشته یا متنی نبود که توسط ما اجرا می‌شد، بلکه بیان مطالبی بود که هر کدام از ما با تمام وجود آن را باور داشتیم.
با نگاهی گذرا به حضور زنان در دم و دستگاه تبلیغاتی و رسانه ای جمهوری اسلامی می توان به وضوح مشاهده کرد که چگونه این زنان در ترویج و تبلیغ در قید و بند ماندن زنان در قوانین حاکم، سنت های ارتجاعی و فرهنگ مردسالاری در کنار مردانی به کار و فعالیت مشغول هستند. زنانی که دانسته یا ندانسته به بخشی از دستگاه و ابزارِ فریب و سرکوبِ درونیِ زن از طرفِ حاکمیت جمهوری اسلامی تبدیل شده اند.
رهایی از قید رژیم زن ستیز و ارتجاعی رژیم جمهوری اسلامی و رهایی از اسارتی که نظام سرمایه داری برای زنان بوجود آورده را با کار آگاهگرانه و تبلیغی، با مبارزه همه جانبه و متشکل زنان و همه انسان های آزادیخواه و برابری طلب باید محو کرد.
یاد عزیز زنان جانباحته در صفوف کومه له و حزب کمونیست گرامی و راهشان پر رهرو باد!
