جهان امروز: چه ضرورتی موجب تشکیل نیروی پیشمرگ کومه له شد؟

رئوف پرستاز: تشکیل و سازماندهی "نیروی پیشمرگ کومه له" یک وظیفه تاریخی مهم و ضرورتی اجتماعی ــ طبقاتی بود که بیش از چهل سال پیش، پایه ریزی شد و تاکنون با حمایت پرشور کارگران و زحمتکشان و مردم مبارز کردستان، توانست بر موانع سر راهش غلبه یابد و به الگوی برجسته استقامت و فداکاری در راه سرافرازی انسان تبدیل شود. این نیرو بازوی مسلح کارگران و زحمتکشان کردستان، محصول و نتیجه تکامل مبارزه طبقاتی و آگاهی کارگران کُرد است.

چهار دهه پیش که قرار تشکیل نیروی مستقل نظامی تصویب شد، با هدف پاسخ به دو نیاز صورت گرفت.

اول: حفظ استقلال طبقاتی در مبارزه مسلحانه و جنبش عمومی و ملی در کردستان بود. کارگران و مردم استثمار شده کردستان، نیروی اصلی جنبش سیاسی و مقاومت مسلحانه علیه هجوم جمهوری اسلامی بودند و ضرورتی تاریخی بود که نیرویی متناسب با این جنبش، سازمان یابد. سازماندهی نیروی پیشمرگ کومه له، پاسخی به این نیاز و جهت دفاع از منافع استثمارشدگان در جنبش مردم کردستان بود.

دوم: در حالی که بورژوازی و نیروهای مرتجع در کردستان، به همه شیوه ها خود را مسلح کرده بودند، و از این طریق می خواستند قدرت سیاسی خود را تحمیل کنند، تشکیل نیروی مستقل طبقاتی که تمایز آن با نیروی مسلح سنتی آشکار باشد و همچنین ظرف مناسبی برای پاسخ به هر نوع تجاوز ستمکاران باشد، ضرورتی حیاتی داشت. این نشانه تکامل مبارزه سیاسی و موجودیت اجتماعی کارگران کردستان بود که در میدان مبارزه مسلحانه نیز بازتاب یافت. موجودیت و واقعیتی که مدتها بود نقش مهمی در کردستان ایفا می کرد و دیگر کارگران به طبقه اصلی جامعه تبدیل شده بودند. نیروی پیشمرگ کومه له، پرچمدار اتحاد و همبستگی مبارزاتی کارگران کُرد با هم طبقه ای هایش در ایران بود و از این زاویه، خود را بخشی جدایی ناپذیر از جنبش سراسری کارگران ایران تلقی می کرد و در راستای تکامل این جنبش قدم برداشته و می توان گفت که یکی از دستاوردهای مبارزه طبقاتی در ایران محسوب می شود. پیشمرگ کومه له، آن نیرویی است که برای اولین بار مرز تبعیض و جداسازی میان زن و مرد را برداشت و همزمان توانست برابری زن و مرد را فراخوان دهد و به نیروی پیشمرگ زن و مرد تبدیل شود. در راستای این گام مهم تاریخی، با ارتجاع درون جامعه به مبارزه برخاست و بدین شکل، عهده دار یک وظیفه والای انسانی شد.

جهان امروز: اگر مقدور است توضیحی در مورد حایگاه مبارزه مسلحانه را در استراتژی کومه له برای خوانندگان نشریه بدهید؟

زئوف پرستار: قبل از اینکه پاسخ سؤال شما را بدهم، می خواهم به یک واقعیت بسیار مهم اشاره کنم، و آن اینکه، درست است که مبارزه مسلحانه علیه رژیم اسلامی در کردستان، از طریق احزاب رهبری و در چهارچوب سیاست و نیروی احزاب سیاسی در کردستان عملی شده است، و ما نیز همیشه اذعان داشته ایم که نیروی پیشمرگ کومه له بازوی مسلح کومه له بمثابه یک حزب سیاسی است، اما فعالیت در چهارچوب یک حزب نتوانسته نفوذ و اعتبار این نیرو را محدود سازد. منظورم این است که مقاومت مسلحانه در کردستان، حرکتی توده ای و مردمی بوده است. مردم کردستان در شهر و روستا با جان و دل، نیروی پیشمرگ کومه له را تقویت کرده و در این راه ازخودگذشتگی و فداکاری های فراوانی انجام دادند. به عنوان مثال اگر برای مدتی در منطقه ای پیشمرگ کومه له حضور نداشته، مردم انتقاد گرفته و سئوال کرده اند و هیچگاه از این باکی نداشته اند که واکنش دشمن چه خواهد بود. همین تجربه، که مبارزه مسلحانه با مبارزات مردم عجین بوده جایگاه نیروی پیشمرگ کومه له را در راستای یک استراتژی موفق نشان می دهد.

با گذر زمان اقدامات و فعالیت های ما روشن تر شده و کومه له بمثابه نیرویی زنده، با زندگی اجتماعی در کردستان درهم آمیخته، دگرگون شده و تکامل یافت، اما بینش ما نسبت به جایگاه مبارزه مسلحانه تغییری اساسی نکرد. ما هیچگاه خواهان جنگ نبودیم و نیستیم، بلکه این رژیم جمهوری اسلامی بوده که همواره با بکارگیری اسلحه و زور، خواسته حقوق و آزادی مردم را پایمال کند و امنیت را از زندگیشان بزداید. به باور ما، این حق انکارناپذیر مردم کُرد است که در مقابل این جهت گیری و عملکرد دشمن، مسلح شوند و از منافعشان دفاع کنند و در راستای سرنگونی این حکومت ظالمانه، بدین شیوه نیز مبارزه را به پیش ببرند.

در استراتژی کومه له، سه عرصه مبارزه تعیین شده است که در هماهنگی عملی باهم، راه را برای پیروزی این استراتژی هموار می کنند.

نخست، مبارزه روزانه کارگران و توده های تهیدست جامعه برای بهبود زندگی و معیشت اقتصادی. دوم، مبارزه سیاسی در همه عرصه ها و سوم، مبارزه و مقاومت مسلحانه. به زبان دیگر استراتژی کومه له در رابطه منطقی و تکمیل کننده این سه عرصه استوار بوده و هست. این سه عرصه می توانند جامعه کردستان را به طرف طغیانی انقلابی و خیزشی توده ای، سوق دهند و نیروی اشغالگر را از کردستان بیرون برانند. البته ما در همان حال بر این واقعیت آگاه بوده ایم که هیچ پیروزی ای در کردستان، بدون در هم شکستن نیروی رژیم جمهوری اسلامی در سطح سراسری، برای مدتی مدید ضمانت نخواهد شد و دستاوردهایش ناپایدار خواهند بود.

جهان امروز: بر اساس توضیحات شما می شود این برداشت را کرد که مبارزه مسلخانه جایگاه فرعی تری در استراتژی کومه له دارد؟

زئوف پرستار: ما همواره تأکید کرده ایم که مبارزه مسلخانه به تنهایی نمی تواند کردستان را آزاد سازد. مبارزه پیشمرگانه یکی از اهرم های پیروزیست و باید با عرصه های دیگر مبارزات توده ای و کارگری همراه گردد. توده های کارگر و زحمتکش با نیروی خود آزاد خواهند شد. نیروی آنان نمی تواند بطور کلی در صفوف پیشمرگایتی متراکم شود و به حرکت درآید. آمادگی نیروی پیشمرگ، هنگام ضربه نهایی و در شرف پیروزی، می تواند از ضرر و خسارت مردم بکاهد. در شرایطی که رژیم برای تحمیل حکومت ننگین خود بر طبقه کارگر و زحمتکشان کردستان، مردم آزادیخواه و برابری طلب، زنان تشنه حقوق برابر، توده های ستمدیده و محروم از حقوق ملی، به زور سلاح متوسل می شود، آیا حق مشروع و عادلانه این مردم نیست که مسلحانه در برابر آن بأیستند؟ مبارزه پیشمرگانه در کردستان، سنتی قابل احترام است. مردم کردستان با حمایت خود از این نیرو، در واقع از حرمت انسانی خود محافظت کرده اند و هزاران انسان، بخشی از بهترین سال های عمر خود را در صفوف این نیرو سپری کرده اند و به حق به گذشته خود افتخار می کنند. مجموعه زیادی از انسان های کمونیست و چهره های محبوب توده های مردم که آرزوی سوسیالیسم و رهایی انسان در اعماق قلبشان جای داشت، در صفوف نیروی پیشمرگ کومه له جان باختند.

جهان امروز: دستاوردهای نیروی پیشمرگ کومه له به لحاظ سیاسی، نظامی و اجتماعی در دوره های مختلف که شرایط تغییر کرده، کدام ها هستند؟

زئوف پرستار: از زمانی که به فرمان خمینی در تاریخ 28 مرداد سال 1358 تهاجم گسترده و وحشیانه به کردستان آغاز شد و کومه له مردم کردستان را به مقاومت در برابر این تهاجم فراخواند، مبارزه مسلحانه نیروی پیشمرگ یکی از پایه های جنبش انقلابی مردم کردستان در برابر رژیم جمهوری اسلامی بوده است. مبارزه مسلحانه نیروی پیشمرگ در دهه شصت یعنی در دوره ای که مبارزات توده ای در شهرها فروکش کرده بود به عنوان نماد مقاومت مردم در برابر رژیم اسلامی، جنبش انقلابی کردستان را شعله ور نگه داشت.

مبارزه مسلحانه پیشمرگ کومه له در خدمت تقویت مبارزات و اعتراضات توده ای مردم کردستان در برابر رژیم جمهوری اسلامی بوده است. در دوره ای که رژیم جمهوری اسلامی کردستان را میلیتاریزه کرده و بسیاری از مناطق کردستان را اشغال کرده بود، حضور پیشمرگان کومه له در میان مردم و فعالیت نظامی این نیرو، مشوق مبارزه مردم در برابر سیاست سربازگیری اجباری و کوچ اجباری بود. به دلیل حضور نیروی پیشمرگ و فعالیت های آن رژیم هیچگاه در کردستان نتوانست مانند دیگر نقاط ایران جوانان را راهی جبهه های جنگ ایران و عراق کند.

پیشمرگان کومه له بر خلاف نیروی پیشمرگ احزاب و نیروهای ناسیونالیست که خود را بالای سر مردم می دانستند، همواره خود را همراه مردم زحمتکش می دانستند. نیروی پیشمرگ کومه له با حضور خود در میدان مبارزه سیاسی و مسلحانه عليه ستم و سرکوب دولت مرکزی مدافع حقوق اولیه مردم زحمتکش در جامعه کردستان بوده است. پیشمرگ کومه له حامل فرهنگ پیشرو و مبلغ و مروج و مدافع ایده برابری انسان ها بودند. نیروی پیشمرگ کومه له در میان مردم به عنوان نیروی مدافع برابری زن و مرد، نیروی مدافع حقوق کودکان، یار و دلسوز زحمتکشان شناخته می شد. نیروی پیشمرگ کومه له نه تنها به مردم زحمتکش کردستان زور نمی گفتند، بلکه آنها را به مبارزه عليه زور گویان فراخوان می دادند و در برابر زورگویان از آنها دفاع می کردند. پیشمرگ کومه له در تقابل با فرهنگ و سنت نیروی مسلح احزاب ناسیونالیست فرهنگ و سنت های نوینی در مناسبات با مردم پایه ریزی کرد.

حضور زنان پیشرو در صف پیشمرگان کومه له و مبارزه آنان دوش به دوش مردان، اعتماد به نفس بیشتری به زنان کردستان در مبارزه با فرهنگ مذهبی و مردسالارانه بخشید. حضور زنان در صف پیشمرگان به خصلت نمای پیشمرگ کومه له در میان مردم کردستان تبدیل شد. نیروی پیشمرگ کومه له نه فقط حماسه آفرین میدان نبرد، بلکه در همان حال پرچمدار برابری زن و مرد بوده است. نیروی پیشمرگ کومه له، هر جا که حضور داشته از خود یادگارهای ارزشمندی در زمینه های اجتماعی برای بهتر کردن شرایط زندگی مردم، به جا گذاشته و بذر آگاهی کاشته و افق سوسیالیسم را به روی مردم ستمديده و زحمتکش و استثمار شده گشوده است.

بدینسان بود که نیروی پیشمرگ کومه له به یکی از ستون های نیرومند یک مقاومت گسترده اجتماعی تبدیل شد. مقاومتی که در نتیجه آن مردم کردستان در برابر رژیم جمهوری اسلامی سر فرود نیاوردند و پیشمرگ کومه له از جمله به خاطر پایداری در سنگر همین مقاومت بود که در فلب مردم کردستان جای گرفت. رفتار انسانی پیشمرگان کومه له نسبت به اسرای جنگی و رعایت حقوق انسانی آنها همواره زبانزد مردم کردستان بوده است.

از آنجا که استراتژی سوسیالیستی کومه له، کارگران و زحمتکشان کردستان را نیروی محرکه و موتور پیش برنده جنبش انقلابی کردستان می داند، نیروی پیشمرگ کومه له هم مردم کارگر و زحمتکش را بی وظیفه نمی کند و در انتظار پیروزی نظامی خود، نگه نمی دارد، بلکه اعتماد به نفس و اتکا به نیروی خود را در آنان تقویت می سازد.

چشم انداز نیروی پیشمرگ کومه له برای رهایی مردم کارگر و زحمتکش، انقلاب است. انقلابی که نیروی محرکه آن را کارگران و زحمتکشان تشکیل می دهند. چنین انقلابی نه ناشی از اراده ما، بلکه مبتنی بر واقعیات بنیادین اقتصادی و اجتماعی است. تضادهای طبقاتی، نابرابری ها و تبعیض ها و محرومیت های اجتماعی، فقدان آزادی های فردی و سیاسی، ممانعت از آزاد اندیشی و آزاد زیستن و غیره است که یک جامعه را به سوی انقلاب سوق می دهد، انقلاب به معنی جابجایی قدرت سیاسی از اقلیتی کوچک به اکثریت تولیدکنندگان ثروت و نعمت جامعه، یعنی ایجاد تحولات بنیادی اقتصادی و اجتماعی در زندگی مردم.

نیروی پیشمرگ کومه له تلاش می کند تا به سهم خود توازن قوا را به نفع جبهه مردم کارگر و زحمتکش عوض کند و شرایط انقلاب و قیام توده ای را نزدیکتر سازد. در نتیجه فعالیت این نیرو، پیروزی نهایی در مبارزه برای تحقق اهداف مردم

کردستان و تامین آزادی و حق تعیین سرنوشت، از راههایی سهل تر و کم تلفات تری میسر خواهد شد. مردم کردستان با پشتیبانی خود از این نیرو، با مشارکت در فعالیت های آن، در واقع از حرمت انسانی خود دفاع کرده اند. هزاران انسان بخشی از بهترین سال های عمر خود را در صفوف این نیرو سپری کردند و به حق به گذشته خود افتخار می کنند. شمار زیادی انسان های کمونیست و چهره های شناخته شده و محبوب مردم کردستان که آرزوی رهایی انسان از استثمار و از کارمزدی در دل داشتند، در صفوف این نیرو جان باختند.

امروزه اگرچه چندین سال است که این نیرو در پیروی از یک سیاست اعلام شده معین، فعالیت های مستقیم نظامی علیه نیروهای جمهوری اسلامی انجام نداده، اما همواره خود را با این رژیم در حال جنگ دیده است و هرگز جایگاه مبارزه و مقاومت مسلحانه و حقانیت آن در استراتژی ما زیر سئوال نرفته است.

جهان امروز: چرا اکنون که مبارزه مسلحانه ای در جریان نیست، باید نیروی پیشمرگ کومه له را تقویت کرد و وظایف آتی نیروی پیشمرگ کومه له بمثابه بازوی مسلح کارگران و زحمتکشان چیست؟

زئوف پرستار: تحلیل شرایط سیاسی، اقتصادی و اجتماعی ایران و همچنین کردستان، ما را به این نتیجه می رساند که جامعه ایران، در آستانه یک دگرگونی عظیم اجتماعی قرار دارد. یک سوی این کشمکش، رژیم هار و درنده جمهوری اسلامی است که تاکنون توانسته به ضرب کشتار، زندان و شکنجه و همچنین با بکارگیری دستگاه های عریض و طویل امنیتی و سرکوب حکومتی، خود را بر مردم تحمیل کند. در آن سوی دیگر، مردم ستمدیده و محرومی قرار دارند که بدلیل بی حقوقی، گرسنگی، فقر و نبود آزادی، زندگی و معیشتشان تباه شده و زیر فشار قرار دارند. مردمی که علیه این نابرابری، در جنبش های اجتماعی مانند جنبش کارگری، جنبش زنان، جنبش دانشجویان و معلمان، جنبش انقلابی مردم کردستان و بقیه جنبش ها و جمع های دیگر، خود را سازمان داده اند، روز به روز بیشتر به سمت مبارزه با رژیم ددمنش اسلامی سرمایه، سوق داده می شوند. این رژیم با زور سرکوب و جنایت به حکومت نینگین خود ادامه می دهد و قدرت پاسخگویی به مطالبات مردم را ندارد. تردیدی نیست که وجود پیشمرگ کومه له، بمثابه بازوی مسلح و نظامی کومه له، بسیار مهم است که در برهه های ضروری، بمانند حامی و پشتیبان، همزمان با آغاز و گسترش این مبارزه، نقش سرنوشت ساز خود را در جنبش انقلابی کردستان، به نفع جبهه کارگران و زحمتکشان، ایفا کند. این ضرورتیست در راستای حفظ دستاوردها و نیل به پیروزی با کمترین ضرر و زیان. در چنین شرایطی، نیروی پیشمرگ کومه له، بمثابه ستون فقرات جنبش انقلابی کردستان، که از حمایت نیروی کارگران و زحمتکشان و ستمدیدگان برخوردار است، چه در مبارزه برای به زانو درآوردن رژیم در کردستان و چه بعدها جهت خنثی کردن توطئه های دولت ها، احزاب و دسته های بورژوا ناسیونالیست، که همواره برای دستاوردها و منافع جنبش انقلابی کردستان خطر محسوب می شوند، به یاری می شتابد. به همین خاطر، حفظ و تقویت و گسترش نیروی پیشمرگ کومه له، پرورش و افزایش ظرفیت و توانایی سیاسی و نظامی این نیرو در همین راستا، وظیفه همیشگی و مهم سیاسی، طبقاتی و تشکیلاتی کومه له بوده و خواهد بود. به همین جهت، جوانان انقلابی، همزمان با شرکت فعالانه در جنبش های اجتماعی، بایستی مبارزه خود را با فعالیت سیاسی، نظامی و سازماندهی کومه له پیوند دهند و این ضرورتی دو طرفه، جهت زنده نگاه داشتن و به پیروزی رساندن مبارزه علیه رژیم و تحقق خواست و مطالبات توده های محروم و ستمدیده است.