چهل روز از دور دوم اعتصاب کارگران کشت و صنعت هفت تپه می گذرد. اعتصابی که چه از نظر تداوم آن و چه از لحاظ تعداد کارگران معترض در تاریخ جنبش کارگری ایران کم سابقه بوده است. اعتصابی که از روز ۲۶ خرداد آغاز شد و تاکنون کارگران روزانه برای احقاق حقوق و مطالبات خود علیرغم هوای سوزان و خطر ابتلا به بیماری کووید ۱۹، در شهر شوش به خیابان می آیند و در مقابل مراکز حکومتی دست به تجمع اعتراضی و راهپیمایی می زنند و خواستار رسیدگی مقامات حکومت به خواسته هایشان و تحقق آن می شوند. اما کاربدستان رژیم کارگر ستیز اسلامی نه تنها به مطالبات آنان پاسخی نداده اند، نه تنها هیچ یک از خواستهایشان را برآورد نکرده اند، نه تنهاحاضر نشده‌اند با آنان به گفتگو بنشینند، بلکه نیروهای مزدور امنیتی رژیم را به جان کارگران می‌اندازند و آنان را مورد حمله و اذیت و آزار قرار داده و دستگیر می کنند.
با این وجود از آنجا که تحقق مطالبات برای کارگران حیاتی می باشد، آنان مصمم هستند تا برآورده شدن تمام خواست و مطالباتشان به اعتراض و اعتصاب خود ادامه دهند. خواست و مطالباتی که هم صنفی هم طبقاتی و هم سیاسی هستند و تاکنون به دلیل عدم برآورده شدن آنها از جانب رژِیم و کارفرما، روی هم انباشته شده اند. از قبیل پرداخت به‌موقع دستمزدهای چند مرتبه زیر خط فقر، پرداخت دستمزدهای معوقه ماههای گذشته، تمدید دفتر چه های بیمه درمانی و حل مشکلات همکاران بازنشسته، بازگشت به کار همکاران اخراجی از جمله اسماعیل بخشی، محمد خنیفر، سالار بیژنی و ایمان خضری و پایان دادن به بلاتکلیفی شغلی کارگران. علاوه بر اینها کارگران خواهان لغو خصوصی سازی شرکت هفت تپه به عنوان یک سیاست ضد کارگری نظام سرمایه داری و پایان دادن به کار مدیران بازنشسته و محاکمه امید اسدبیگی مدیر عامل شرکت هفت تپه و دیگر همدستان دزد و اختلاس گرش هستند. آنان همچنین خواهان بازگرداندن پولهایی هستند که متعلق به کارگران بوده و کارفرمایان از شرکت دزدیده اند. همه اینها مطالباتی طبیعی و برحق از جانب کارگران می‌باشند و باید متحقق شوند.
مصمم بودن کارگران در پیگیری خواست لغو خصوصی سازی و مبارزه علیه فساد دولت و کارگزارانش در نیشکر هفت تپه و خواست بازدگرداندن پولهای دزدیده شده شرکت شان، مقامات رژیم را نگران ساخته است. زیرا موجب رو آمدن فساد دیگر اشخاص و دستگاههای حکومتی در این پرونده می گردد. کارگران هفت تپه در شعارها و توضیحات خود بیان می کنند که: " دزد به خانه ما دستبرد زده است و مقامات حکومتی در این دزدی و اختلاس دست دارند و سهیم هستند". اسدبیگی در یک زد و بند با بانک مرکزی و مقامات دولت تنها در یک مورد یک میلیارد و پانصد میلیون دلار به حساب شرکت نیشکر هفت تپه پول گرفته است. اما به جای وارد کردن کالاهای مورد نیاز برای راه انداختن تولیدات هفت تپه، آنرا در معاملات قاچاق به کار اندخته و البته سهم مقامات مربوطه را نیز پرداخته است. با وجود این او دستگیر نشده و همچنان آزاد است. بی دلیل نیست که کارگران فریاد می‌زنند : "مقامات حکومتی درحالی که دزدها را مورد پشتیبانی قرار می‌دهند، کارگران را سرکوب می نمایند و تحت شکنجه برایشان پاپوش درست می‌کنند و آنان را به جای کارفرمایان دزد به زندان می اندازند." و باز بی دلیل نیست که مقامات حکومتی از جناحهای تندرو و صدا و سیمای شان تا دولت روحانی و دیگر همپالگی هایشان در مقابل چنین اعتصاب گسترده کارگری سکوت نموده و درمقابل مطالباتشان شانه بالا می اندازند.
فعالین و رهبران پیشرو کارگران هفت تپه با مقایسه برخورد قوه قضائیه و دستگاههای امنیتی رژیم در دستگیری و شکنجه و به زندان انداختن کارگران از طرفی و حمایت از کارفرمای دزد و اختلاس گر میلیارد دلاری و آزادی او از طرف دیگر، بیشتر به ماهیت ضد کارگری و دروغ‌گویی مقامات حاکمیت اسلامی پی برده و آنرا افشا می کنند. در دو دهه گذشته کارگران مبارز و جسور نیشکر هفت تپه علیرغم برخورد وحشیانه دستگاههای سرکوب امنیتی و قضائی جمهوری اسلامی با آنان، با برخوردادی از تشکل و همبستگی طبقاتی توانسته اند مبارزات خود برای دست یابی به مطالباتشان را پیش برند و تاکنون دستاوردهایی نیز داشته باشند و نسل جدیدی از رهبران و فعالین آگاه و انقلابی را در کشمکش مبارزه طبقاتی خود پرورده نمایند.
اما موفقیت نهایی آنان و دیگر بخشهای جنبش کارگری در این مبارزه و جدال طبقاتی و رویارویی با رژیم هار و درنده اسلامی در گرو سراسری شدن مبارزه متشکل و سازمان یافته همه بخشهای جنبش کارگری در ایران می باشد. اگر اعتراض و اعتصاب کارگران متشکل هفت تپه برای تحقق خواسته هایشان در گوشه‌ای از ایران توانسته جمهوری اسلامی را چنین تحت فشار قرار دهد، بدون شک گسترش مبارزه متشکل کارگران به سطح سراسری در ایران می‌تواند رژیم را به زانو درآورد. مبارزاتی که روزانه در دیگر مراکز کاری ایران در جریان است چنانچه به صورتی متشکل و هماهنگ و تحت هدایت فعالین و رهبران آگاه و پیشرو به حرکت دراید، توان و قدرت آنچنان عظیمی به جنبش کارگری خواهد داد که هیچ نیرویی نخواهد توانست در برابر آن مقاومت کند. تشکل کارگران مبارز هفت تپه با تجارب ارزش مندی که در مبارزات این دوره در امر سازماندهی مبارزه و پرورده کردن فعالین و رهبران پیشرو کارگری به دست آورده است، می‌تواند دستمایه و الگویی برای مبارزات دیگر بخشهای کارگری در سراسر ایران باشد. در چنین شرایطی لازم است چه در داخل و چه در سطح جهانی با همه توان به کمک و پشتیبانی کارگران نیشکر هفت تپه شتافت.
25.7.2020
