دور جدید اعتصاب و اعتراضات کارگران شرکت نیشکرهفت تپه با بیش از5000 کارگر و خانواده هایشان که از روز دوشنبه 27 خرداد ماه شروع شده است، روز دوشنبه شانزدهم تیرماه وارد بیست و دومین روز خود شد و با توجه به عدم پاسخگویی کارفرمای این شرکت به خواست ها و مطالبات کارگران کماکان ادامه دارد. این دور از مبارزات متحدانه و شکوهمند کارگران بخش های مختلف شرکت کشت وصنعت نیشکرهفت تپه در شرایطی شروع و تداوم یافته که متاسقانه شیوع ویروس کرونا بویژه درخوزستان که در منطقه قرمز قرار دارد، به شدت جان و سلامت کارگران و خانواده هایشان را تهدید می کند . با این حال خواست ها و مطالبات عاجل کارگران هفت تپه و ضرورت حیاتی رسیدن به این خواست ها کارگران را واداشته که به قیمت جانشان و به منظور تامین خواست ها ومطالبات برحق شان قدم دراین راه سخت و پرمخاطره گذاشته و مجددا محیط کارخانه و خیابان های شوش را به تسخیر خود درآورند .

با نگاهی گذرا به روزشمار حوادث و رویدادهای 22 روز گذشته، پتانسیل و ظرفیت های این جنبش اعتراضی از لحاظ گوناگون بیشتر نمایان می شود و نشاندهنده روند روبه پیش و تکاملی مبارزه کارگران در این مرکزکارگری است . اگراولین روز شروع اعتراض واعتصاب هفت تپه با حضورکارگران بخش های معینی از کارخانه شروع و خواست ها و مطالبات در این روز پرداخت دستمزدهای فروردین ماه و تمدید دفترچه های خدمات درمانی عنوان می شد، در فردای آنروز یعنی سه شنبه روز دوم شروع اعتصاب تمامی بخش های کشاورزی، کارخانه، خوراک دام، تجهیزات مکانیکی، امور اداری و زیربنایی به اعتصاب پیوسته و مطالبات پرداخت دستمزدهای اردیبهشت، خلع ید ازکارفرما و پس گرفتن شرکت از او، لغو روند خصوصی سازی و بازداشت اسد بیگی کارفرمای شرکت که به علت اختلاس بزرگ پرونده وی در جریان است، ولی با تودیع وثیقه آزادانه دررفت وآمد است، به خواست ها و مطالبات اولیه کارگران افزوده می شود.

کارگران به شدت سخنان حسین امیلی نماینده تام الاختیار اسدبیگی را که با گستاخی اعلام کرده که براساس توافق انجام گرفته در شورای تامین دستمزدهای کارگران با یک ماه تاخیر پرداخت می شود را مورد حمله قرارمی دهند و همزمان تامل و شگفتی خود را از عملکرد ریاست دادگستری و دادستان و فرماندار را با همکاری رئیس اداره کارشوش واحتمال زد و بند با کارفرما را اعلام کرده وبه این ترتیب موجودیت ورسمیت شورای تامین استان را زیرسئوال می برند.

ترس و وحشت کارفرما وعواملش از گسترش اعتصاب و حرکت متحدانه کارگران باعث گشته که روز چهارم اعتصاب با همکاری رسانه ای خبرگزاری فارس وابسته به سپاه پاسداران، شایعه تعطیلی کارخانه وسیعا انتشار پیدا کند ولی باعکس العمل سریع کارگران مواجه گشته و این توطئه کارفرما و عواملش نیز باشکست روبرو می شود. روزجمعه که پنجمین روزاعتصاب است خواسته بازگشت به کارچهارتن ازکارگران اخراجی اسماعیل بخشی، محمد خنیفر، ایمان خضری و سالار بیژنی به مطالبات کارگران افزوده می شود و کارگران با طرح این سئوال که چگونه است امید اسدبیگی به عنوان متهم ردیف اول پرونده اختلاس و رشوه دهی در آزادی بسرمی برد، ولی همکاران وی که متهمان ردیف دوم و سوم هستند در زندان بسر می برند، به حمایت دست اندرکاران بلند مرتبه رژیم ازاین کارفرمای دزد واستثمارگراشاره می کنند.

درهمین روز و درمجمع عمومی کارگران که روزانه در سکوی مقابل دفترمدیریت شرکت که نام بامسمای سنگر بر آن نهاده اند، برگزار می شود تصمیم به سازماندهی شورایی روند اعتصاب گرفته شد و یکی از کارگران در سخنرانی مهیج خود به خنثی کردن توطئه کارفرما وعواملش در ایجاد تفرقه بین کارگران به بهانه های واهی ناسیونالیستی و فرقه گرایانه از جمله در مقابل هم قراردادن کارگران شاوری و هوری و یا دزفولی وعرب اشاره کرده و کارگران سطح بالایی ازدانش و همبستگی طبقاتی خود را به نمایش می گذارند.

هدف از این اشاره مختصر و تیتروار به روند وقایع 20 روز اخیر در مبارزات طبقه کارگر در هفت تپه که وجوه گوناگونی نیز از قلم افتاده این است که بر بستراین اوضاع واقعی بیشتر به ماهیت اصلی این جنبش ضد سرمایه داری که بدرستی نمادهای شیوه تولید سرمایه داری را آماج خود قرار داده است پی ببریم و تا حد امکان درس ها و تجارب گرانقدر مبارزه کارگران در این واحد تولیدی به دیگر بخش های طبقه کارگرمنتقل شده و در مبارزات آتی مورد استفاده قرارگیرد.

قبل از هرچیز تعدادی از خواست ها و مطالبات این دوره طبقه کارگر در هفت تپه گرچه تکراری هستند و از گذشته برآورده نشده و بجا مانده اند، از جمله دریافت دستمزدهای 3 ماه اخیر، تمدید دفترچه های خدمات درمانی، خلع ید از کارفرما و پس گرفتن شرکت از او و بازداشت وی به جرم اقدامات انجام داده علیه کارگران و کل این واحد تولیدی، بازگشت به کارهمکاران اخراجی، محکومیت اجاره و فروش زمین های متعلق به هفت تپه از سوی کارفرما وعواملش، مختومه اعلام کردن پرونده های تشکیل شده علیه کارگران و فعالین کارگری در این واحد تولیدی و از همه مهم تر خاتمه دادن به خصوصی سازی به عنوان یکی ازارکان سیاست های نئولیبرالیسم اقتصادی و تامین جایگزینی مالکیت تعاونی برکلیه دارائی های شرکت ازسوی کارگران. ولی این خواست ها با وسواس از سوی کارگران تدقیق شده اند و بویژه خواست خصوصی زدائی به علت اینکه عواقب وآثار بسیار زیانبار و عمیقی بر زندگی و معیشت طبقه کارگر بر جای گذاشته و یکی از اهرم های کارآمد شیوه تولید و مناسبات سرمایه داری در ادامه روند استثمار شدید طبقه کارگر می باشد و اهمیت و جایگاه آن دراستثمار طبقه کارگر و تحمیل بی حقوقی هرچه بیشتربرمزدبگیران جامعه، برچیدن خصوصی سازی ها را به یکی از مهمترین خواست های طبقه کارگر در سراسرایران تبدیل کرده است و به همین اعتبار اکنون کارگران هفت تپه این افتخار را برای خود رقم زده اند که به عنوان نمایندگان راستین و رزمنده طبقه کارگرایران در مبارزه با خصوصی سازی ها عمل کرده واین یکی ازمهمترین ویژگی های این دور مبارزات کارگران هفت تپه می باشد.

اگر دور قبل مبارزات کارگران هفت تپه در آذرماه 97 که با شکایت کارفرما و حمایت و پشتیبانی نیروهای امنیتی و دستگاه قضایی رژیم با دستگیری اسماعیل بخشی و دیگر کارگران و نمایندگان شان و حامیان آنها موقتا خاتمه پیدا کرد، و کارفرمای استثمارگر شرکت قهقه پیروزی سر داد، ولی کارگران در مبارزات کنونی شان و با طرح بازگشت به کارهمکاران اخراجی خود، عملا نشان دادند که فداکاری ها و رزمندگی و جسارت این رهبران و فعالین و نمایندگان راستین شان را فراموش نکرده اند و زحمات و تلاش بی وقفه آنها را ارج می نهند و سنت های پایه گذاری شده توسط آنها را در زمینه تشکیل مجامع عمومی و سازماندهی شورایی اعتصاب و سخنرانی های پر شور را کماکان ادامه می دهند و در صورت حذف علی نجاتی، اسماعیل بخشی، محمد خنیفر و پرونده سازی واخراج آنها، ابراهیم عباسی ها ویوسف بهمنی ها و ده ها کارگر رزمنده و رهبر دیگر پا به عرصه خواهند گذاشت ومبارزه تا تحقق خواست ها و مطالباتشان ادامه خواهد یافت .

کارگران هفت تپه در دور کنونی مبارزاتشان با تدابیر و مدیریت موفق و خاص شان تمامی اقدامات توطئه گرانه و خرابکارانه کارفرما و عوامل وی را در زمینه های مختلف خنثی کرده و با شکست مواجه کرده اند. اگردر مقطعی عوامل کارفرما به منظور به بیراهه کشاندن مبارزات کارگران اقدام به تخریب اموال شرکت کرده اند، کارگران بلافاصله و در اقدامی موثر و با توجه به اینکه کلیه دارائی های شرکت را متعلق به خودشان می دانند، این توطئه عوامل مزدور را خنثی کرده اند و یا شایعه پراکنی آنها را با توسل به رسانه های حکومتی در مجامع عمومی خودشان و با سخنرانی های شفاف وافشاگرانه و مهیج نقش برآب کرده اند و درمورد تفرقه افکنی قومیتی در میان کارگران نیز به همین شکل واین نشاندهنده نوعی نبوغ و تدبیر سطح بالایی است که کارگران و رهبران شان از خود بروز داده اند واعتصاب را دراشکال متنوع آن تا امروزبا موفقیت به پیش برده اند.

واقعیت امراین است هرچند کارگران تا به امروز یکشنبه پانزدهم تیرماه هنوز به خواست ها و مطالبات خود نرسیده اند، ولی تا به اینجای کار دستاوردهای با ارزشی کسب کرده اند که فارغ از هر نتیجه ای که این دور مبارزات کارگران بدنبال داشته باشد، در تاریخ جنبش کارگری ایران ثبت خواهد شد. تحت تاثیر قراردادن فضای سیاسی کل جامعه ایران، تحمیل اعتصاب و راهپیمایی روزانه در شهر شوش و محیط کارخانه به کارفرما وعواملش و نیروهای امنیتی و قضایی واداری رژیم، تمرین مدیریت و رهبری این اعتصاب شکوهمند با حضور بیش از5000 کارگر که بدون شک دراعتراضات واعتصابات آینده نقش بسزایی خواهد داشت، وصول بخشی از طلب مزدی کارگران، اخذ وعده تمدید دفترچه های خدمات درمانی کارگران از دست اندرکاران رژیم و.... دستاوردهایی هستند که کارگران هفت تپه تا امروز بدست آورده اند و باتوجه به توازن قوا و اوضاع موجود وظایف و رسالت سنگینی دربرابر فعالین و رهبران در محل در جهت به پیروزی رساندن اعتصاب قرارگرفته است که بدون شک با توجه به تدبیر و رزمندگی که در کارگران و فعالین و رهبران دیده می شود، قادرخواهند بود که به شکل مطلوب اعتصاب را به پیروزی برسانند.

همزمان با این دور از مبارزات کارگران هفت تپه، کارگران در بسیاری از مراکز و کارخانجات دیگرنیز روزانه در حال مبارزه و اعتراض نسبت به وضع موجود هستند وحمایت های زیادی از سوی نهادها و تشکل های کارگری در داخل و خارج کشور از مبارزات واعتصابات کارگران هفت تپه صورت گرفته، ولی متاسفانه این حمایت ها و همبستگی طبقاتی در حد مطلوب نیست و مضافا این که شیوع شدید ویروس کرونا در مناطق وسیعی از ایران، حمایت های دیگربخش های طبقه کارگر از مبارزات پرشکوه و درخشان کارگران هفت تپه را در حد و قواره مطلوب و مناسب تامین نکرده است و همین مسئله ضرورت تشدید فعالیت ها به هرشکل ممکن در حمایت از مبارزه واعتراض برحق طبقه کارگر در هفت تپه را دوچندان کرده و وظایف مهمی را دراین برهه حساس تاریخی متوجه تمامی چپ ها و کمونیست ها و آرزومندان پیروزی طبقه کارگر در ایران کرده است.

27 خرداد 1399
6 ژوئیه 2020