روز چهارشنبه چهارم تیر ماه اعتصاب کارگران مجتمع صنعتی هفت تپه وارد دهمین روز خود شد.پنج هزار کارگر از بخشهای مختلف این مجتمع صنعتی در این اعتصاب شرکت دارند. در دهمین روز این اعتصاب یکپارچه وشکوهمند کار گران با راهپیمائی پرشور در محوطه کارخانه و با شعار کارگر هفت تپه، اتحاد، اتحاد اراده خود را برای ادامه اعتصاب تا رسیدن به مطالباتشان نشان دادند. کارگران اعتصابی در این راهپیمایی بار دیگر بر خواست پرداخت فوری دستمزدهای معوقه کارگران بخش های مختلف این کارخانه، دائمی شدن قراردادهای کارگران نی بر و بازگشت به کار کارگرانی که قرادادشان تمدید نشده است،بازگشت به کار اسماعیل بخشی، محمد خنیفر، ایمان خضری و سالار بیژنی، تمدید دفترچه بیمه درمانی و خدماتی، مجازات برای مالکین فاسد و اختلاسگر، بازگرداندان پولهای به سرقت رفته، ادامه فعالیت کارخانه و تضمین امنیت شغلی کارگران، خلع ید از بخش خصوصی و پایان دادن به غارت و چپاول در این کارخانه تأکید کردند.کارگران اعتصابی بعد از پایان راهپیمایی بنری را که خواستهایشان را بر روی آن نوشته بودند بر فراز "سنگر" که محل برپایی تجمع کارگران است، نصب کردند.

کارگران شرکت هفت تپه با تکیه بر تجربه و آگاهی خود به این نتیجه رسیده اند که بصورت جمعی و شورایی و با مشارکت دادن کارگران همه بخش های این مجتمع صنعتی چگونگی روند اعتصاب را سازمان داده و پیش ببرند. کارگران به همین منظور هر روزه در محل تجمع خود در"سنگر" گرد هم می آیند و بعد از تبادل نظر، همفکری و ایراد سخنرانی در ارتباط با مسائل و مشکلات پیش روی کارگران، در مورد خنثی کردن توطئه عوامل کارفرما و ضرورت حیاتی حفظ همبستگی و اتحاد کارگران و سازمان دادن پیشبرد مراحل مختلف اعتصاب و اعتراضات خود تصمیم گیری می کنند. کارگران اعتصابی با اتکا به همین آگاهی و تجارب خود تاکنون چندین بار توطئه کارفرمایان برای ایجاد تفرقه در صفوف کارگران را خنثی کرده اند. بنا به گزارش سندیکای کارگران هفت تپه در روز هشتم اعتصاب"عده ای از عوامل کارفرما با خسارت زدن به اموال شرکت، که در اصل متعلق به کارگران است هدف مندانه تلاش داشتند که با ایجاد اغتشاش و تفرقه افکنی بین کارگران اعتصاب متحدانه آنان را به انحراف بکشانند که با واکنش آگاهانه کارگران این تلاش ها خنثی گردید."

موج جدید اعتصاب هفت تپه در شرایطی آغاز شد که حقوق کارگران این شرکت از فروردین ماه سال جاری، پرداخت نشده و دفترچه بیمه آنها تمدید نگردیده است و این در حالی است که به دلیل عدم پرداخت دستمزدها، کارگران حتی برای تامین بدیهی‌ ترین مایحتاج زندگی روزمره خود نیز با مشکلات جدی مواجه بودند. در این مدت کارگران به رغم وعده های دروغین کارفرمایان و صاحبان شرکت بر عزم خود بر ادامه مبارزه تا تحقق مطالباتشان تأکید کردند.ادامه اعتصاب متحدانه کارگران هفت تپه و انعکاس اخبار آن در شبکه های اجتماعی و رسانه های داخلی و خارجی موجی از حمایت و اعلام همبستگی به دنبال داشته است. تعدادی از نهادها و تشکل های مستقل از دولت از جمله شورای بازنشستگان ایران، سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران، اتحاد بازنشستگان ایران، سندیکای نقاشان استان البرز، بازنشستگان فلزکارمکانیک، بازنشستگان بافنده سوزنی، گروه نوزده اسفند، گروه شورای همبستگی کارگری حمایت خود را از مطالبات و اعتصاب کارگران هفت تپه اعلام کردند. این تشکل ها ضمن محکوم کردن اجحافات و بی حقوقی هایی که به کارگران هفت تپه تحمیل شده است اعلام کرده اند که ما کارگران، معلمان و بازنشستگان تا رسیدن کارگران شرکت نیشکرهفت تپه به مطالباتشان مصمم و استوار در کنار آنها ایستاده ایم.

تداوم اعتصاب متحدانه کارگران هفت تپه،تجربه و دانش طبقاتی آنان، درجه سازمانیابی، وجود شبکه ای از رهبران پرشور و با تجربه، تهور و آزمودگی و سنجیدگی آنان در پیشبرد این مبارزه کارگزاران رژیم در منطقه را هراسناک کرده است. سران رژیم می دانند که مبارزه کارگران هفت تپه به این اعتبار که یکی از محوری ترین سیاست های اقتصادی دولت یعنی خصوصی سازی را به چالش کشیده اند، به این اعتبار که خواست پرداخت فوری دستمزدهای معوقه و تمدید دفترچه های بیمه و تضمین امنیت شغلی کارگران را مطرح کرده اند، خواست و مطالبه بخش های وسیعی از کارگران ایران را نمایندگی می کنند. کارگران اعتصابی در سخنرانی های خود از اهمیت مدیریت شورایی کارگران بر مجتمع های صنعتی سخن می گویند. سران رژیم می دانند درست در شرایطی که آنان می خواهند دشمن خارجی را عامل فقر و فلاکت اقتصادی معرفی کنند و با صدور پی در پی احکام اعدام و زندان و شلاق و بیگاری برای معترضان خیزش آبان، کارگران حق طلب و انسانهای آزاده جامعه را مرعوب نمایند، کارگران با هوشیاری سیاسی و آگاهانه دشمن طبقاتی در داخل را آماج مبارزه خود قرار داده اند و این یک مقابله و رویاروئی سیاسی است. سران رژیم از تأثیرات انکار ناپذیر مبارزات متحدانه کارگران هفت تپه بر فضای سیاسی و جنبش های اعتراضی در جامعه آگاه هستند و هراس از این واقعیات آنها را برای ایجاد تفرقه در صفوف مبارزات کارگران به تکاپو انداخته است. اعتصاب یکپارچه و متحدانه کارگران هفت تپه به اعتبار همین جایگاه عینی که در اوضاع سیاسی کنونی پیدا کرده است، از اهمیت زیادی در روند پیشروی جنبش کارگری ایران برخوردار است.

کارگزاران رژیم نمی خواهند به خواسته ها و مطالبات کارگران یکجا پاسخ بدهند، چون می دانند در شرایط کنونی هر گونه عقب نشینی روحیه کارگران را تعرضی تر می کند، از اینرو تلاش می کنند با تفرقه افکنی در صفوف کارگران و دادن وعده و وعید دروغین کارگران را از مبارزه برای رسیدن به خواسته هایشان ناامید کنند. در این شرایط تنها عزم و اراده کارگران برای ادامه این مبارزه، پشتیبانی همه جانبه مردم مبارز شهرستانهای شوش و اهواز و بر پائی اعتصاب های حمایتی کارگران در دیگر مراکز تولیدی و خدماتی است که می تواند رژیم جمهوری اسلامی را به عقب نشاند و پیروزی کارگران هفت تپه را تضمین کند.

25.06.2020