همه گیری و شیوع گسترده کرونا برای مردم به زهری هراس افکن و کشنده تبدیل شده و برای رژیم جمهوری اسلامی به یک نعمت الهی تا در سایه آن احکام اعدام را مخفیانه به اجرا گذارد و پیکر اعدام شدگان را به دور از چشم عزیزان در گورهای بی نام و نشان دفن کند. سران جمهوری اسلامی مذبوحانه می خواهند افکار عمومی را به انجام این نوع جنایت ها عادت دهند.
بنا به گزارش خبرگزاری هرانا روز چهارشنبه ۲۱ خرداد در پی مراجعه پدر هدایت عبدالله پور، زندانی سیاسی محکوم به اعدام به واحد اجرای احکام دادگستری ارومیه، به وی گفته شده حکم اعدام پسرش بیست روز پیش اجرا شده است. این اعدام در شرایطی انجام شد که اجرای حکم به وکیل وی اطلاع داده نشده بود و به خانواده هدایت عبدالله پور هم ملاقات آخر داده نشد. همین‌طور پیکر ایشان به خانواده تحویل داده نشد. به پدر هدایت گفته اند که خبری از دیدن جنازه فرزندشان و محل دفن نیست و این‌طور که اعلام شده در محل نامعلومی به خاک سپرده شده است. هدایت عبدالله پور یکی از متهمان درگیری ناحیه اشنویه در خرداد سال ۹۵ است که پیشتر در بیدادگاه رژیم در ارومیه ابتدا به اعدام محکوم شده اما در دیوان عالی حکمش نقض شده بود. این زندانی در سال ۹۶ بار دیگر مورد محاکمه قرار گرفت و مجددا به اعدام محکوم شد. درگیری مذکور بین واحدی از نیروهای حزب دموکرات کردستان ایران و نیروهای سپاه پاسداران در ناحیه اشنویه روی داد که طی آن تعدادی کشته و زخمی شدند. شش نفر دیگر از متهمان این پرونده مجموعا به ۹۵ سال حبس تعزیری محکوم شدند. عمده افراد محکوم شده در این پرونده از ساکنین روستاهای ناحیه اشنویه بودند که به ظن همکاری با نیروهای اپوزیسیون بازداشت شده بودند.بنا به گفته خانوادهای متهمین “یکی از این افراد حتی زمان درگیری در روستا نبوده و برای خرید به شهر رفته بود اما دستگیر شده و به ۱۰ سال حبس محکوم شده است.
تردیدی نیست که اعدام مخفیانه هدایت عبدالله پور جزء جدایی ناپذیری از سیاست عمومی تشدید فضای سرکوب برای مقابله با روند رو به گسترش جنبش های اعتراضی در سراسر ایران است، که بقای جمهوری اسلامی را به مخاطره انداخته اند. جمهوری اسلامی از هم اکنون خود را برای دوره پسا کرونا آماده می کند. جمهوری اسلامی از یکسو با بازداشت و زندانی کردن رهبران و سازمان دهندگان اعتصاب های کارگری و اجرای حکم شلاق علیه آنها و شدت عمل در برابر اعتراضات خیابانی و از سوی دیگر با صدور احکام سنگین زندان علیه دستگیر شدگان خیزش آبان و برای زنان آزاده و دانشجویانی که در اعتراضات خیابانی شرکت کرده اند و همچنین با صدور احکام اعدام برای زندانیان سیاسی، می خواهد مردم معترض و جان به لب رسیده ایران را مرعوب سازد. رژیم با این اقدامات می خواهد جلو رشد هرگونه تحرک مبارزاتی را در سراسر ایران و در کردستان که همواره سنگری مهم برای حفظ و نگهداری دستاوردهای مبارزاتی مردم و جنبشهای پیشرو اجتماعی در ایران بوده و هست، را بگیرد.
رژیم جمهوری اسلامی در حالی که زیر فشار دولت آمریکا و دیگر قدرت های غربی و رقبای منطقه ای گام به گام از مواضع خود عقب می نشیند و زیر فشار اعتصابات بی وقفه کارگری و جنبش های اعتراضی قدر قدرتی اش در انظار عمومی فرو ریخته است، شمشیر را از رو بسته است. این رژیم می خواهد در اوج درماندگی با تشدید فضای امنیتی و اعدام زندانیان سیاسی قدرت ماشین سرکوبش را به رخ مردمی بکشد که در منگنه همه گیر شدن ویروس کرونا و بیکاری و فقر و گرانی و بی حقوقی های سیاسی و اجتماعی قرار دارند. اجرای مخفیانه حکم اعدام زندانی سیاسی و تشدید فضای سرکوب در ایران، نه نشانه قدرت رژیم اسلامی، بلکه اقدامی از سر ضعف و درماندگی بر متن بحران همه جانبه ای است که در آن گرفتار آمده است. بدون تردید جمهوری اسلامی با اعدام مخفیانه هدایت عبدالله پور، نه تنها خشم فروخورده مردم مبارز کردستان را بر خواهد انگیخت، بلکه نفرت همه مردم آزادیخواه ایران را هم نصیب خود خواهد ساخت.
در شرایطی که رژیم جمهوری اسلامی حکم جنایتکارانه اعدام هدایت عبدالله پور را مخفیانه به اجرا در آورده است و حاضر نیست پیکر بی جان وی را تحویل خانواده اش بدهد، در حالی که این رژیم جنایتکار حتی حاضر نیست محل دفن او را به اطلاع پدر و مادر و بستگان برساند، در این شرایط پدر و مادر و خانواده و بستگان هدایت عبدالله پور به حمایت و همبستگی بی دریغ مردم آزادیخواه در کردستان و سراسر ایران نیاز دارند. نباید اجازه داد که رژیم جمهوری اسلامی اعدام زندانی سیاسی هدایت عبدالله پور را به وسیله ای برای تشدید فضای امنیتی در شهرهای کردستان تبدیل کند. نباید گذاشت که رژیم جمهوری اسلامی فضای شکنجه، زندان و اعدام را به بیرون زندان ها انتقال دهد. در شرایطی که در اکثریت کشورهای جهان زیر فشار جنبش آزادیخواهی صدور و اجرای مجازات اعدام برچیده شده است، نباید به جمهوری اسلامی اجازه داد که زندانی سیاسی را مخفیانه اعدام و در گور بی نام و نشان دفن کند. باید با اعتراضات یکپارچه و متحدانه خود به این رژیم جنایتکار نشان داد که دوران قتل های عمد دولتی به سر آمده است.
تا زمانیکه که زندانی سیاسی وجود دارد و مجازات اعدام پابرجاست خواست ممنوعیت حکم اعدام و دفاع از آزادی زندانیان سیاسی دفاع از حق همه محرومان این جامعه است تا بتوانند آزادانه اجتماع کنند، اعتصاب کنند، ابراز مخالفت کنند، صفوف خود را متحد و متشکل سازند، بی آنکه اسارت و شکنجه و کشتار در زندان ها، تهدید شان کند.
11.6.2020
