موضوع کشف یک محموله بزرگ قاچاق دارو از ایران به عراق، هر روز ابعاد جدیدی پیدا می کند و مقامات رژیم ایران در توضیح آن به اظهاراتی ضد و نقیص می پردازند. روز یکشنبه اداره اطلاعات ارتش عراق، با انتشار اطلاعیه ای از کشف ۱۹ کامیون داروی قاچاق در استان دیاله در عراق خبر داد. این محمولهِ بزرگ به صورت یک کاروان، آشکارا از مرز رسمی ایران و عراق در استان دیاله، وارد خاک عراق شده بود. مقامات رژیم ایران به مدت 24 ساعت از انتشار این خبر، در مورد آن سکوت کردند. وقتی هم که سکوت را شکستند در مورد آن به تناقض گوئی افتادند. "علیرضا وهاب‌زاده" مشاور وزیر بهداشت، در پاسخ به خبرنگار یکی از رسانه های داخلی با دستپاچگی دروغی را سرهم بندی می کند و می گوید: "این داروها، از جمله داروهائی هستند که بدون نسخه هم از داروخانه ها خریداری می شوند." بی پایه بودن چنین ادعائی از روز هم روشن تر بود. 9 کامیون دارو را چگونه می توان به صورت خرده فروشی با نسخه یا بدون نسخه، از داروخانه ها خریداری کرد؟ به دنبال آن "جمال ارونقی" معاون فنی و امور گمرکی ایران درگفتگو با رسانه‌ها، کلاً منکر ماجرا شد و اظهار داشت: «طبق بررسی‌های صورت‌پذیرفته توسط گمرکات مرزی کشور، هیچ‌گونه دارویی به کشور عراق از طریق مرزهای رسمی کشور انجام نگرفته است". اما یکی دیگر از مسئولان گمرگ ایران، تلاش می کند راه دیگری برای توجیه مسئله پیدا کند و می گوید: " مبداء این محموله کشور ترکیه بوده و از طریق ایران ترانزیت شده است." بی پایه بودن این گفته هم وقتی آشکار می شود که بدانیم ترکیه و عراق خود مرز مشترک دارند و لزومی ندارد محموله ای با پرداخت حق ترانزیت اضافی از مرزهای ایران وارد عراق شود.
بنابراین مسئله روشن است، 19 کامیون دارو با اطلاع مقامات دولتی و در هماهنگی با نیروهای حشد شعبی، که بر بیشتر نقاط گمرکی ایران و عراق کنترل دارند، قاچاق شده است و هدف آنهم کسب درآمد برای دولت بحران زده جمهوری اسلامی و تامین بخشی از نیازهای حشد شعبی بوده است. عراق کشوری است که برای وارد کردن هر قلمی از دارو از خارج مشکلی ندارد. بنابر این اگر دارو از ایران به عراق قاچاق می شود، قاعدتاً باید با نرخ بسیار ارزانی به بازرگانان حشد شعبی عرضه شده باشد.
واردات دارو جزو سیاستهای تحریمی دولت آمریکا نیست. سالهاست که نهاد ها و وابستگان رژیم انحصار واردات دارو را در اختیار دارند. آنها با دریافت ارز با قیمت دولتی، هر دلار 4200 تومان، دارو را وارد و مجدداً به کشور عراق صادر میکنند، تا از مابه التفاوت آن سود کلان کسب کنند. “کشف” محموله اخیر در عراق، در نتیجه تشدید اختلافات نیروهای حشد شعبی که شریک جمهوری اسلامی در این معامله پر سود هستند، با دولت مصطفی کاظمی مربوط می شود.
اما این بازرگانی ضد مردمی در شرایطی صورت میگیرد که کمبود دارو و درمان و گرانی آن در ایران بیداد می کند. در هفته های اخیر نه تنها قیمت دارو در ایران بگونه ای سر سام آور گران شده است، بلکه داروهای گران قیمت خارجی و مورد مصرف بیماران خاص، بگونه ای برنامه ریزی شده، کمیاب شده اند. کمبود و گرانی دارو، فشار مالی شدیدی را به دوش بیماران تحمیل کرده است. کم نیستند شمار بیمارانی که بدلیل فقر و کمبود امکانات مالی تن به قضا داده اند و از ادامه درمان منصرف شده اند.
بهداشت و درمان در رژیم جمهوری اسلامی هیچگاه در اولویت قرار نداشته است. هر وقت هم دولت با کسری بودجه روبرو شده است، قبل از هر چیز سراغ کم کردن از بودجه بهداشت و درمان و حذف یارانه دارو رفته است. هزینه گزاف خدمات پزشکی، گرانی شدید داروها در کنار گرانی سرسام آور دیگر اقلام مایحتاج زندگی، بهداشت و سلامتِ عمومی جامعه را به نازلترین سطح تنزل داده و بستر ازدیاد تلفات انسانی و کاهش طول عمر را هموار کرده است. مطابق برآوردهای سازمان بهداشت جهانی رتبه سلامت در ایران تحت حاکمیت رژیم اسلامی در میان 192 کشور جهان 123 است. در ایران بیش از 70 درصد هزینه های درمانی به وسیله خود مردم پرداخت می شود. در ایران برای هر 2500 نفر یک پزشک وجود دارد این رقم در کشوری مانند کوبا برای هر 170 نفر یک پزشک است. هم اکنون علاوه بر ویروس کرونا که جان انسانها را درو می کند، بر اثر تشدید فقر در میان کارگران و اقشار کم درآمد جامعه، سوء تغذیه و شیوع انواع بیماری ها، میزان مرگ و میرهای زودرس، روز به روز بیشتر می شوند. کمبودهای پزشکی و درمانی و افزایش قیمت داروها سرعت این پروسه را بیشتر و بیشتر کرده است.
روشن است رژیم جمهوری اسلامی داوطلبانه به اصلاح وضعیت بهداشت و درمان اقدام نخواهد کرد. همه مطالبات در این زمینه را باید با مبارزه قاطعانه به رژیم تحمیل کرد. مبارزه علیه نظام سرمایه داری، مبارزه علیه رژیم جمهوری اسلامی به عنوان حافظ این نظام در ایران، همراه با مبارزه برای تحمیل این مطالبات به همین رژیم، حلقه های زنجیر یک مبارزه واحد هستند. تحقق این اهداف به آگاهی و همبستگی و تشکل مردم استثمار شده و محروم گره خورده است.
20.10.2020
