۱۶ مهر،خیابانهای شهرهای ایران میدان رزم انقلابی
یکشنبه ۱۷ مهر ۱۴۰۱
روز شنبه ۱۶ مهر، خیابانها و دانشگاههای مختلف ایران صحنه رزم انقلابی و پر شور زنان و مردان آزادیخواه بود. در برخی از شهرها بویژه در کردستان اعتراض های خیابانی با اعتصاب عمومی در سطح شهر توأم شد. در شهر سنندج بنا به فراخوان “جوانان انقلابی محلات سنندج” و در همبستگی و هماهنگی با اعترض های سراسری، خیابانهای نقاط مختلف شهر به میدان رزم انقلابی زنان و مردان آزاده و نستوده بدل شد. در برخی نقاط شهر رزمندگان انقلاب یورش نیروهای امنیتی و نظامی را به عقب راندند و آنها را فراری دادند. در جریان مقابله با تعرض نیروهای سرکوبگر رژیم ساختمان کلانتری عباس آباد و پایگاه سپاه پاسدارن به آتش کشیده شدند. در شهر سنندج جوانان انقلابی چند مورد مزدروان رژیم را به دام انداخته، ادوات سرکوب آنها را به آتش کشیدند و بعد آنان را آزاد کردند. همزمان در شهرهای سقز، بوکان، مهاباد، جوانرود، دیواندره و کرمانشاه و دهگلان اعتراضات پرشور زنان و مردان انقلابی در پی یورش مزدوران رژیم جهل و سرمایه به جنگ و گریز خیابانی تبدیل شد. در شهر سقز زادگاه ژینا اعتراض ها با راهپیمایی دختران دانش آموز که روسری ها را در هوا تکان داده و شعار سر می دادند آغاز شد. در شهرهای سنندج و بوکان نیز دختران دانش آموز روسری های از سر در آورده و راهپیمایی کردند. در جوانرود وکامیاران تهاجم و خشونت نیروهای امنیتی و پلیس با مقاومت شجاعانه جوانان عقب رانده شد. در همه شهرها جوانان با تاکتیک ایجاد راه بندان و سوزاندن لاستیک با پیشروی نیروهای دشمن مقابله می کردند. در جریان این اعتراض ها دو تن از معترضان در شهر سنندج به نام های پیمان منبری و داریوش علیزاده جان باختند و ده ها نفر در شهرهای مختلف زخمی و دستگیر شدند.
در تهران تقریبا همزمان در چندین نقطه از شهر اعتراضات خیابانی برپا شد. چندین نقطه از خیابان آزادی و خیابان انقلاب، چهار راه ولی عصر، لاله زار، بازار تهران، سعدی، ناصرخسرو، پانزده خرداد، سعادت آباد، نارمک، خیابان شریعتی، چند نقطه در نازی آباد، قلعه حسن خان و سه راه آذری، جنت آباد، سه راه فلاح، پامنار، بلوار ابوذر، میدان اعتراض و پیکار زنان و مردان آزادیخواه بود. در همه جا تجمع های اعتراضی با سر دادن شعار ضد حکومتی در پی یورش مزدوران سرکوبگر رژیم اسلامی به جنگ و گریز خیابانی تغییر شکل پیدا کرد. جوانان پرشور و انقلابی با تاکتیک برگزاری تجمع در چندین نقطه از شهر بطور همزمان و راهبندان های خیابانی جهت محدود کردن قدرت مانور و کند کردن تحرک دشمن، فراری دادن دستگیر شدگان و تسخیر یک منطقه از شهر برای چندین ساعت نیروهای پلیس و گارد ویژه را گیج و سردرگم کردند. زنان و مردان آزادیخواه که برتری روحی آنها بر نیروهای دشمن آشکار و تحسین افکار عمومی جهان را برانگیخته است در هیچ نقطه ای تهاجم سبعانه نیروهای سرکوب را بی پاسخ نگذاشتند و در این روز بارها نیروهای سرکوبگر را فراری دادند. در دل این تحولات و نبردها است که دگرگونی هایی که در آگاهی جمعی توده ها رخ داده ند و ماهیتی نیمه پنهان دارند خود را نمایان می کنند.
در این روز نقاط مختلف شهرهای مشهد، شاهین شهر اراک، اصفهان، شیراز، رشت، کاشان، کرج، رفسنجان، تجریش، کرمان، ساری، کاشان، لرستان، بندر عباس، بجنورد، یزد و … به محل برپایی تجمع های اعتراضی و نبرد و رودرروئی زنان و مردان آزاده و پرشور با نیروهای سرکوبگر پلیس و گارد ویژه و لباس شخصی ها تبدیل شد. در نقاط مختلف این شهرها نیز شعار “مرگ بر دیکتاتور”، “مرگ بر خامنه ای”، “تانک و توپ و فشفشه، آخوند باید گم بشه”، “این همه سال جنایت، مرگ بر این ولایت” در فضای شهر طنین انداز بود.
در ۱۶ مهر دانشگاه این قلب تپنده خیزش ژینا همچنان کانون اعتصاب و اعتراض بود. دانشجویان دانشگاه شریف در خیابان های اطراف دانشگاه حرکت کردند، تجمع اعتراضی برپا کردند و شعار مرگ بر دیکتاتور سر دادند. در دانشگاه الزهرا، همراه با ورود رئیسی جلاد به دانشگاه، دانشجویان در تجمع اعتراضی خود فریاد “رئیسی برو گمشو”، “توپ، تانک، فشفشه، آخوند باید گم بشه، سر دادند. تلاش مردم برای پیوستن به دانشجویان با ممانعت نیروهای سرکوبگر مواجه شد. دانشگاه تربیت معلم در اجتماع بزرگ خود شعار زن، زندگی، آزادی را سر دادند. در دانشگاه آزاد تهران، دانشجویان با شعار “دانشجو می میرد ذلت نمی پذیرد” تجمع اعتراضی خود را برگزار کردند. در دانشکده ی فنی دانشگاه تهران، دانشجویان در محوطه ی دانشگاه راهپیمایی کردند و علیه رژیم شعار سر دادند. در دانشگاه تبریز دانشجویان در همبستگی با اعتراضات خیابانی و همرزمان خود در دیگر دانشگاهها تجمع اعتراضی سازمان دادند. در این روز دانشگاه نوشیروانی بابل نیز میدان اعتراض و فریاد شعارهای ضد حکومتی بود. علاوه بر این دانشگاهها، دانشگاه علامه طبا طبایی، دانشگاه زنجان، دانشگاه گیلان، دانشگاه آزاد امامیه و خیام مشهد، دانشگاه دامغان، دانشگاههای اصفهان، دانشگاه بابل و چندین داشگاه دیگر با راهپیمایی و برپایی تجمع های اعتراضی در محیط دانشگاه و شعارهای ضد حکومتی به اعتصاب و اعتراضات خود ادامه دادند.
کارگران، زنان و مردان آزاده! رزم انقلابی و پرشور شما در روز شنبه ۱۶ مهر در خیابان و در دانشگاه و ایستادگی و تعرض متقابل شما در برابر تهاجم سبعانه نیروی سرکوبگر ضد انقلاب نشان داد که خیزش انقلابی ژینا همچنان غرنده به پیش می تازد. این شور و شعف و مبارزه جویی بار دیگر نشان داد که سرکوب و کشتار و معترضان و “اغتشاشگر” و “ساواکی” خواندن زنان و مردان آزادیخواه و مردم رنجدیده ایران و نسبت دادن رزم انقلابی به قدرتهای خارجی دروغی آشکار و بی شرمانه و بهانه‌ای نخ نما برای تداوم جنایات و تبهکاری حکومت اسلامی نیست. این شجاعت ها و جانفشانی ها بار دیگر نشان داد که بهتان های بی شرمانه خامنه ای که رسانه های حکومتی هم آن را تکرار می کنند بهانه‌ای برای تهاجم سبعانه نیروهای انتظامی و امنیتی و “لباس شخصی‌ها” به رزمندگان کف خیابان و دانشگاه نیست. تداوم اعتراض ها و رویاروئی با تهاجم وحشیانه مزدوران سرکوبگر رژیم اسلامی، اتخاد تاکتیک های مؤثر و نسبتا هماهنگ برای گرفتن قدرت مانور از دشمن در شهرهای مختلف نشان داد که بر خلاف سران نیروهای اپوزیسیون راست بورژوایی که می خواهند معترضان کف خیابان را در انتظار دستورالعمل های از بالا نگاه دارند، این اعتراضات رهبران خود را دارد. رهبرانی جوان و پرشور و آزموده که در طی پنج سال گذشته چند خیزش بزرگ و کوچک و رویارویی با دشمن را تجربه کرده اند.
شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له