شنبه ۱۷ خرداد ۱۴۰۴

 لایحه تامین امنیت زنان در برابر خشونت ابتدا در سال ۱۳۸۹ توسط قوه قضائیه تدوین شد. این لایحه یکی از طولانی‌ترین و پرچالش‌ترین فرآیندهای قانون‌گذاری را در جمهوری اسلامی ایران طی کرده است. هدف از تدوین این لایحه مقابله با خشونت‌های فیزیکی، روانی، اقتصادی و جنسی علیه زنان بود.

اما این لایحه حقوقی بیش از یک دهه بین قوه قضائیه، دولت و مجلس دست‌به‌دست شد و بارها با اصلاحات و سانسورهای اساسی روبه‌رو شد. طبق گزارش دیده‌بان حقوق بشر  در سال ۲۰۲۱ نسخه‌های اولیه این لایحه بسیاری از ابعاد حمایتی را شامل می‌شد، از جمله پیش‌بینی پناهگاه‌ها، حمایت از قربانیان و جرم‌انگاری خشونت خانگی؛ اما در روند بررسی‌های مکرر، بخش‌هایی از آن از جمله تعریف دقیق خشونت جنسیتی و مسؤولیت نهادهای دولتی به‌طور چشمگیری تضعیف یا حذف شدند. منتقدان می‌گویند این تاخیر طولانی‌مدت نشان‌دهنده نبود اراده سیاسی برای مقابله مؤثر با خشونت ساختاری علیه زنان در جمهوری اسلامی ایران است.

در نهایت، لایحه‌ای با عنوان تغییر یافته «لایحه حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت» در سال ۱۳۹۹ از سوی دولت روحانی به مجلس ارسال شد، اما پس از آن نیز به‌دلیل ملاحظات ایدئولوژیک، مقاومت محافظه‌کاران، و اولویت نداشتن در دستور کار مجلس همچنان معطل ماند و به تصویب نهایی نرسید. در تاریخ ۱۱ خرداد ۱۴۰۴ دولت لایحه حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت» را به دلیل تغییرات اساسی در متن آن در مجلس به‌طور رسمی از دستور کار مجلس خارج کرده است.