شنبه ۲۱ خرداد ۱۴۰۱

فعالان دانشجوای نوشته‌اند که حرمت دانشجو و دانشگاه با برخی رفتارها، بیش از پیش لگدمال شده‌ است و دانشجویان را در تمامی ساحت‌ها و سبک زندگی، تحت کنترل خود و در قالب‌های از پیش تعیین‌شده می‌خواهند. این دانشجویان از دخالت حراست در پوشش، رفتار و حتی خصوصی‌ترین امور زندگی هر دانشجو ابراز نارضایتی کرده‌اند.

استقرار نیروهای موسوم به “گشت ارشاد” در برخی دانشگاه‌ها و ممانعت از ورود دانشجویان دختر به فضای دانشگاه خبرساز شده است. برخی دانشجویان دختر اعلام کردند که مأموران حراست دانشگاه به آنان اجازه نمی‌دهند با لباس‌هایی که قبلا می‌پوشیدند وارد دانشگاه شوند، اما محمدعلی زلفی‌گل، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در واکنش به این اعتراض‌ها از طرح‌های حجاب اجباری دفاع کرد و گفت: ورود به هر مکانی شرایط خاص خودش را دارد و دانشجویان باید از قوانین دانشگاه تبعیت کنند.

به باور امضاکنندگان این بیانیه: دانشگاه که از اساس باید نهادی مستقل باشد، امروزه از طرفی با وجود حراست و برخی نهادهای دیگر و البته دخالت‌ نهادهای امنیتی در داخل دانشگاه ، بیش از پیش از استقلال خود فاصله گرفته و از طرف دیگر به جای آنکه محلی برای کنشگری و آموزش باشد، با سیاست‌هایی از قبیل کالایی‌سازی آموزش، دیوارکشی، دستورالعمل‌های گزینش و سهمیه‌‌بندی‌های مختلف به نهادی طبقاتی بدل گشته ‌است.

اعتراض به محدودیت‌های ایجاد‌شده در خوابگاه‌ها، تفکیک برخی امکانات دانشگاه که منجر به حذف زنان در بسیاری از عرصه‌ها شده، اخراج و ارعاب دانشجویان و اساتید دانشگاه، ممنوعیت از فعالیت‌های سیاسی آزاد در دانشگاه، احضار هر روزه دانشجویان به کمیته‌های انضباطی و بعضا نهادهای امنیتی خارج دانشگاه بخش‌های دیگر این اعتراصیه را تشکیل می‌دهد.

همچنین در این بیانیه تاکید شده که: به دنبال تحولات اخیر در دانشگاه‌ها، حذف زنان در جامعه، تصمیمات حاکمیت به‌واسطه تفکیک جنسیتی، اعمال سیاست‌های مردسالارانه بیشتر برجسته میکند. این سیاست‌ها که از خیابان تا دانشگاه و محل‌کار به دنبال حذف زنان است تا بسیاری‌ از امکان‌ات را از آن‌ها سلب کند. در دانشگاه‌ها نیز با تفکیک امکانات علمی، پژوهشی، رفاهی و ورزشی و دخالت در پوشش و زندگی، نیمی از جمعیت دانشجویان را از ارتقا و پیشرفت محروم ساخته‌ است.