پنجشنبه ۹ دی ۱۴۰۰

فروغ فرخزاد به تعبیر احمد شاملو، «پرنده آبی یا مرغ آبی شعر نو» فارسی است. کمتر شاعری از میان هم ‌عصران وی و نسل ‌های پس از او را می ‌توان شناخت که از صراحت، ظرافت و ژرفنای عاطفهٔ شعر فروغ بهره ‌ای نبرده باشد؛ و همهٔ شعر فروغ، همراه با صمیمیتی ست که به گفتهٔ بورخس باید یکی از عنصرهای اساسی و ذاتیِ شعر باشد.

به ‌جز استعداد درخشان و بی مانند شعری، فروغ فرخزاد با ساخت فیلم «خانه سیاه است» نشان داد که استعداد و حساسیتی روشنگرانه و ژرف در خلاقیتِ هنری دارد که دریچه ‌ای نو از درک و دریافتِ زندگانی را به روی مخاطب می گشاید.

فروغِ شعر فارسی، همچنین انسانی جستجوگر و اندیشمند و دگراندیش است. او حساسیت ‌های زمانهٔ خود را در شعر و نیز در کلام به ‌خوبی درک کرده و با بهره ‌گیری از بیانی شیوا و بی ‌پروا و صمیمی در اوجِ تکامل خود، به‌ ویژه در دفترهای شعر «تولدی دیگر» و «ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد» منتشر کرده و برای ما به یادگار گذاشته است.

مسئلهٔ شعر فروغ از زندگی و حساسیت ‌های شخصی او به عنوان زن آغاز شده و به بیان شاعرانهٔ عشق، اندوه، فقر و گرایش به آزادی انسان معاصر پیوند یافته است. همین چند جانبه بودنِ درکِ شاعر است که از پس کراهت و خشونت زندگی، بیانی اثرگذار و انتزاعی هوشیوار را در شعر، خلق می ‌کند.

زادروزِ فروغ فرخزاد در ۸ دی ماه و مرگ زود هنگام او، هرکدام برای شعر معاصر معنایی بیش از یک تولد و درگذشت ساده را دارند؛ معنایی که با تلاش و مبارزهٔ زن و انسان معاصر، برای رها شدن از قید و بندهای دست ‌و پاگیرِ سنت و دست ‌یافتن به صمیمی ‌ترین گونهٔ آزادی و رهاترین جنس زندگی آدمی، در پیوند است.

کانون نویسندگان ایران «در تبعید» و انجمن قلم ایران «در تبعید» زادروزِ این شاعر افق ‌های دور و نزدیک را شادباش می‌گویند و امید دارند استعدادهای این زمان نیز، بتوانند فراتر از قید و بند سانسور و تهدید حکومت، باورها و آثار خود را بدون هراس و در آزادی بیافرینند!

یاد شاعر بزرگ اندیشه و احساس و صمیمیت جاودان و گرامی باد!

۲۹ دسامبر ۲۰۲۱

کانون نویسندگان ایران «در تبعید»

انجمن قلم ایران «در تبعید»