گسترش کارتن خوابی دستاورد حکومت اسلامی سرمایه داران
سه شنبه ۴ مرداد ۱۴۰۱
یکی از پدیده های آزار دهنده اجتماعی که بیشتر در کلان شهرها به چشم میخورد، وجود انسانهای بی سرپناهی است که در خیابان‌ها می‌خوابند و با عنوان کارتن خواب از آنها یاد می‌شود. مسئله بی سرپناهی و کارتن خوابی ناشی از فقر در ایران پدیده ی تازه ای نیست. این پدیده بویژه در زمستان سال ۱۳۸۲ با مرگ چند نفر در خیابان های تهران به عنوان یک معضل اجتماعی ناشی شکاف طبقاتی توجه کل جامعه را به خود جلب کرد. درصد قابل توجهی از این افراد، دارای تحصیلات دانشگاهی هستند، اما به دلیل فقر و ناتوانی در تأمین هزینه مسکن و یا افتادن در دام بلای خانمانسوز اعتیاد از محل زندگی خود طرد شده‌اند. اگرچه با سخن گفتن از کارتن خوابی یاد افراد فقیری می افتیم که در سرمای زمستان سرپناهی برای زندگی ندارند و یا شاید بلافاصله، معتادان، قربانیان آسیب های اجتماعی و یا حتی طیفی از مجرمان به ذهن تداعی شوند. اما واقعیت اینست که بخش عمده ی کارتن خواب ها نه مجرمند و نه معتاد بلکه به دلیل بیکاری، ناتوانی در پرداخت هزینه مسکن و فقر و گرسنگی به حاشیه شهرها رانده شده و نهایتا به مکان های از قبیل زیر پل ها، نیمکت پارک ها، ایستگاه های اتوبوس و خیابان ها روی آورده و شب ها را در این مکان ها به روز می رسانند. مدیر “موسسه پایان کارتن خوابی” علی حیدری هشدار داده است: «اگر وضعیت اقتصادی کشور رو به بهبود نرود، به زودی شاهد فراگیر شدن خانواده های کارتن خواب خواهیم بود. او در پاسخ به این سوال که در تهران چه تعداد کارتن خواب وجود دارد؟ گفت: «آمار مشخصی وجود ندارد. در یک مقطع زمانی، “موسسه پایان کارتن خوابی”، برای این افراد کارت شناسایی صادر کرد. دلیل این بود که تعداد کارتن خواب ها مشخص شود. سه سال قبل، در تهران و در منطقه ۱۲، حدود ۱۵ هزار کارتن خواب را شناسایی کردیم. موسسه ما تخمین زد که تقریبا ۳۵ هزار کارتن خواب در تهران داریم» او با اشاره به اینکه آمارهای غیر رسمی در تهران، تعداد کارتن خواب ها را بیش از ۵۵ هزار نفر اعلام می کند گفت:«همچنین طبق همین آمارهای میدانی و غیر رسمی، بیست درصد از این عدد، خانم ها و بچه ها هستند.»
مرکز آمار ایران روز چهارشنبه اول تیرماه اعلام کرد که نرخ تورم نقطه ای در خرداد ۱۴۰۱ به عدد ۵۲.۵ درصد رسیده، که در مقایسه با ماه قبل ۱۳.۲ واحد درصد افزایش داشته است. منظور از نرخ تورم نقطه ای درصد تغییر عدد شاخص قیمت نسبت به ماه مشابه در سال قبل است. بر همین اساس خانوارهای ایرانی به طور میانگین پنجاه درصد بیشتر از خرداد ۱۴۰۰ برای خرید یک مجموعه از کالاها و خدمات یکسان هزینه کرده اند. اقتصاد ایران در یک رکود تورمی شدید به سر می‌برد و هر روز شمار بیشتری از خانواده ها به زندگی در زیر خط فقر سوق داده می شوند و این میزان از فقر در جامعه و کارتن خوابی با هم رابطه مستقیم دارند. در چنین شرایطی طبقه سرمایه دار و صاحبان ثروت و املاک و واحدهای مسکونی با سیر رو به افزایش قیمت کالاها به این روند می پیوندند و قیمت مسکن، اجاره بهای خانه ها و ملک های خود با لا می برند. رشد اقتصادی منفی و رکود حاکم بر اقتصاد کشور به فقر و فلاکت اقتصادی ابعاد تازه ای بخشیده و پدیده کارتن خوابی را بطور بی سابقه ای گسترش داده است. این در حالی است که میزان ثروت و دارایی های آستان قدس رضوی، آستان حضرت معصومه قم و بنیاد شهید و مستضعفان و ستاد اجرایی فرمان امام قابل برآورد نیست. این نهادها و نه دیگر گروه‌های اقتصادی وابسته به بیت رهبری و نه هیچ کدام از آقا زاده ها حاضر به شفاف کردن فعالیت‌های مالی خود و حتی پرداخت مالیات نیستند. در حالی که پدیده کارتن خوابی رو به گسترش است، در دستگاه اداری این رژیم دزد و فاسد اسلامی، سالانه دهها مورد دزدی و اختلاس و رانت خواری کلان مسئولان و اعوان و انصار رژیم صورت می‌گیرد و میلیاردها دلار صرف سیاستهای توسعه طلبانه رژیم و کمک به جریانات ارتجاعی اسلامی در منطقه می گردد.
تحت چنین شرایطی و زمانی که اکثر مردم ایران با افزایش فقر، بیکاری و مشکلات اجتماعی و اقتصادی مواجه هستند نمی توان انتظار داشت این دست از معضلات اجتماعی روند افزایشی نداشته باشد. زمانی که کارگران و دیگر اقشار فرودست جامعه قادر به تامین هزینه اجاره حتی یک اتاق در حاشیه شهرها هم نباشد در نهایت به دلیل بیکاری، فقر، تورم افسارگسیخته و نبود سرپناهی برای زندگی، به کارتن خوابی روی می آورد.
در شرایطی که رژیم جمهوری اسلامی با بحرانی هم جانبه دست به گریبان است، و در شرایطی که تمام منابع ثروت جامعه و حاصل تشدید استثمار کارگران را در خدمت عریض و طویل تر کردن دستگاه سرکوب و بوروکراسی فاسد حکومتی و ارگانهای تحمیق توده ها قرار داده است، نباید از آن انتظار داشت که بهبودی در این اوضاع فاجعه بار ایجاد کند. اما کارتن خوابی سرنوشت محتوم انسانهایی نیست که زیر فشار کمرشکن افزایش هزینه مسکن سرپناه خود را از دست می دهند. پایان دادن به معضل کارتون خوابی و بی خانمانی و تأمین مسکن مناسب فقط می تواند محصول مبارزه متشکل و قدرتمند کارگران و مردم زحمتکش باشد. باید با قدرت مبارزه متحدانه، سازمانیافته و سراسری حکومت اسلامی سرمایه داران را وادار کرد که ثروت های جامعه و محصول زحمت و کار و کوشش کارگران را در خدمت تأمین رفاه و خدمات اجتماعی و تأمین مسکن مناسب برای عموم قرار دهد. در ادامه و سیر تکامل این مبارزات است که ملزومات سرنگونی انقلابی رژیم اسلامی سرمایه داران فراهم می آید.
سخن روز شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه‌له