گسترش اعتراضات کارگران در صنایع نفت و گاز
شنبه ۲۰ آبان ۱۴۰۲
طی دو هفته گذشته اعتصاب و تجمع های اعتراضی کارگران و کارکنان صنایع نفت و گاز در بسیاری از حوزه‌ها ادامه داشته و گسترش یافته است. در تداوم این اعتراضات، روز چهارشنبه ١٧ آبان کارگران و کارکنان صنعت نفت و گاز در شرکت بهرە برداری جنوب در آغاجاری نیز تجمع اعتراضی برپا کردند. این تجمع اعتراضی با سومین روز تجمعات اعتراضی کارگران بازنشسته و بازماندگان صنعت نفت اهواز و بازنشستگان تأمین اجتماعی شوش مصادف بود که در اعتراض به وضعیت فلاکتبار معیشتی و دستبرد زدن دولت به صندوق بازنشستگی برگزار گردید. کارگران بازنشسته دراین اعتراضات با دادن شعارهای کوبنده علیه حکومت ورشکستۀ جمهوری اسلامی خواستار لغو مصوبۀ دولت در رابطه با طرح ادغام صندوقهای بازنشستگی و دیگر مطالبات خود شدند.
روز سەشنبه ١٦ آبان نیز کارکنان جدید شاغل در وزارت نفت در چندین منطقۀ عملیاتی از جمله “اروندان”، “زاگروس جنوبی”، “ملی حفاری”، “پالایشگاه دالان”، “نفت و گاز آغاجاری”، “نفت و گاز چشمه خوش”، در اعتراض به میزان پائین حداقل حقوق و مزایا و عدم رسیدگی و تحقق نیافتن خواست و مطالباتشان از جانب دولت و کارفرمایان، دست از کار کشیده و تجمع اعتراضی برپا کردند. دو روز قبل از آن یعنی روزهای یکشنبه ١٤ و دوشنبه ۱٥ آبان نیز کارگران حوزه‌های نفت، گاز و پتروشیمی جنوب از جمله شرکت “آرمه نو پتروشیمی چاەبهار، شرکت بهره برداری نفت و گاز آغاجاری، شرکت نفت فلات قاره در جزیره خارک، شرکت نفت فلات قاره در سیری و شرکت مناطق نفت خیز اهواز، همزمان دست به اعتصاب و تجمع های اعتراضی زدند. این درحالی بود که یک هفته قبل از آن نیز در روز هفتم آبان کارکنان رسمی وزارت نفت رژیم در شرکت “فلات قاره” در منطقۀ خارک و سیری دست از کار کشیده و تجمع اعتراضی وسیعی برپا کردند. روز بعد از آن هشتم آبان هم کارگران پتروشیمی آبادان به اعتصاب و اعتراض کارگران پیوستند.
از جمله خواستها و مطالبات کارگران نفت و گاز و کارگران و بازنشستگان در این تجمعات اعتراضی و در اعتراضات نهادینه شدۀ یک‌شنبەها – دوشنبەها و سەشنبەها عبارتند از: حذف سقف حقوق، بازگرداندن مازاد مالیات اخذ شده، لغو قانون ضد کارگری “تفکیک غیر کارشناسی مشاغل در مناطق عملیاتی”، دادن معوقات پرداخت نشدۀ ماههای گذشته، حذف محدودیت در پرداخت حق سنوات بازنشستگی و عدم دستبرد به صندوق بازنشستگی کارکنان نفت، اجرای ماده ١٠ قانون کار که شامل مواردی از جمله ( بیمه کردن کارگران و درج ساعات کار، تعطیلات و مرخصی و …)، در قراردادها است. قابل ذکر است که سه هفته قبل نیز کارگران رسمی شرکت بهرەبرداری نفت و گاز آغاجاری و کارگران شاغل شرکت نفت فلات قاره در سکوهای نفتی فروزان، ابوذر و بهرگانسر، با همین خواست و مطالبات امروزی بطور همزمان و به مدت دو روز دست از کار کشیده و دست به اعتراض زدند.
اعتصاب و اعتراضات کارگران صنایع نفت، گاز به اوضاع نابسامان زندگی و عدم پرداخت حتی دستمزدهای چهار مرتبه زیر خط فقر و معوقات پنج ماه گذشته در موقع خود، در شرایطی برپا می‌شوند که دستگاههای سرکوبگر امنیتی و نظامی جمهوری اسلامی که نگران گسترش این اعتراضات و اعتصابات به دیگر بخشها و در سطح سراسری هستند، با تهدید و ارعاب و دستگیری فعالین کارگری تمام تلاش خود را جهت جلوگیری از اعتصاب و اعتراضات کارگری بکار برده اند. اما علیرغم آن، افزایش روزانه قیمت مواد مورد نیاز زندگی روزانه کارگران و سقوط دستمزدهای ناچیزی که آنهم بطور کامل و مرتب پرداخت نمی شوند، راهی جز اعتراض و اعتصاب برای کارگران باقی نگذاشته است. این درحالی است که حکومت اسلامی و کارفرمایان وابسته به رژیم در بن‌بست و بحران عمیق اقتصادی فرو رفته‌اند و توانایی پاسخگویی به مطالبات کارگران را ندارند. در چنین شرایطی رژیم جمهوری اسلامی تمام تلاش خود را به عمل می‌آورد تا با حاکم کردن فضای تبلیغات جنگ اسرائیل و حماس، خواست و مطالبات کارگران و دیگر اقشار تهیدست جامعه را به حاشیه براند و پشت گوش اندازد. بدون شک در شرایطی که فقر و گرسنگی خانواده‌های کارگری به درجۀ غیر قابل تحمل رسیده است ابزارهای فریب و سرکوب جمهوری اسلامی و تهدید و کشتار و زندان و شکنجه نمی‌تواند مانع بروز اعتراض و اعتصاب کارگری و گسترش آن شوند. بحران ساختاری اقتصادی رژیم سرمایه داری و دزدی و فسادهای کلان رهبران و کارگزاران جمهوری اسلامی، تبعیض و شکاف طبقاتی در جامعه را آنچنان عمیق کرده که از یک سو باند مافیایی قدرت و اعوان و انصار انگلی رژیم میلیونها دلار از حاصل رنج و کار کارگران را به حسابهای بانکی شان در خارج واریز کرده‌اند و در رفاه و آسایش به سر می‌برند. کارگران پتروشیمی آبادان در اعتصاب و اعتراض روز دوشنبه هشتم آبان خود به درست به چنین تفاوت فاحشی از دستمزدها اعتراض کردند و اعلام کردند، “مدیران شرکت حقوقهای نجومی می گیرند”.واضح است این “حقوقهای نجومی” از حاصل رنج و کار خود کارگرانی پرداخت می شود که شبانه‌روز در آن شرکت کار مشقت بار انجام می‌دهند اما زندگی و معیشت شان به فقر و گرسنگی کشانده شده است.
این شرایط فلاکتبار باید تغییر یابد. اما کسی جز نیروی عظیم، متشکل و سازمانیافتۀ خود کارگران و تهیدستان جامعه قادر به انجام چنین تغییری نیست. گسترش اعتراضات و اعتصابات سازمانیافته و متحد کارگران به ویژه در بخش صنایع کلیدی از جمله نفت و گاز و پتروشیمی بستر مناسبی برای تکامل جنبش کارگری و ایجاد تشکل ها و سازمانهای طبقاتی و توده ای کارگران است. تغییر این اوضاع مشقت بار زندگی در قدم اول در گرو تعرض سازمانیافته کارگران به حکومت اسلامی سرمایه داران است. جمهوری اسلامی اکنون در بدترین موقعیت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و بین‌المللی در طول حیات خود قرار دارد و تعرض سراسری کارگران به ویژه در مؤسسه ها و صنایع کلیدی و همراه کردن دیگر جنبش های پیشرو اجتماعی قادر خواهد بود این رژیم کارگر ستیز را به عقب نشینی وادار نماید و نهایتأ شر این حکومت اسلامی جنایتکار سرمایه‌داری را از سر خود و مردم ستمدیده ایران و منطقه بردارد.
سخن روز: شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له