سه شنبه ۲۰ شهریور ۱۴۰۳

در آستانه دومین سالگرد اعتراضات (‌زن، زندگی، آزادی)، سازمان‌های (ابتکار آزادی هنری) و (صداهای بدون مرز) با انتشارگزارش مشترکی با اشاره به نقش هنرمندان در این اعتراضات خواستار حمایت بین‌المللی از آنها شد. این دو سازمان مردم نهاد روز دوشنبه ۱۹ شهریورماه با اشاره به نقش حیاتی هنر در الهام‌بخشی وپایداری جنبش اعتراضی سال ۱٤۰۱ تاکید کرده‌اند که هنرمندان از نخستین گروه‌هایی بودند که از سوی حکومت جمهوری اسلامی هدف حمله قرار گرفتند.

بر پایه این گزارش از شهریور ۱٤۰۱ تا کنون، گزارش‌هایی از تهدید و آسیب زدن به هنرمندان ایرانی به‌دلیل حمایتشان از این جنبش منتشر شده است. این گزارش تصریح می‌کند که از آغاز این جنبش، دولت جمهوری اسلامی با حملات متعدد ازجمله ممنوعیت کار، بازداشت و محاکمه‌های خودسرانه، شکنجه، فشار برای اعترافات نادرست، محدودیت‌های سفر و سرکوب فراملی، هنرمندان را تحت فشار قرار داده است.

در بخش دیگری ازاین گزارش مفصل با اشاره به وضعیت نگران‌کننده بسیاری از هنرمندان ایرانی تاکید شده که بسیاری از آنان به حمایت فوری از سوی جامعه بین‌المللی، مانند کمک‌های مهاجرتی و اسکان مجدد نیاز دارند.
این گزارش از جامعه بین‌المللی می‌خواهد که مشارکت‌ هنرمندان ایرانی در این جنبش را به عنوان اشکالی از فعالیت سیاسی در دفاع از حقوق بشر به رسمیت بشناسد.