دوشنبه ۲۱ اسفند ۱۴۰۲

در بخشی از گزارش سیاسی کمیته اجرائی حزب به پلنوم ششم کمیته مرکزی حزب و مباحث پیرامون آن، به رشد و گسترش دو پدیده اجتماعی و گرایش متضاد در نتیجه تداوم بحران اقتصادی سرمایه داری و اوضاع پرتلاطم جهان پرداخته شد. در این بخش از مباحث تأکید شد که تداوم بحران اقتصادی و اوضاع پر تلاطم جهان دو پدیده اجتماعی و گرایش متضاد، گسترش مبارزات کارگری و رشد جریان های راست افراطی را همزمان و به موازات هم رشد داده است.

در یک سال اخیر طبقه کارگر در ایالات متحده آمریکا بعد از چندین دهه رکود و انجماد دستمزدها، دست به تعرض زد. بیش از نیم میلیون نفر از کارگران در رشته های مختلف برای افزایش دستمزدها دست به اعتصاب زدند. کارگران خودرو در سه شرکت بزرگ فورد، جنرال موتورز و استلانتیس نقش برجستەای در سازماندهی این اعتصابات داشتند. کارگران لوکوموتیوسازی، پرستاران و کارکنان بخش مراقبت های بهداشتی، کارگران دیگر بخش های تولیدی، معلمان و روزنامه نگاران بخشی از این جنبش اعتراضی برای افزایش دستمزدها و دیگر مزایا بودند. این اعتصابات و اعتراضات با مبارزه کارگران علیه بورکراتیسم درون اتحادیەهای کارگری توأم بوده است. در کشورهای اروپایی نیز در حالی که دولت ها و صاحبان سرمایه بعد از بحران کرونا و در پی جنگ امپریالیستی در اوکراین به تشدید استثمار کارگران روی آوردند، کارگران هم برای بهبود شرایط زندگی و کار وعلیه تخریب گسترده مشاغل و کاهش حقوق بازنشستگی و مواردی از این قبیل دست به اعتراض زدند. در فرانسه طبقه کارگر با همراه کردن فرودستان جامعه صدها اعتراض و اعتصاب علیه افزایش سن بازنشستگی سازمان داد. کارگران راه‌آهن، برق، بهداشت، آموزش، و دیگر بخش‌های فرانسه نقش برجستەای در این جنبش اعتراضی و اعتصابی داشتند. کارگران در بریتانیا برای جبران کاهش دستمزدهای واقعی دست به اعتصاب زدند و به خیابان ها آمدند. کارگران راه آهن، پرستاران، امدادگران، آتش‌نشانان، معلمان، یک پای اصلی این اعتصابات و اعتراضات بودند. در آلمان نیز در چند مورد ده‌ها هزار کارگر در اقدامی مشترک در فرودگاه‌ها و بحش حمل و نقل هوایی، بنادر، راه‌آهن، اتوبوس‌ها، کشتی‌ها، و خطوط مترو در سراسر آلمان دست به اعتصاب زدند و خدمات حمل‌ و نقل آلمان را متوقف کردند. کارگران خواهان افزایش دستمزدها و کاهش هزینه‌های نظامی فزایندهٔ کشور و کمک به کارگران از سوی دولت، از محل این منابع شدند. در یونان دەها هزار نفر از کارگران راه آهن، بندر، کارگران فلز و کارگران کشتی، اتحادیه‌های کارمندان دولت با همراهی دانش آموزان در اعتراض به زیرساخت‌های ناایمن ریلی و کمبود کارکنان دست به اعتصاب و اعتراض زدند. در قاره افریقا هم کشورهای آفریقای جنوبی، نیجریه و سنگال، غنا و … صحنهٔ گسترش اعتراضات کارگری برای بهبود شرایط زندگی و علیه فشار دولت ها یا استثمار شدید شرکت‌های چندملیتی بودند. در امریکای لاتین کارگران معادن طلا و صنعت فولاد و تودەهای به جان آمده از سیاست های دولت دست راستی در آرژانتین این کشور را به صحنه اعتصابات و اعتراضات ادامه دارد تبدیل کردند. همچنین کارگران در مکزیک، پاناما، برزیل، شیلی و اکوادور در اعتراض به افزایش هزینه های زندگی دست به اعتراض زدەاند. کارگران در هندوستان، ژاپن و بنگلادش هم از جنبش اعتراضی و اعتصابی هم طبقەای های خود برای بهبود زندگی که به پهنای جهان جریان داشته عقب نماندەاند. این موج جنبش اعتصابی و اعتراضی گستردهٔ کارگران در سراسر جهان نشان می‌دهد که خشم و اعتراض علیه سیاست‌های ضدکارگری دولت ها و صاحبان سرمایه و صنایع و کمپانی های چند ملیتی در حال افزایش است. کارگران از تعمیق دره بین فقر و ثروت و از این همه فقر و نابرابری عاصی هستند و خواهان تخصیص منابع برای آموزش، بهداشت، و رفاه انسانها هستند.

بر بستر تداوم بحران سرمایەداری و اوضاع متحول کنونی در جهان، جریان‌های راست افراطی به‌ سبب خشم و اعتراض انباشت ‌شده ناشی از برنامەهای ریاضت اقتصادی و نئولیبرالی که پیامد اقتصادی بحران کرونا و جنگ امپریالیستی در اوکراین و بحران مالی جهانی بر ابعاد و شدت آن‌ها افزوده است نیز رشد کردەاند. این جریان‌های راست افراطی تا حدودی موفق شده‌اند خشم و اعتراض برانگیخته ‌شده بخش هایی از جامعه علیه وضع موجود را به بیراهه برده و علیه جناح چپ جامعه و مهاجران و پناهجویان معطوف کنند. ترامپ با سیاست های نژادپرستانه و پوپولیستی خود تا حدی توانسته اعتراض بخش هایی از جامعه علیه وضع موجود را علیه مهاجران کانالیزه کند. همچنین جریان هایی مانند ” برادران در ایتالیا”، “بدیل برای آلمان”، “جناح دست راستی در حزب محافظه کار بریتانیا”، مارین لوپن در فرانسه، “حزب آزادی در اتریش”، “دموکرات‌های سوئدی”، “حزب بهاراتیا جاناتا در هند”، ” حزب آزادی آرژانتین” و … از جمله جریان های راست افراطی و فاشیستی هستند که اگر چه هیچ کدام بدیل اقتصادی منسجمی در برابر بن بست و فروپاشی الگوی نئولیبرالیسم ندارند، اما در غیاب یک بدیل قدرتمند رادیکال و سوسیالیستی از خشم و اعتراض بخشی از جامعه از پیامدهای بحران سرمایه داری تغذیه می کنند.

سخن روز: تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومەله
https://alternative-shorai.tv
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpiran1
https://t.me/KomalaCpiranTv