سه شنبه ۲۸ آذر ۱۴۰۲

مطلب دریافتی از همکار: در رابطه با اطلاعیه شورای اسلامی کار در خصوص انتخابات
انتخابات شورای اسلامی کار در دور اول رای گیری در حالی به پایان رسید که کاندیدها به جز یک نفر موفق به کسب آرای حد نصاب نشدند و انتخابات به دور دوم کشیده شد. این عدم کسب آراء و ارتقاع بلوغ فکری رانندگان و سایر کارگران در مورد عملکرد نامطلوب نماینده های شورای پیشین و کنونی موجب نگرانی مدیریت، حراست و عوامل وابسته به ایشان از جمله کاندیدهای فعلی انتخابات گردید، تا اینکه شورای فرمایشی کار برای برون رفت از این نگرانی و به جهت خوش خدمتی به اربابان خود به ناچار اقدام به صدور اطلاعیه برای جلب رضایت رانندگان و سایر کارگران برای حضور در انتخابات کردند. در این اطلاعیه سعی کردند که با لیست کردن وظایف قانونی یک تشکل که هرگز رانندگان و کارگران در طول خدمت شاهد این گونه اقدامات از شورا نبودند عملکرد خود را مطلوب جلوه دهند.
شورای اسلامی کار در این اطلاعیه عنوان کرده که در صورت انحلال شورا مدیران و مسئولان بدون برگزاری کمیته انضباط کار اقدام به تنبیهات خودسرانه و غیرقانونی در حق رانندگان انجام خواهند کرد .سوال اینجاست این نمایندگان به اصطلاح کارگری تا حالا در کدام کمیته انضباط کار توانستند از کارگر و یا راننده دفاع نمایند و در برابر اعضای کمیته دفاعیات خود را از کارگر عنوان نمایند و به طور جدی و بدون در نظر گرفتن موقعیت شغلی و منافع خود در کنار کارگر و یا راننده مقاومتی از خود نشان دهند؟ تا جایی که ما اطلاع داریم این نمایندگان در کمیته انضباط کار با چشم و گوش بسته همیشه منتظر اعلام نتایج کمیته می‌شوند تا حکمی که از طرف اعضاء صادر می‌شود امضاء نمایند و خوش خدمتی خود را به اربابان خود به اثبات برسانند. نمونه های زیادی از این نوع کمیته ها و حکم ها دیده ایم.
زمانیکه همکاران زحمت کشی همچون حسن سعیدی و امثالهم در کمیته انضباط کار توسط مدیریت حکم تعلیق از کار گرفتند این شورای اسلامی کار چه اقداماتی به جهت دفاع از آنان در کمیته انجام دادند؟ نه تنها هیچ دفاعی از این عزیزان نکردند بلکه با فشار مدیریت و حراست حکم اخراج آنان را بدون در نظر گرفتن فشار بر خانواده ایشان امضاء نمودند تا با اخراج کارگران حق طلب یک خانواده از لحاظ امرار معاش دچار مشکلات فراوانی گردد. در تمام‌این سالها بیش از ۵۰ همکار سندیکایی بدلیل دفاع از حقوق قانونی خود و دیگر کارگران برخا ماهها وسالها از کار معلق شدند و تعداد زیاذی از آنها اخراج‌گردیدند. مگر این دوستان به جز حرف حق چیز دیگری گفته بودند؟ شورای اسلامی کار نه تنها هیچ خدمتی به این همکاران ما نکرد بلکه خود از جمله سازماندهندگان‌ حمله به کارگران سندیکایی بود. درست است کسانی که پای حکم این دوستان را امضاء کردند الان در شرکت و یا در شورا حضور ندارند و اعضای شورا تا کنون چند بار تعویض شده اند ولی در ساختار شورا هیچ گونه تغییراتی از ابتدای تاسیس تا حالا به جهت مستقل بودن و رعایت اجرای مجمع عمومی اصولی و قانونی که کارگران دخالت مستقیم در انتخاب نمایندگان داشته باشند صورت نگرفته است، وقتی که ساختار یک تشکل غلط و وابسته به کارفرما و دولت باشد حضور افراد هم به تبعیت از ساختار وابسته و بی مصرف خواهد شد. بنابراین مشکل مربوط به یک فرد‌ و‌ دو‌نفر نیست و‌بنیادی تر از این حرفهاست.
آقایان شورای اسلامی کار: زمانیکه کارفرما با ناجوانمردی یک زن زحمتکش و نون آور خانواده را از کار بیکار کرد شما چه اقداماتی برای بازگشت به کاری ایشان انجام دادید؟ فقط شما نظارگر بودید و در مقابل این ناحقی بزرگ سکوت اختیار کردید تا مبادا منافعتان به خطر بیفتد.
آقای محسن باقری و حسین عطایی و اعضای شورای سامانه یک که چندین سال است چتر خودتان را در شورا باز کردید به اسم نماینده کارگر .
شماییکه ادعای نمایندگی را دارید وقتی که خانم فرحناز شیری بعد از سال ها تعلیق بودن از کار و پس از دوندگی های فراوان در راهروهای ادره کار استان ، وزارت کار و دیوان عدالت اداری موفق به بازگشت کاری شد و حتی به مدت یک ماه هم در مددکاری سامانه یک مشغول بکار شد ولی دوباره مجددا بدون هیچ عذر و بهانه ای از طرف مدیریت از شرکت اخراج شد شما به عنوان «تشکل رسمی» چه کاری برای ایشان انجام دادید؟ آیا اصلا اسم این بانوی زحمتکش به گوش شماها به عنوان رسیده است؟ قطعا که نه، چونکه جاه طلبی و منفعت طلبی گوش های شما را ناشنوا و چشم هایتان را نابینا کرده بود.
آقای محسن باقری شما که با استفاده از موقعیتتان در شورای اسلامی کارچندین پست و سمت در شورا و کانون شوراهای استان برای خود کسب نمودید با اجازه کدام راننده و یا کارگر فروشگاه تعاونی مصرف کارکنان را تعطیل کردید در صورتیکه این کارگران و رانندگان سهام دار اصلی فروشگاه بودند.
یا اینکه در بند یک اطلاعیه شورای اسلامی کار به ارتقاع گروه کارگران اشاره شده است.

عجب! چه ادبیات جالب و پر معنایی!
آقایان شورای اسلامی کار، تا جایی که اطلاع داریم ارتقاع گروه کارگران و رانندگان حق قانونی ایشان میباشد و این ارتقاع گروه را به جهت زحماتی که در وظایف محوله به دوش می‌کشند داده میشود و به شورای فرمایشی شما هیچ ارتباطی ندارد.
شما که ادعای دفاع از حقوق کارگر دارید چرا به دخالت های بی‌جای بازرسی سامانه یک در ارتقاع گروه کارگران فنی پاسخگو نبودید؟
زمانیکه کارگران زحمتکش فنی سامانه یک درخواست گروه می‌کردند ولی بازرسی آنها را به جهت شرکت در اعتراضات روز ۲٦ اردیبهشت سال ١٤۰۱ از دادن گروه منع می‌کرد، شما کجا بودید؟ مگر کارگران از لحاظ قانونی مرتکب جرمی شده بودند جز اینکه پیگیر حق و حقوق قانونی خودشان شده بودن، آیا احقاق حق خلاف قوانین شرکت و یا قانون جاری میباشد؟ که بازرسی اینچنین کارگران را سرکوب می‌کرد؟
در پایان؛
دوستان و همکاران عزیز: قبل از شرکت و حضور در پای صندوق های رای گیری در روز انتخابات اندکی به عملکرد نامطلوب شورای اسلامی کار در این سال ها فکر بکنید و این عملکرد را با تدبیر و اندیشه درست بسنجید و سپس جهت حضور تصمیم بگیرید. فقط یادمان‌ نرود، بهترین فرد را هم که انتخاب کنیم، شورا کماکان یک تشکل کارفرمایی/دولتی باقی خواهند ماند.
۲٦ آذز ۱٤۰۲
منبع:کانال سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه