سه شنبه ۱۲ دی ۱۴۰۲

آرزوهای خوب در آغاز سال نو برای یکدیگر از نیک نهادی ما خبر می‌دهد اما برای رها شدن از شرِ جنگ و فقر و بیکاری و حقارت یعنی برای ایجاد تغییرات بنیادی مطلوبِ ما، آرزو کردن کافی نیست. شفقت و همدلی کاملاً ضروری است، اما برای حل چالش‌های بزرگ و ریشه‌دار در جهان کفایت نمی‌کند.
تغییری که ما به دنبال آن هستیم، تغییری که ما همیشه آرزوی آن را در سر داشته‌ایم و آن را دنبال کرده‌ایم بسیار عظیم‌تر است و اگر اراده‌ای همگانی در کار نباشد دور از دسترس نیز هست.
چالش‌های پیش‌روی ما عبارتند از: فقر ریشه‌دار و نابرابری، بی عدالتی سیستمی، تغییرات آب و هوا و بحران طبیعت در جهانی که به طور فزاینده ای به گونه‌ای استبدادی و توسط قدرت‌های بزرگ اداره می‌شود و تمرکز همه قدرت در دست عده معدودی در سطح جهانی و در سطح ملی نیز استبداد و دیکتاتوری در عریان‌ترین شکل آن.
نظام سیاسی که به میلیون ها نفر احساس ناتوانی و طرد شدگی می‌دهد بی‌شک نیازمند تغییرریشه‌ای است. نظام سیاسی که منافع شخصی کوتاه مدت افراد را به جای راه‌حل‌های واقعی برمیگزیند؛ نظامی که به هیچ‌کس به جز معدودی افراد در قدرت خدمت نمیکند؛ نظامی اقتصادی و سیاسی که در چشم مردمان زیادی اساسا شکست خورده است راهی به جز تغییر ندارد اما این تغییر نازل نمی‌شود؛همچون هدیه‌ای در سال نو در دستان خسته مردمان قرار نمی‌گیرد؛ فقط ما – فرودستان و آسیب‌دیدگان از این نظام – می‌توانیم آن را تغییر دهیم و با قاطعیت و با یقین کامل به جز ماهیچ کس دیگری این کار را نخواهد کرد.
ما به ارائه یک چشم انداز قانع کننده از آینده نیازمندیم. نیازداریم که تصویر و تصور زندگی آزاد همراه با مسئولیت اجتماعی ترسیم شود تا بدانیم قرار است چگونه و با چه امیدی با چالش‌های بزرگ روبرو شویم . آن راه حل‌های رادیکالی که به دنبال آن هستیم قرار است چگونه و از چه مسیری حاصل شود زیرا معتقدیم راه و مسیری که قرار است بپیماییم همچون خود هدف مهم و حیاتی است و هرگز حاضر نیستیم برای هدف‌های بزرگ و مهم به هر روش و کاری دست بیازیم
برای رقم زدن آینده‌ای شایسته‌تر باید قانع شویم که ما مردمان هم سرنوشت هستیم و مسیر زندگیِ شایانِ زیستن با رقابت و جنگ و عدم تحمل یکدیگر هموار نمی‌شود. زندگی ارجمند هنگامی در افق دید ما قرار خواهد گرفت که مرزهای ملی را مقدس نشماریم و مردمانی را که همچون ما از ستم و سرکوب و فقر و تبعیض آسیب دیده‌اند همنشین و همراه خود بدانیم. در برابر خشونت و جنگ بایستیم و آن را تحت هیچ منطق و توجیهی نپذیریم.مطالبه‌گر وآگاه و هشیار باشیم و سرنوشت خود را محدود به زندگی تنگ و کوچک و درآمد ماهیانه و بخور و نمیرِ خود ندانیم. خود عامل تغییر باشیم و دوست و همسایه و هموندان را به این تغییر آگاه کنیم.
آرزویمان صرفا این نباشد که فردی را جایگزین دیگری کنیم و آن کسی را تغییر دهیم که امروز در قدرت است بلکه برای تغییر مناسبات قدرت گام برداریم و آن را متکثر و در دسترس همگان بخواهیم. یعنی بخواهیم که سرنوشتمان را خود و در روابطی آزاد تعیین کنیم برای مناسبات عادلانه باید سخت کوشید مناسباتی که همه را توانمند می‌کند و به همه صدای برابر میدهد زیرا این تنها راهی است که می‌توانیم کشور و جهانی عادلانه‌تر، سبزتر و آزادتر داشته باشیم.
این فراخوانی به تلاش است.
سال نو مبارک!
و هر گاه ما در این مسیر باشیم زیبایی و سرزندگی سال نو را در هر لحظه زندگی خواهیم کرد.
اتحاد بازنشستگان