پنجشنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۳

کنفدراسیون عمومی کار ایتالیا CGIL  بزرگترین تشکل کارگری این کشور با بیش از 5.5 میلیون عضو با انتشار بیانیه ای خواهان لغو فوری حکم اعدام برای شریفه محمدی، فعال کارگری و مدنی و آزادی فوری و بدون قید شرط او از زندان شد. ترجمه این بیانیه را در زیر می خوانید: 
 در چهارم ژوئیه، شریفه محمدی فعال کارگری و مدنی و عضو سابق “کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری” به اتهام قیام ( مسلحانه)، به اعدام محکوم شد. صدور این حکم، فقط ناشی از رای و عقیده یک قاضی ناشناس و مدافع کاربرد شیوه های بی رحمانه نیست، بلکه بخشی از اقدامات سیستماتیک و استراتژی ارگان های امنیتی برای گسترش ترس و وحشت در صفوف جنبش های اجتماعی با هدف به حاشیه راندن آنها درتحولات سیاسی آینده در ایران است. 

این حکم غیر منتظره علیه یک فعال کارگری در مقطع حساس از حیات جمهوری اسلامی صادر شده است. بعد از مرگ رئیس جمهور سابق، ابراهیم رئیسی ( که در شرایط بحث انگیزی اتفاق افتاد) انتخابات دو مرحله ای ریاست جمهوری  برگزار گردید که به انتخاب مسعود پزشکیان انجامید. رسانه های غرب  بطور مداوم او را به عنوان عضوی از جناح خود خوانده ” اصلاح طلب”  معرفی می کنند.  واقعیت اما چیز دیگری است. آشکارا می توان دید که این چهره پردازی به اصطلاح ” جدید” از ماهیت قدرت در ایران، وسیله ای است در دست حکمرانان مذهبی تا در همان حال که سرکوب، خشونت، شکنجه و کشتار در کشور ادامه دارد، تصویری از ایران به ویژه در غرب بفروشند که وجود خارجی ندارد.
ویژگی انتخابات دو مرحله ای  اخیر عدم مشارکت بالا بود. شهروندان ایرانی با عدم شرکت در رای گیری، بر انتخابات ریاست جمهوری که مضحکه واقعی بود، خط بطلان کشیدند.  مبارزه زنان و مردان ایران در جریان جنبش ” زن زندگی آزادی ” و سطح پایین مشارکت در این رای گیری، نشان دهنده خواست آنها برای ایجاد تغییرات بنیادی در کشور است. 

 صدور حکم اعدام برای یک فعال کارگری و مدنی، بیان گر ضعف،  شکاف  و ظهور علایم بی ثباتی در رژیم جمهوری اسلامی است. هدف از صدور این حکم، ایجاد وحشت در میان جامعه مدنی و مخالفان سیاسی و  وادار کردن مردم به تمکین، با توسل  به قهر و خشونت است.  
 طبق بر آوردها در سال 2023 حکم اعدام 844 نفر در ایران به اجرا گذاشته شد. با اطمینان می توان گفت که تعداد واقعی بیشتر از این است. رژیم  می کوشد از طریق  تشکل های زرد کارگری،  نیروی کار در ایران را تحت کنترل قرار دهد و سرکوب کند. با وجود این طبق گزارش ها در همان سال صدها اعتراض و 32 اعتصاب کارگری به وقوع پیوست. دهها نفر از فعالین کارگری در زندان بسر می برند  و بسیاری دیگر از آنها –  به همراه خانواده-  از ترس انتقام گیری، آزار و اذیت و خشونت، مجبور به ترک کشور و زندگی در تبعید شده اند. 

حکم اعدام شریفه محمدی و سایر زندانیان سیاسی و معترضان شرکت کننده در خیزش مردمی باید فوراً و بدون قید و شرط لغو شود. مبارزه برای لغو این حکم و آزادی شریفه محمدی و دیگر زندانیان سیاسی، کارگری و مدنی، عرصه ای  مهم و تعیین کننده  در مبارزه کارگران ایران برای ایجاد تغییر در کشور و دست یابی به جامعه ای آزاد، عدالت محور و شکوفا است. 

نرگس محمدی، برنده جایزه صلح نوبل، اواخر نوامبر سال گذشته در نامه ای سرگشاده از زندان اوین، به نقل از گرامشی نوشت: ” بی تفاوتی وزن مرده تاریخ است”. ما باید با قدرت علیه سرکوب واکنش نشان دهیم: ما خواهان اقدام عملی سراسری در سطح بین الملللی برای لغو فوری حکم اعدام برای  شریفه محمدی و آزادی بلافاصله او از زندان هستیم. ما در ظرفیت کنفدراسیون عمومی کار ایتالیا  طی ماههای آینده همراه با دیگر تشکل های بین المللی،  صدای جنبش “زن زندگی آزادی” را همچنان تقویت  خواهیم کرد و همدلی و همبستگی خود را با همه ی آنهایی  که در ایران  با پذرش خطر مرگ برای دموکراسی، حقوق بشر و حقوق سندیکایی  مبارزه می کنند، نشان خواهیم داد.  
 سالواتور مارا، مسئول سیاست بین الملللی 
کنفدراسیون عمومی کار ایتالیا