چهارشنبه ۲۲ دی ۱۴۰۰

احمد بخردطبع

اختلاف بین حزب کمونیست ایران و دبیرخانه کنونی کومه له به اوج خود رسید و جدایی و انشقاق را اجتناب ناپذیر ساخت. ولی از کشاکش دو بینش، دو برنامه و دو استراتژی متضاد، ماجراهای بغایت تاسف باری سر برون آورد که گفتمان نمایندگان دو جناح در پایگاه نظامی کومه له را متشنج ساخت و در نتیجه افکار کمونیست های انقلابی را خدشه دار نمود. زیرا نماینده جناح راست دبیرخانه کنونی  کومه له، برای اخراج کمونیست ها از پایگاه، به نوعی به شیوه ی تهدید نظامی متوسل گردید و از حوزه ی مراودت های متمدنانه خارج شد. 

قصدم بر این نیست که در این نوشته به تفاوت های مشی و برنامه پردازم، بلکه قصدم این است عنوان دارم که اپوزیسیون های راست و چپ های کمونیست نمی توانند اتحاد های عملی داشته باشند ولی قادر اند در برابر دشمن مشترک از نظر نظامی، زمانی که خفظ و پیشبرد مبارزات اپوزیسیونی ضرورت می یابد با یکدیگر تعامل و همکاری نمایند. فراموش نمی کنیم که بلشویک ها و منشویک ها دارای دو استراتژی بغایت متفاوتی بودند ولی نه اینکه هیچگاه به یکدیگر تهدید نظامی ننمودند، بلکه برعکس با آنکه منشویک ها پس از انقلاب بورژوایی فوریه ۱۹۱۷، به ضد انقلاب تعلق داشتند و با کادت ها و کرنسکی ها همزبان بودند، لنین پس از آنکه در آوریل از آلمان وارد پطروگراد در روسیه شد در دومین جلسه با بلشویک ها و نیز منشویک ها، تزهای آوریل را قرائت نموده و به بحث و گفتمان گذاشت. این نشانی از تعامل یک بلشویک انقلابی همانند لنین و حزبش می باشد. 

ولی برخورد جناح راست که عملن انشعاب را رسمیت بخشیده است، نه اینکه متمدنانه نیست بلکه ضربه ای به قلب تپنده ی سوسیالیسم انقلابی، یعنی به کمونیست های کردستان است. کمونیست های کردستانی، هم در حزب کمونیست ایران و هم نیز در احزاب دیگر فعالیت دارند و یا حتا منفرد می باشند. بنابراین وظیفه ی همه ی ماست که از شرافت کمونیستی دفاع نمائیم و فراموش نکنیم که حزب کمونیست ایران، ادبیات رفرمیستی و بطریق اولی سوسیال دموکراتیک را که سال های متمادی بر جنبش چپ ایران غالب بود، نقادانه طرد نمود. دبیرخانه رهبری کنونی کومه له، امروزه رفقایی را تهدید می کند که از مبارزان در صفوف رزمنده کومه له می باشند. شما رفقایی را مورذ تهدید قرار می دهید، که بسیاری از آنها از خانواده های شهدا می باشند، که جان شان را در صفوف مبارزات کمونیستی کومه له، از دست داد اند و در نتیجه از آرمان های برابرطلبانه ی تشکیلات مذکور دفاع می کنند. بجای تهدید بهتر است با به رسمیت شناختن دو خط و دو بینش متضاد، راه تعامل را پیشه نمائیم و فراموش نکنیم که دشمن مشترک داریم و می توان در یک پایگاه نظامی، دو بلوک جدا ازیکدیگرتشکیل داد و در چنین راستایی هر کدام از دو نیروبه فعالیت مستقلانه ی خویش ولی در یک پایگاه واحد تداوم خواهند بخشید. این پایگاه را سال ها قبل، کمونیست ها، خانه های آنرا با کار و زحمات بی شائبه ی خویش بنا نهاده اند و متعلق به کمونیست ها ست. 

تهدیدها، بسی فاجعه انگیز و خطرناک اند و نیز عواقب امنیتی بسیار سنگینی را ببار می آورند. بنابراین انشقاق متمدنانه، راه حل تعامل و مسالمت آمیز را جایگزین خواهند ساخت.

یازدهم ژانویه ۲۰۲۲ ـ  ۲۱ دی ۱۴۰۰