چهارشنبه ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۴

حمایت از کارزار سه شنبه های “نه به اعدام” را گسترش دهیم
مجازات اعدام امری جز قتل دولتی و سازمانیافته نیست، فارغ از اینکه این جنایت کجا وبه دست چه رژیمی انجام میگیرد. سران حکومت اسلامی سرمایه داران صدور احکام اعدام و جنایات خود را تحت عنوان دفاع از امنیت عمومی، جلوگیری از ارتکاب به جنایت و تأمین حقوق شهروندان، انجام میدهند. در حالیکه تجربه همه کشورهای جهان نشان داده است که وجود این مجازات نه تنها اثر بازدارنده نداشته، بلکه با ترویج روح خشونت در جامعه و کاهش حرمت انسان ها، آنرا تشدید کرده است. سران رژیم اسلامی برای قتل عمد و سازمان یافته ای که اعمال میکنند، قوانینی تنظیم کرده اند، قاضیانی برگمارده و جلادانی را به مثابه مجری حکم برگزیده اند.

تنظیم این قوانین و تأمین هزینه ارگانهای صدور و اجرای حکم اعدام از جیب جامعه برای آنان کم هزینه تر از درمان معضلات و نابسامانی های اجتماعی است که موجب ارتکاب جرم وجنایت میباشد. در واقع رژیم جمهوری اسلامی با اعمال مجازات اعدام اوج درماندگی و استیصال خود را در قبال ریشه کن کردن جرم و جنایت و نابسامانی های اجتماعی به نمایش می گذارد. بدیهی است مناسباتی که وسیله دفاعیش جلاد باشد، حرمتی برای شأن انسان قائل نبوده و نابودی فیزیکی مخالفینش را امری عادی و دفاع از حرمت و حقوق و امنیت شهروندان جلوه می دهد. کارنامه جمهوری اسلامی بیان اوج این توحش است. قتل عام زندانیان سیاسی در ماههای پایانی تابستان شصت وهفت، قتل های زنجیره ای در پائیز هفتاد وهفت، به گلوله بستن کارگران خاتون آباد، به گلوله بستن کولبران در کردستان و سوختبران در بلوچستان، سرکوب خونین اعتراضات ۸۸، کشتن ده ها نفر در جریان خیزش دی ماه ۹۶، کشتار بیش از هزار وپانصد نفردر آبان ۹۸، کشتار بیش از ششصد تن از معترضان در اوج جنبش انقلابی ژینا و موج های پی در پی اعدام در یک سال اخیر تنها نمونه هائی از جنایات این رژیم در بیش از چهار دهه گذشته بوده است. 

همه جنایات جمهوری اسلامی بیانگر این واقعیت است که رژیم برای بقاء خود راهی جز تکیه بر سرکوب، اعدام وشکنجه ندارد. این رژیم رمز بقای خود را در تکیه بر استراتژی سرکوب می داند. حتی زمانیکه مجرمین عادی را اعدام میکند، قصدش ارعاب جامعه و ارعاب مخالفین سیاسی نظام وبویژه آنانی است که مصمم هستند این رژیم را به شیوه انقلابی به پائین بکشند. اما با همه سبعیت و وحشیگیری که رژیم از خود نشان میدهد، آن چیزی که آشکار است این واقعیت است که موج اعدام و سرکوب جامعه را مرعوب نکرده و مبارزه علیه مجازات اعدام و برای آزادی زندانیان سیاسی هر روز گسترش می یابد. 

کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» که در ۴۱ زندان ایران ادامه دارد، در شصت و هشتمین هفته، طی اطلاعیه ای به تاریخ ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۴اعلام کرد صدور و اجرای احکام اعدام توسط دادگاه‌های حکومت ولایت فقیه همچنان بدون وقفه ادامه دارد. از ابتدای اردیبهشت‌ماه تاکنون، بیش از ۹۶ زندانی، اعدام شده‌اند؛ یعنی به‌طور میانگین روزانه دست‌کم چهار تن به دار آویخته شده‌اند. بر پایه اطلاعیه کارزار در روزهای اخیر، امین (پیمان) فرح‌آور گیساوندانی، شاعر و زندانی سیاسی اهل گیلان، توسط قاضی احمد درویش‌گفتار به اتهام “بغی و محاربه” به اعدام محکوم شده است. همچنین احسان فریدی، دانشجوی دانشگاه تبریز، نیز از سوی شعبه دوم دادگاه انقلاب تبریز به اتهام “محاربه” به اعدام محکوم گردید. شایان ذکر است که این احکام غیرانسانی بدون امکان دسترسی زندانیان به وکیل منتخب صادر شده‌اند. کارزار «سه شنبه های نه به اعدام» بر ضرورت فوری و انکارناپذیر مقابله با اعدام تأکید کرده و خواهان آن شده که در هر گوشه از سرزمین ایران پرچم مبارزه با اعدام را بر افرازیم.

سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت ‌ماه، هم‌زمان با شصت‌وهشتمین هفته از کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، جمعی از خانواده‌های زندانیان سیاسی محکوم به اعدام، در یکی از پارک‌های تهران گرد هم آمدند و با در دست داشتن تصاویر عزیزان دربند و پلاکاردهایی با شعارهایی چون «نه به اعدام» و «لغو فوری حکم اعدام» هم‌صدا با زندانیان اعتصابی در ۴۱ زندان کشور علیه صدور و اجرای احکام اعدام اعتراض کردند. در این شرایط که رژیم جمهوری اسلامی در بحران عمیق اقتصادی، سیاسی، ایدئولوژیک و حکومتی دست و پا می زند و توانایی تأمین حداقل های زندگی، نان و آب و برق و حتی هوای پاک برای نفس کشیدن را ندارد و در حال سرکشیدن جام زهر سازش و تسلیم در برابر آمریکا است، اما شمشیر را از رو بسته و هر روز اعدام می کند، باید به هر شکلی که می توانیم از کارزار “نه به اعدام” حمایت کنیم.

فعالین و رهبران جنبش کارگری، جنبش زنان و دیگر جنبش های پیشرو اجتماعی و اعتراضی لازم است در ارتباط و همکاری با هم توانایی و ظرفیت های خود را در راستای سراسری کردن اعتصابات کارگری و اعتراضات توده ای جهت زمین گیر کردن ماشین اعدام و سرکوب حکومتی بکار گیرند. خواست لغو مجازات اعدام، آزادی زندانیان سیاسی و لغو حجاب اجباری لزم است به خواست جنبش کارگری و همه جنبش های پیشرو اجتماعی تبدیل گردد. اعتراض علیه اعدام و قتل عمد دولتی فارغ از اینکه  این مجازات جهت نابودی زندانیان سیاسی صورت گیرد و یا مجرمین عادی در بند، وظیفه تمام انسان هایی است که افق رهائی را در فردای سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی نوید می دهند. کمونیست ها با صراحت اعلام می کنند که خواهان لغو مجازات اعدام هستند و برای برچیدن مجازات اعدام قاطعانه مبارزه می کنند.

سخن روز: تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له
https://alternative-shorai.tv (https://alternative-shorai.tv/)
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn
https://t.me/KomalaCpiranTv