چپ‌نماهای محورمقاومت را بهتر بشناسیم!
یکشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۲
جمعی از فعالین و همراهان جوانان انقلابی محلات کردستان
بزدلان و فرصت‌طلبان محور مقاومت و فرزندان ( پسر) ناخلف جمهوری اسلامی ضمن آنکه هر روز چهره عوض می‌کنند و خود را با حاکمیت (یک روز با اصلاح طلبان و روزبعد با اصولگرایان) تطبیق می‌دهند، که مبادا از قافله جا بمانند و خود را پشت شعارهای توخالی و خامنه‌ای‌پسند علیه صهیونیسم و آمریکا پنهان و قایم می‌کند، دلواپسی و نگرانیشان در مورد خطر به زیر کشیدن پرچم ننگین رژیم اسلامی در جریان خیزش های انقلابی را با این کلید واژه‌ها بیان می‌کند: مردم معترضی که شعار «سرنگونی» رژیم را سر می‌دهند باعث و بانی «انهدام اجتماعی»، «تجزیه‌طلب» و از عوامل آمریکا و اسرائیل برای ایجاد اغتشاش و «ویرانی» و سوریه‌ای کردن ایران هستند. رذالت این جماعت زمانی آشکارتر و نمود پیدا می‌کند که برای همگان روشن شود ، جمهوری اسلامی نیز بیش از چهار دهه است با کلید واژه‌ی دفاع از «انسجام اجتماعی»، حراست از «تمامیت ارضی ایران زمین»، پاسداری از «وحدت و امنیت ملی» و سناریوسازی برای جوانان و کارگران و معلمان با اتهام واهی «جاسوس‌های وابسته به غرب» دهها هزار انسان مبارز و آزادی‌خواه را به زندان افکنده، شکنجه کرده و به قتل رسانده است. تکرار طوطی‌وار «افول هژمونی آمریکا» در خاورمیانه با آب و تاب و عربده‌های شادمانه از «عروج اقتدار کذایی محور مقاومت» در هلال شیعی مخلوط می‌شود. خوشحالی بابت این اقتدار پوشالی و دروغین به خوشحالی حزب‌اللهی‌ها بابت کشتارهای دهه‌ی شصت و سرکوب مقتدرانه‌ی انقلاب سال ۱۳۵۷ پیوند می‌خورد. ابلیس پیروز مست سور عزای ما را به سفره نشسته است و ماله‌کش‌های جمهوری اسلامی پیروزمندانه بر سفره‌ی خون نشسته و سرمستانه خیزش «زن زندگی آزادی» را «شورش کور» شکست خورده نام می‌گذارند.
در ویدئو می‌بینیم که ۱۹ آذر ۱۳۹۸ دانشجویان محور مقاومتی زیر سایه‌ی حراست و بسیج دانشجویی پرچم آمریکا را به نام سوسیالیسم و به کام امپریالیسم و سگ چموش‌اش جمهوری اسلامی به آتش می‌کشند. این اقدام مضحک که در دانشگاه تهران روبروی خنده‌ی وقیحانه‌ی سید حسن نصرالله (به بنر گوشه‌ی راست بالای تصویر توجه کنید) و به سبک روز قدس انجام گرفت برای اعلام دشمنی با تجمع دانشجویان سوسیالیست و مستقل در روز دانشجو ۱۶ آذر ۱۳۹۸ صورت پذیرفت. یک محور مقاومتی خوب می‌داند به آتش کشیدن پرچم آمریکا خطری ندارد و ضمن ارادت به عکس سید حسن به دریوزگی و ساندیس خوری تحت نام «رئال پولیتیک» منحط‌شان می‌پردازد. اگر این فرصت‌طلبان ذره‌ای شهامت و شرافت داشتند که ندارد، عکس سید حسن را هم به آتش می‌کشیدند و یک بار فریاد مرگ بر خامنه‌ای هم سرمی‌دادند. این حرکت نقابدار و شرمگینانه و بزدلانه را با اقدام قهرمانانه‌ی جانباختگان خیزش‌های انقلابی مقایسه کنید. در جریان انقلاب ژینا دهها انسان مبارز به دلیل به آتش کشیدن پرچم رژیم اسلامی و تصاویر منحوس خمینی و خامنه‌ای و قاسم کتلت با گلوله‌ی مستقیم جنایتکاران و اوباش «حکومت عدل علی» کشته شدند. همان قیام شکوهمندی که خار چشم این مزدوران است.
برعکس ادعای مقاومتی‌ها و عشق یکطرفه‌شان به حکومت، بورژوازی حاکم بر ایران با سرسپردگی کاملش در مقابل سیاست‌های دیکته شده از سوی دو نهاد امپریالیستی «بانک جهانی» و «صندوق بین‌المللی پول» گوی سبقت تسلیم در برابر «امپریالیسم جهانی» را از تمامی اپوزسیون‌های بورژوایی ربوده است. برنامه‌ی اقتصادی دیکتاتوری حاکم بر ایران که مبتنی بر «خصوصی‌سازی» است به بهترین نحو خواب‌های شوم اپوزسیون نئولیبرال ایرانی را تعبیر کرده است؛ اختلاف و رقابتشان بر سرسهم بیشتر از تصاحب خون زحمت‌کشان است. جمهوری اسلامی، مجاهدین خلق، سلطنت‌طلب، ناسیونالیسم ایرانی و در یک کلام حاکمیت و اپوزیسیون بورژوازی در یک راستا وجه اشتراک وحدت عمل دارند و به همدیگر درس پس می‌دهند: استثمار کارگران و کشتار کمونیست‌ها
ʺواما “یک محور مقاومتی آگاهانه آب را گل‌آلود می‌کند تا این واقعیات دیده نشود و با چفیه‌ی حماس رادیکال نمایی می‌کند و به ریش زنان و کارگران و معلمانی که زیر تیغ استبداد حاکم تکه تکه می‌شوند، می‌خندد. اینها بی‌خاصیت‌ترین و معیوب‌ترین نسخه‌ی نئوتوده‌ای‌ها و اکثریتی‌ها هستند که لفاظی‌های استکبار ستیزانه‌ی رژیم اسلامی سرمایه‌داران را به مثابه‌ی ضدامپریالیستی بودن جمهوری اسلامی ترجمه می‌کنند، تا ستم‌دیدگان را دعوت کنند که مبارزه‌ی طبقاتی را به نفع تداوم حاکمیت نظم موجود وانهند. خود مزدور «محورمقاومت» اما با عبای کذایی «چپ حوزه‌ای» -بخوانید حوزه‌ی علمیه‌ی قم- و چارقد دروغین «مارکسیسم ارتدوکس» -بخوانید مارکسیسم اثنی عشری- هر بار با نقاب و برقع جدیدی چهره می‌پوشاند و در صف بورژوازی ملی-اسلامی پنهان می‌شود و آگاهانه انتخاب می‌کند در جایی به زانو بیافتد که امن و امان باشد: در پیشگاه سید حسن و زیر پرچم جمهوری اسلامی! در قاموس قمپزدرکردن‌های ضدآمریکایی و چاپلوس منشانه‌ی این قماش، نه ایستادگی در برابر دیکتاتورهای مرتجع منطقه نه مبارزه علیه سرمایه‌داری، هیچکدام معنایی ندارند. کلام آخر: اجازه ندهیم این گماشتگان قاتل اعظم، بار دیگر بر مبارزات طبقاتی میلیونها کارگر و مزدبگیر و دیگر اقشار فرودست جامعه موج سواری کنند!
#محور_کذایی_مقاومت
۲۹بهمن ۱۴۰۲