سه شنبه ۲۳ مرداد ۱۴۰۳

کنگره چهاردهم حزب کمونیست ایران در شرایطی برگزار شد که صدها نفر از فعالین و چهره های شناخته شده جنبش کارگری ایران، معلمان مبارز، زنان آزاده و شجاع و برابری طلب، دانشجویان آزادیخواه، نویسندگان و هنرمندان پیشرو، رزمندگان جنبش انقلابی ژینا و معترضان به ادامه وضع موجود در زندان و شکنجه گاههای رژیم جمهوری اسلامی بسر می برند. در سایه حاکمیت این رژیم جنایتکار شماری از این زندانیان سیاسی از جمله شریفه محمدی، پخشان عزیزی، مجاهد کورکور، عباس دریس  و …  به اتهامات واهی و بی اساس زیر حکم اعدام قرار گرفته اند.  این انسانهای مبارز فقط به جرم دفاع از حقوق کارگر، به چالش کشیدن نظام تبعیض جنسیتی، دفاع از آزادی بیان و حرمت انسانی، و به جرم استفاده از حق پایه ای خود یعنی اعتراض علیه نظام ظالمانه حاکم به زندان افکنده شده و داس مرگ بر بالای سرشان آویزان شده است. 

اما به رغم تشدید فشار بر زندانیان و ادامه اعدام ها، زندانیان سیاسی پشت میله های زندان را نیز به سنگر مقاومت و مبارزه علیه رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی تبدیل کرده اند. اگر سران جمهوری اسلامی تلاش می کنند با تشدید فشار بر زندانیان و ادامه موج اعدام ها فضای رعب و وحشت را بر محیط زندان حاکم کرده و آن فضا را به بیرون زندان ها انتقال دهند، در مقابل، زندانیان سیاسی این زنان و مردان شجاع و آزاده زندان را به میدان مبارزه علیه مجازات اعدام و به پایگاه دفاع از آزادی و حرمت انسانها تبدیل کرده و همین شور و شوق و مبارزه جویی را به بیرون زندان انتقال می دهند. اکنون به پشتوانه ایستادگی، شجاعت و رزمندگی زندانیان سیاسی، زندان هم مانند خیابان و کارخانه و دانشگاه به یکی از سنگرهای مبارزه آزادیخواهانه و برابری طلبانه تبدیل شده است.

زندانیان سیاسی در حالی به بند کشیده شده و از حضور در کانون گرم خانواده و دوستان محروم شده اند که محاکمه و مجازات، درخور و شایسته کسانی است که بیش از چهل سال است در پناه حاکمیت جنایتکار اسلامی به غارت اموال و امنیت و آزادی مردم مشغول بوده و هستند. کسانی سزاوار مجازات هستند که فرزاندن مردم را اعدام و در گورهای بی نام و نشان دفن می کنند، نه آن فعالین کارگری که  از حق حیات و معیشت کارگران دفاع می‌کنند، نه آن زنان آزاده ای که تبعیض جنسیتی و حجاب اجباری را به چالش کشیده اند، نه آن نویسنده، فیلمساز و خوانندگانی که به سانسور تن نمی دهند و  برای بیان اعتراض از حق انسانی، اولیه و اساسی خود، آزادی بیان، استفاده کرده اند، و نه آن جوانانی که خواهان حقوق فردی و اجتماعی و خواهان حق تعیین سبک زندگی خود هستند. 

حزب کمونیست ایران به عنوان مدافع پیگیر آزادیهای بدون قید و شرط سیاسی، عقیده و بیان و به مانند جریانی که تحقق چنین آزادی هایی را پیش شرط رشد و شکوفائی استعداد و خلاقیت های فردی و اجتماعی انسانها و گامی در مسیر انقلاب کارگری و سوسیالیستی و برپایی جامعه ای آزاد و برابر و مرفه می داند، بار دیگر از تریبون کنگره چهاردهم همبستگی خود را با زندانیان سیاسی و خانواده این عزیزان و مادران و خانواده های دادخواه اعلام می کند. شرکت کنندگان در کنگره چهاردهم ضمن اعلام همبستگی عمیق خود با این عزیزان بر اهمیت سیاسی و حیاتی بر افراشتن پرچم مبارزه برای آزادی بی قید و شرط کلیه زندانیان سیاسی و لغو مجازات اعدام در مبارزات کارگری و توده ای تأکید کردند. 

ما همه مردم مبارز ایران را به حمایت و همبستگی با خانواده زندانیان سیاسی و خانواده های دادخواه فرا می خوانیم.  ما به سهم خود تلاش می کنیم که در فضای انقلابی موجود و در شرایطی که جنب و جوش مبارزاتی سراسر جامعه را فرا گرفته است خواست آزادی زندانیان سیاسی و لغو مجازات اعدام در صدر خواسته های مبارزات کارگران و توده های معترض قرار گیرد. به امید آن روز که به نیروی کارگران و زحمتکشان و توده های آگاه و متحد رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی به زیر کشیده شود، درب زندان ها شکسته شوند و زندانیان سیاسی در آغوش گرم عزیزان خود و توده های قیام کننده سرود آزادی و پیروزی سر دهند.
کنگره چهاردهم حزب کمونیست ایران
مرداد ۱۴۰۳
اوت ۲۰۲۴
بازنشر: تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له
https://alternative-shorai.tv (https://alternative-shorai.tv/)
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn
https://t.me/KomalaCpiranTv