پنجشنبه ۱۵ خرداد ۱۴۰۴

رفقای عزیز و گرانقدر
شما که هر ساله در ماه ژوئن در مقابل سازمان جهانی کار گرد هم میایید و صدای دادخواهی کارگران تحت ستم ایران هستید. درود بر شما رفقای عزیز، همانگونه که واقف هستید کارگران ایران بخاطر تبعیضها سرکوبها و اعمال قوانین ضد کارگری از سوی دولت و کارفرما در این اجلاس نماینده ای ندارند و واقعیات موجود در کشور ما بصورت واژگونه و غیر واقعی در آنجا انعکاس میابد.

نه وابستگان به جمهوری اسلامی و نه تشکل سازانی که بر فراز توده های کارگری در خارج کشور سودای نمایندگی کارگران را در سر دارند هیچکدام  نمایندگان واقعی کارگران ایران نیستند. طبقه کارگر و تشکلهای مستقل کارگری بدون ذره ای توهم نسبت به این نهاد بین المللی اعلام  میدارند که کارگران ایران بدلیل سرکوبها و محرومیتهایی که حاکمیت اسلامی علیه آنها اعمال میکند  از هیچ حقی از جمله حق تشکل و انتخاب نمایندگان واقعی خود برخوردار نیستند. درتمام حیات ٤٦ ساله جمهوری اسلامی هر گونه تلاش برای ایجاد تشکلهای مستقل و تغییر در شرایط سخت کار و زندگی با سرکوب و زندان مواجه شده است.

 در همین راستا سازمان جهانی کار نیز برغم منشور و مقرراتی که تحت عنوان قوانین بنیادین کار نامبرده میشود لیکن به منافع کارگران ایران وقعی نگذاشته است وهمچون همدست و همکار تشکلهای حکومتی مانند خانه کارگر، شورای اسلامی کار و نمایندگان دست چین آنها را در جایگاه نمایندگان واقعی کارگران پذیرفته اند. و با این عمل ضد کارگری موجب اعتبار بخشیدن به دشمنان کارگران شده است. 
از اینرو ما کارگران و باز نشستگان و تشکلهای مستقل کارگری ایران خواهان:
*            طرد نمایندگان جمهوری اسلامی از سازمان جهانی کار هستیم.
*            ما خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط کارگران، معلمان، بازنشستگان و زنان زندانی وتمام زندانیان سیاسی و بازگشت آنان به کار و منع تعقیب آنها هستیم. هم اکنون بخوبی میدانیم تعدادی از کارگران عضو سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران  و معلمان عضوکانونهای صنفی معلمان و کارگران بازنشسته با احکام طولانی مدت در زندان هستند.
*           حق تشکل، اعتراض، اعتصاب، امنیت شغلی وایمنی حین کار، لغو خصوصی سازی قراردادهای موقت، برچیده شدن شرکتهای پیمان کاری، و تامین نیروی کار و کاهش سن بازنشستگی، افزایش دستمزدها، کاهش ساعات کار، منع تبعیض بر علیه کارگران مهاجر در ایران، منع تبعیض جنسیتی و برابری مزد و مزایای شغلی زنان و مردان کارگر در ایران هستیم.
 
دوستان عزیز،
همانطوری که گفته شد کارگران امروز در ایران در محیطهای کار نه تنها امنیت شغلی ندارند بلکه شوربختانه با قرار دادهای کوتاه مدت، سفید امضاء و بعضا بدون قرارداد در محیط های کار هستیم که بعضا بارها و بارها کارگران با مشکلات ایمنی و حادثه کار روبرو شده اند ولی شوربختانه بخاطر آنکه از بیمه محیط کار محروم بودند بدون هیچ حق و حقوقی از کار اخراج شدند. و به این مسئله شما واقف هستید یکی از بحثهایی که کارگران متاسفانه در همین چند ماه اخیر در مشهد اگر اشتباه نکنم در زیر خروارها آوار و زیر زمین در معادن مدفون شدند و خانواده های آنان از این اداره به آن اداره بدنبال مطالبات و حق بیمه خود هستند که متاسفانه تا امروز هیچکس جواب آنها را نداده است.
 
من خواستم از همه عزیزان،  رفقایی که در این اجلاس شرکت نموده تا صدای دادخواهی مردم تحت ستم، کارگران،  معلمان، بازنشستگان، پرستاران و توده های زحمتکش در ایران هستند سپاسگذار و قدردان همه شما باشم ، قدردان همه تشکلها، نهادها وان جی او هایی که در این اجلاس شرکت کرده و صدای کارگران هستند. افرادی که به عنوان افراد مستقل در این اجلاس شرکت کرده و صدای دادخواهان ایران هستند، من به عنوان یک کارگر دیروز و بازنشسته امروز از همه شما سپاسگذارم. سپاسگذار همه رفقا هستم، چاره کار همه زحمتکشان، توده زحمتکش، تشکل و اتحاد و لا غیر
درود بر شما
علی نجاتی کارگربازنشسته سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه
چهاردهم خرداد ۱۴۰۴