پنجشنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۳

رفقای عزیز
 
درودهای رفیقانه ما را بپذیرید. برای کنگره چهاردهم حزب کمونیست ایران ، در پیشبرد برنامه ها وهدفهای این کنگره موفقیت وپیروزی آرزو میکنیم و از دعوت سازمان ما به کنگره و نشست عمومی تان سپاسگزاریم.

رفقای عزیز

جهان ، اینک شاهد بحرانهای بزرگ ودشواریست که دهه ها شاهد ان نبوده است . در همسایه گی ما خاورمیانه، شاهد نسل کشی و قتلعام بی پایانی هستیم که دول امپریالیستی با پشتیبانی بی قید و شرط شان از یک دولت نژادپرست، مردم غزه را بسوی نابودی ونیستی کشانده ودرمقابل شاهد جبهه بزرگ مردمی هستیم که صدای صلح خواهی و پایان این جنایت سازمانیافته علیه مردم فلسطین را در خیابانها فریاد میزنند. قدری دورتر شاهد رویارویی وجنگ خونین و ویرانگرانه ای در اکراین و گسترش و تعمیق و دخالت هرچه گسترده تر ناتو برای ادامه این ویران گریها وسیاست اشغالگری دولت امپریالیستی روسیه ایم.

این تنها دو جنگ ویران گرایانه در جهان ما نیست، جنگ ها و درگیریهای خونین در سوریه و یمن و سودان و …ادامه دارد و زمینه های درگیریهای بزرگتر در شرق آسیا بین دو قدرت برتر اقتصادی و نظامی جهان ، ایالات متحده امریکا و ناتو از یکسو با چین از دیگر سو است. بی سبب نیست که میگوییم   در دوره ی بحرانهای سخت ، جنگ ها وکشتارهای بزرگ، گسترش فقر و فلاکت و ویرانی های اقتصادی و اجتماعی وزیست محیطی، در دوره ی گسترش و تشدید سیاستهای میلیتاریستی ،شبه فاشیستی ، نژادپرستانه و تشدید رقابت بین قطب های سرمایه داری قرار داریم. در دوره ای که سیاست های نئولیبرال در سطح جهانی، به تشدید تضادهای طبقاتی وملی ومذهبی و فرقه ای  ، ویران سازیهای بزرگ زیست محیطی ، رشد گرایشات شبه فاشیستی و راست افراطی در بسیاری از کشورها منجرشده است.
 
در ایران ، در همین زمان که درحال گفتگو هستیم، د رهر هشت ساعت یک نفر به چوبه های دار سپرده میشود، و دوزن مبارز ، شریفه محمدی و پخشان عزیزی در صف اعدام قرار دارند. کارزار های ضد اعدام در بیست و نه هفته گذشته، اساسا از اسارتگاههای زنان آ غاز شده و ادامه یافته است. این در شرایطی است که  بر بستر جنبش انقلابی ژینا، که خروش انقلابی مردمان ایران با پیشتازی زنان ، ماهها ایران و جهان را تخت تاثیر خود قرار دارد و خواست تغییر انقلابی و سرنگونی حکومت اسلامی ، پایان آپارتاید جنسی ، برابر حقوقی زنان و مردان، آزادی و برابری را فریاد زد؛ جنبش مطالباتی و اعتراضی کارگران و زحمتکشان ایران ، همچنان خیابانها ومراکز کار و زیست در بسیاری از شهرها را هر روزه به مرکزی برای اعتراض به سیاستهای رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی تبدیل کرده است.

همچنان نافرمانی مدنی زنان در ابعاد سراسری ادامه دارد. جنبشهای اجتماعی در اشکال جنبش بازنشستگان ،‌جنبش دادخواهی  و مبارزه علیه اعدام ، جنبش دفاع از محیط زیست وآب و زیست ، جنبش معلمان  و دانشجویان ، جنبش ملی  و آزادیخواهی ادامه دارد و فضاهای تازه ای می گشاید. در بستر این جنبشهای اجتماعی و خصوصا جنبش انقلابی ژینایی است که چهار نمایش و سیرک انتخاباتی رژیم با اکثریت خرده کننده ای ، بمثابه یک رفراندم سراسری بایکوت و تحریم شدند. آخرین این نمایش ها، بعد از قتل آیت الله اعدام رئیسی ووزیر خارجه اش ، در انتخاب مسعود پزشکیان رقم خورد که نشانه ی ترس و اضطراب حکومت از سرنگونی، با دعوت از اصلاح طلبان حکومتی برای نجات کلیت این نظام پوسیده وعهد بوقی اسلامی همراه شده است.

رژیم جمهوری اسلامی ، اینک که  با بحرانهای بزرگ لاینحلی روبروست ، اینک که بن بست در روابط خارجی و انزوای بین المللی و شکست پروژه های گشایش اقتصادی و شکستن محاصره و تحریم ها از طریق نزدیکی با چین و روسیه به وضوح دیده میشود، اینک که سایه بازگشت شرایط دشوارتر تحریمها ی بین المللی ، اقتصاد درهم شکسته ، جمعیت بزرگتری از مردم را بسوی فقر وفلاکت بیشتر و سلاخی سفره ها میراند، اینک غارت ها و دست اندازیهای نهادهای اخوندی و پاسداران حکومتی به ثروت های ملی ،‌ویرانی های گسترده تر را درمقابل میگذارد،‌اینک که هیچ طرح و برنامه ای برای بهبود کار و زندگی و زیست اکثریت عظیم مردمان ، جز سرکوب عریان وجود ندارد؛ راهی جز انقلاب وسرنگونی انقلابی حکومت اسلامی توسط مردم وجود ندارد. 

در این شرایط است که اپوزیسیون حکومت اسلامی در اشکال و تفاوتهای سیاسی و رویکردهای متفاوت خود را برای فردای فروپاشی اماده میکنند. اپوزیسیون سلطنت طلب و تمامیت خواه ، در همراهی با سلطه گران بین المللی ،علیه انقلاب اجتماعی و تغییرات انقلابی و رادیکال، خواهان براندازی نرم وحفظ همه ساختارهای امنیتی – نظامی-پلیسی حکومت اسلامی و تشدید سیاست نئولیبرال خصوصی سازیها وکنترل جنبش انقلابی رادیکالی هستند که میخواهد از چارجوب نظام سرمایه عبور کند.این جریان رسوا که بزرگترین آفت برای انقلاب ژینایی ورهایی زنانند ، با تعرض تبهکارانه ولمپنی به نیروهای انقلابی وچپ،  در راستای سیاست تشدید تحریمها و براندازی از طرق اعمال مداخله گرایانه امپریالیستی ،کوشش دارند تلاش برای یک تغییر انقلابی رادیکال را سدکنند. طبیعی است که  جریان ارتجاع به سلطمت طلبان محدود نمیشود و جریانات ناسیونالیست ، جمهوریخواه ولیبرال نیز در تلاش کنترل جنبش اجتماعی کارگران و اکثریت عظیم مردمانی هستند که نظام سرمایه داری را مانع اصلی تحقق خواستها ومطالبات اجتماعی شان میدانند. 

اکنون که جنبش های اجتماعی در اشکال جنبش های کارگری، بازنشستگان، زنان،دادخواهی، علیه اعدام ،زیست محیطی ، ملی و… ایران را به مرکز مهمی از تحولات اجتماعی در خاورمیانه و جهان تبدیل کرده ، جنبش اعتصابی و اعتراض کارگری رکوردهای اعتصاب و اعتراض را می شکند.  تحقق خواست ها ومطالبات این جنبش ها ، تنها با گذر از سرمایه داری ورویکردی سوسیالیستی ممکن است. این در شرایطی است که  گفتمان چپ و رادیکال ورهایی طلبانه وسکولار به گفتمان مهمی در جامعه ایران تبدیل شده، بسیارانی  از انقلابی فرهنگی وتغییر نگاههای اجتماعی و سیاسی در میان اکثریت عظیمی از مردم سخن  می گویند.  بی شک اینها نشانه ی وجود یک چپ اجتماعی در ایران است. وجود این سرمایه عظیم اجتماعی و  تداوم جنبش اعتراضی و اعتصابی کارگران و جنبش انقلابی جاری، فرصت مناسبی برای نیروهای جنبش کمونیستی ایران فراهم می اورد تا با پاسخگویی به نیاز این جنبش ها و یاری رساندن به آنها، ریلهای اتصال این جنبشها را فراهم کند، به  رفع موانع و معضلاتی که سر راه آن وجود دارد یاری رساند، بر تفرقه ها و جدایی ها  غلبه کنند و پیش شرط های تأمین یک رهبری سیاسی سراسری با راهبرد سوسیالیستی را فراهم سازند.

همگرایی ، همراهی و درک مشترک   میان رهبران  و فعالین جریان چپ اجتماعی و کمونیست در پاسخ دادن به معضلات سر راه جنبش کارگری و جنبش انقلابی جاری، کلید به هم رسیدن و تلاقی این بخش های مختلف  از جنبش چپ رادیکال و سوسیالیستی است. خوشبختانه اینک ما از طریق همکاریهای طولانی مدت مان در شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست، سازمان دادن تلویزیون ۲۴ ساعته وتلویزیون آلترناتیو شورایی ، راههای نزدیکی و همیاری و همکاریهای مشترک را یافته ایم. اما این تنها اغاز کاراست، باید از این فراتر رفت، برای یاری رساندن به جنبش اجتماعی کارگران واکثریت عظیم مردمان ایران، برای سازماندن یک الترناتیو قدرتمند و اجتماعی،  باید همکاریها را گسترده تر، روابط سیاسی وتشکیلاتی مان را دمکراتیک تر و قوی تر ونزدیکتر، رسانه هایی قویتر و رساتر سازمان داد. باید از این همکاریها واتحاد عمل مشترک  کنونی فراتر رفت؛ نیازها به تقویت جنبش سوسیالیستی و هزمونی طبقه کارگر در این مبارزه بزرگ اجتماعی این را طلب میکند .  شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست برای انکه بتوانند تاثیری عمیق و ریشه دار در امروز و اینده ی ایران داشته باشند باید همکاریهای خود را بر بستر تقویت جنبش اجتماعی وکارگری تقویت گفتمان سوسیالیستی  گسترش دهد.

 سازمان راه کارگر، دست همه شما رفقای عزیز را برای گسترش همکاری ها وهمیاریها میفشارد وخواهان گسترش همکاریها وتقویت مناسبات رفیقانه حزب کمونیست ایران و سازمان راه کارگر است. برای شما وکنگره چهاردهم حزب کمونیست ایران آرزوی موفقیت وپیروزی داریم!

روابط عمومی سازمان راه کارگر
مرداد ۱۴۰۲ ۲۰ جولای ۲۰۲۴