چهارشنبه ۵ مهر ۱۴۰۲

هموارە آرزو و آرمان انجمن، داشتن مدارسی سرشار از شادی، خلاقیت و سلامت روح و روان برای دانش‌آموزان و معلمان بوده و تمام تلاشها و مبارزات آن معطوف به تحقق این هدف مقدس بوده است. اما “در اولویت نبودن و اهمیت نداشتن آموزش و پرورش برای حاکمیت”، “استیلای روح مادیگرایی و موسسات کنکوری و پول‌ساز بر برنامەها و تصمیمات مسولان آ.پ” و “بی‌تدبیری‌های متولیان نظام آموزشی کشور در سطوح شهرستانی، استانی و ملی” چنان دمار از روزگار تعلیم و تربیت در آوردە است کە بهار آن را بە خزانی حزن‌انگیز تبدیل کردە است
– هزینە ادارە مدارس از سفرە خالی و محقر خانوادەها تامین می‌شود و اصل ٣٠ قانون اساسی و آموزش رایگان توسط مقامات رسمی بە سخره گرفته شده است. وزیر آ.پ آموزش را به عنوان یک کالا معرفی کرده و صراحتا اعلام نموده “هرکس آموزش بهتری می‌خواهد باید پول بیشتری بپردازد”
– مسولان آ‌.پ در عوض جذب نیرو برای جبران کمبود ٢٠٠ هزار معلم حرفەای، با افزایش تراکم کلاس‌ها و بکارگیری نیروهای غیرمرتبط یا استثمار بازنشستگان، مدیران و معاونان آن را جبران می‌کنند که نتیجەای جز “بە محاق بردن کیفیت آموزش” بە همراە ندارد
– بر اساس گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس ۹۶۰ هزار کودک و نوجوان در سن آموزش از تحصیل بازمانده یا ترک تحصیل کرده‌اند. که بخش عظیمی از این آمار به دختران و کودکان مناطق محروم تعلق دارد
– شکاف طبقاتی و بی‌عدالتی موجود در جامعه در آموزش هم تبلور یافته و از هزار رتبه برتر کنکور ۵۰ درصد آن تنها متعلق به دهک دهم (ثروتمندان) است. در کنکور سال گذشته هم از ۴۰ نفر رتبه برتر تنها یک نفر متعلق به مدارس عادی دولتی بود
– وزیر آ.پ از میان تمام معیارهای انتخاب معلم بیشترین تاکید را بر “وفاداری به نظام” داشته است. معاون فرهنگی حوزەهای علمیە هم اعلام نمودە کە در فاصلە ٣ سال تا مهر ١٤٠١ شش هزار طلبە وارد مدارس شدەاند کە این موارد نشان از عزم جزم حاکمیت برای هرچە بیشتر ایدئولوژیک کردن آموزش و پروراندن شهروندانی مقلد و مطیع دارد
– مسئلە مهم دیگری کە در سال تحصیلی گذشتە فضای آموزشی را ملتهب و حتی مشمئزکنندە کردە بود امنیتی‌کردن فضای مدارس بود. بە دنبال شروع اعتراضات و نارضایتی شهروندان در مهر ١٤٠١ و برگزاری تحصن معلمان بە دفاع از حریم مدارس و دانش‌آموزانی کە متحمل هزینە و فشار شدە بودند، ٣٥٠ نفر از معلمان کردستان با کسر حقوق، قطع رتبه‌بندی، درج غیبت و معرفی بە هیئت تخلفات مواجە شدند. صدها مدرسە دخترانە مورد حملە شیمیایی قرار گرفتند و هزاران دختر معصوم دچار مشکلات تنفسی، حساسیت پوستی، اختلالات عصبی، مدرسە‌هراسی و… شدند. مدارس بە محل رفت و آمد نیروهای نظامی، شبەنظامی و حراستی تبدیل شد بە طوری کە گاها احساس می‌شد ادارە امور آموزش و پرورش بە نظامیان و امنیتی‌ها سپردە شدە است. در ادامە این رویکرد ضدآموزشی در چند ماە اخیر دهها مدیر و معاون توانمند و باشرافت علیرغم مقبولیت و موفقیت‌های فراوان، صرفا بە جرم حمایت از کیان مدرسە و حقوق دانش‌آموزان و معلمان از مدیریت مدارس خلع شدند. در تجمعات قانونی ١٦ اسفند ١٤٠١ و ١٩ اردیبهشت ١٤٠٢ حدود ٣٠ نفر از معلمان استان مورد ضرب و شتم قرار گرفتند یا دستگیر و بازداشت شدند
مجموعە موارد فوق و عوامل دیگری کە مجال پرداختن بە آنها نیست نشان می‌دهد کە این نظام آموزشی فشل و معیوب نە تنها قادر نیست دردهای جامعە را درمان کند بلکە خود هر روز دردی و بحرانی به جامعە تحمیل می‌کند. البتە هدف انجمن از بیان آمارها و مسائل تلخ مذکور در آغاز سال تحصیلی، دمیدن روح ناامیدی و درماندگی نیست. اتفاقا انجمن بسیار امیدوار است کە بتوان با تبدیل کردن آموزش رایگان، عادلانە و باکیفیت بە یک دغدغە عمومی و شکل‌گیری یک همت همگانی برای تحقق آن، آیندە بهتری را رقم زد، اما بدون شناسایی این واقعیات، ریشەیابی آنها و همفکری همگانی برای چارەجویی و موضع‌گیری صحیح در مواقع لزوم، بە هیچ وجه نمی‌توان نظام آموزشی را از زیر یوغ این کژکاریها و ناهنجاریها نجات داد. لذا این انجمن ضمن تبریک و شادباش بیکران بازگشایی مدارس بە تمامی دانش‌آموزان رشید و جویای علم، معلمان فرهیختە و والدین گرانقدر، از همە این بزرگواران و نیز فعالان عرصە آموزش و رسانەهای مستقل و مردمی می‌خواهد با امید بە آیندە و مسئولیت‌پذیری بیشتری اوضاع مدارس را رصد کنند و با تقویت رویکرد انتقادی و مطالبەگرانەی خود یاریگر انجمن در راستای تحقق یک نظام آموزشی عادلانە، پویا و بانشاط باشند.
انجمن صنفی معلمان کوردستان
۳۱ شهریور ۱۴۰۲