پيام کانون زندانیان سیاسی ایران (در تبعید)
سه شنبه ۲۵ بهمن ۱۴۰۱
به کومهله، سازمان کردستان حزب کمونیست ایران به مناسبت سال روز تاسیس کومهله
رفقا، درودهای رفیقانه و صمیمانه ما را به مناسبت سالروز تاسیس کومهله بپذیرید.
کومهله پنجاه و چهار سال پیش، توسط جمعی از مبارزان کمونیست کرد بنیانگذاری شد. هدف بنیانگذاران کومهله از تشکیل این سازمان، مبارزه برای برقراری جامعهای سوسیالیستی در ایران بود. مبارزه برای حق تعیین سرنوشت برای مردم کردستان، هدف دیگری است که بنیانگذاران برای کومهله تعیین کردهاند.
کومهله بعد از انقلاب پنجاه و هفت به تاثیرگذارترین و مردمیترین نیروی چپ در کردستان ایران تبدیل شد و نقش مهمی در مبارزات تودههای کارگر و زحمتکش کردستان، علیه رژیم جمهوری اسلامی و همچنین علیه نظام سرمایهداری در ایران ایفا کرد. کومهله در مسیر مبارزات چندین دهه خود با چالشهای زیادی مواجه بوده و بسیاری از رهبران، اعضا و کادرهای پیشمرگه خود را از دست داده است.
امسال در شرایطی سالروز کومهله را گرامی میداریم که از چهار ماه پیش، تودههای مردم ایران، علیه جمهوری اسلامی به پا خاسته و پایههای آنرا به لرزه در آوردهاند. جمهوری اسلامی که خود را به شدت در تنگنا میبیند، همچون همیشه، برای حفظ خود، به کشتار و سرکوب مردم پرداخت و دهها هزار نفر را دستگیر و شکنجه کرد و چهار جوان را نیز برای ترساندن مردم و به عقب راندن جنبش انقلابی آنان، اعدام کرد.
ایران شرایط تاریخی گزار از جمهوری اسلامی را طی میکند. این دوره، دوره طولانی خواهد بود و به طبع آن، قیام مردم روز به روز رادیکالتر میشود. راست و جریانات ارتجاعی میخواهند جای پائی در جنبش انقلابی ایران بیابند و آنرا از مسیر ترقیخواهان و مدرن آن که با شعار “زن زندگی آزادی” تبین یافته است، دور و به انحراف بکشانند و آنرا با شعار مرد سالارانه و ناسیونالیستی” مرد مهین آبادی” از معنا تهی کنند. آنها به اقداماتی هم در این راستا دست زدند که مردم تودهنی بزرگی به آنان زدند. در ادامه تلاشهایشان، قطعا دست به دامن امپریالیستهای غربی نیز خواهند شد. گزینه نخست امپریالیستهای غربی، احیای برجام و حفظ جمهوری اسلامی است. چنانچه به این نتیجه برسند که جمهوری اسلامی رفتنی است، بدون هیچ تردیدی برای به انحراف کشاندن انقلاب و تامین منافع خود در ایران و منطقه، از این جمع حمایت خواهند کرد و تمام امکانات خود را برای تحمیل آنان به مردم، به کار خواهند گرفت.
شرایط در ایران نه تنها به چهار ماه پیش و قبل از مرگ ژینا امینی بر نمیگردد، به دوران سلطنت هم برنخواهد گشت. انقلاب مدرن “زن زندگی آزادی”، جائی برای برگشت به عقب نمیگذارد. جریانات راست و ارتجاعی سلطنت طلب به عبث فکر میکنند که بتوانند بر این انقلاب موج سواری کنند و مردم را بفریبند که به دوران ارتجاع سلطنتی برگردند و میان دو حکومت دیکتاوری شاه و شیخ، حکومتی را که کمتر جنایت کرده است، میان بد و بدتر، بد را انتخاب کنند.
انقلاب “زن زندگی آزادی”، به پیروزی نخواهد رسید مگر با دخالت طبقه کارگر و ورود آنان به اعتصابات سراسری. طبقه کارگر بیهیچ تردیدی مهر خود را براین انقلاب خواهد زد و در این صورت جائی در این انقلاب برای راست و ارتجاع باقی نمیماند. نه شرایط و نه دوره تاریخی در ایران، به نفع راست و ارتجاع نیست. اما این بدان معنی نیست که کمونیستها باید منتظر شرایط انقلابی بمانند و زمینه را برای سنگ اندازی راست و ارتجاع خالی بگذارند. باید جمع شد و برای حمایت و تقویت انقلاب و تضمین رهبری طبقه کارگر، از هم اکنون چپ کمونیست متحد شود و برای انقلاب برنامه مشترکی ارایه دهد و اقدامات و سازماندهی لازم را برای کمک به انقلاب بهعنوان پشت جبهه، انجام دهیم.
وظیفه کمونیستها و مدافعان راستین طبقه کارگر در این شرایط حساس، تبین یک سیاست و استراتژی یک دست طبقاتی برای حمایت ذهنی و عملی از انقلاب و کمک به نبرد آتی طبقه کارگر در انقلاب ایران است. بدون این استراتژی، نیروهای راستین مدافع طبقه کارگر امکان تاثیرگذاری و انتقال تجارب خود به طبقه کارگر و انقلاب در ایران را نخواهند داشت.
کانون زندانیان سیاسی ایران (در تبعید)، سالروز تاسیس کومهله را به سازمان کردستان حزب کمونیست ایران تبریک میگوید و برای آن در ادامه مبارزاتش علیه جمهوری اسلامی و نظام سرمایهداری حاکم برایران، آرزوی موفقیت میکند.
کانون زندانیان سیاسی ایران (در تبعید)
٢٢ بهمن ١٤٠١ برابر با ١١ فوریه ٢٠٢٣