جمعه ۱ فروردین ۱۴۰۴

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه،سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، گروه اتحاد بازنشستگان،کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری،کارگران بازنشسته خوزستان با انتشار بیانیه ای مشترک، به تصویب حداقل دستمزد توسط شورای عالی کار اعتراض کرده و مبلغ تصویبی را، با توجه به تورم وگرانی موجود و بی ارزش شدن پول ملی و کاهش قدرت خرید کارگران ناکافی و نا چیز تلقی کرده اند.

در بخشی از بیانیه آمده است: طبق تصمیم شورای عالی کار،  حداقل دستمزد پایه برای سال ۱۴۰۳ معادل ۷میلیون ۱۰۰هزارتومان در ماه بود که برای سال ۱۴۰۴ به ۱۰ میلیون و ۳۹۹ هزارتومان در ماه رسیده؛ که  حدود ۴۵ درصد افزایش اسمی داشته است. در حالی که طبق اظهارات وزیر کار، قدرت خرید کارگران در سال گذشته ۲۰ در صد کاهش یافته و در سال آینده نیز طبق اکثر پیش بینی ها، از جمله پیش بینی برخی نهادهای رسمی، در حدود ۵۰ درصد خواهد بود، قدرت خرید کارگران بازهم بیشتر کاهش می یابد. مزد اکثریت عظیم کارگران شاغل زیر خط فقر مطلق است و در سال آینده نسبت به امسال بدتر خواهد بود.

حتی اگر مزایای مربوط به حق مسکن،خوار و بار ، حق اولاد، حق تأهل و حق سنوات را هم در نظر بگیریم دریافتی یک کارگر حداقل بگیر با دو فرزند که در سال ۱۴۰۳ معادل تقریبا ۱۱ میلیون و شش صد هزار تومان بود؛ در سال  ۱۴۰۴ به حدود ۱۶ میلیون خواهد رسید. اما این حقوق ماهانه چه در سال ۱۴۰۳ وچه در سال  ۱۴۰۴ به زحمت برای تأمین هزینۀ هفتگی یک خانوار چهار نفره کفایت می کند. حتی اگر زن و شوهر هر دو چنین حقوقی داشته باشند قادر به تأمین حداقل معیشت ماهانه نخواهند بود. سرمایه داران استثمارگر و سردمداران فاسد و غارتگر که شلاق های ستم سرمایه داری را نشانه حکمت الهی می دانند، نقشی جز گسترش فقر و کوچک کردن سفره کارگران ندارند. این جماعت چگونه می توانند به افزایش حقیقی مزدها و افزایش رفاه  اجتماعی فکر کنند.

افرادی که در شورای عالی کار مشارکت دارند، نمایندۀ سرمایه داران و حاکمیتی هستند که ۴۶ سال است با استثمار و سرکوب کارگران به گسترش فقر  و تشدید نابرابری ها دامن زده اند و قدرت و ثروت و زندگی مجلل خود را از این راه به دست آورده اند. آنها هم از آمار ها مطلع هستند و هم فقر و تنگدستی را به وضوح مشاهده می کنند. اما هیچ حرکتی در جهت بهبود وضع کارگران نمی کنند و نخواهند کرد. زیرا استثمار، فقر و ستم بر کارگران سرچشمۀ سود، ثروت و قدرت آنهاست. عامل اصلی فقر و فلاکت موجود در جامعه و پایین نگه داشتن سطح مزدها نظام سرمایه داری و حاکمیتی است که ستم سرمایه را در جامعه اعمال می کند.

در بیانیه این تشکل ها خاطر نشان شده که براساس داده های آماری مزد حداقل در سال ۱۴۰۴ نباید از شصت میلیون تومان کمتر باشد.
در بخش پایانی بیانیه ضمن فراخوان مبارزه،  تأکید شده است که: برای حل اساسی مسائل کارگران، هم در زمینۀ اقتصادی و اجتماعی و هم در عرصه های سیاسی و فرهنگی به مبارزه متشکل، هدفمند و برنامه ریزی شده علیه نظام استثمارگر و ستمگر سرمایه داری و حامیان رنگارنگ آن و جلب وسیع ترین توده های زحمتکش به این مبارزه باید اهتمام ورزید. این یگانه راهی است که کارگران  را قادر می سازد هم به خواست های فوری و هم به خواست های دراز مدت خود و اکثریت عظیم افراد جامعه  دست یابند.