پلنوم چهارم کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران برگزار شد (قسمت ششم)
چهارشنبه ۳۰ فروردین ۱۴۰۲
فروردین ۱۴۰۲- آوریل ۲۰۲۳
پلنوم چهارم کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران منتخب کنگره سیزدهم که در اواسط ماه فروردین برگزار شد در بخشی از مباحث خود بعد از نگاهی به اوضاع جهان و موقعیت منطقه ای رژیم جمهوری اسلامی و روند اوضاع سیاسی در ایران به جایگاه و اهمیت تحزب یابی کارگران و چه باید کردها پرداخت و در همین رابطه بر نکات زیر تأکید کرد.
جامعه ایران در موقعیت انقلابی قرار گرفته است. این موقعیت از این روی برای کمونیست ها اهمیت دارد که پرونده تسخیر قدرت سیاسی را به روی طبقه کارگر هم باز می کند. با این وصف روشن است که قرار گرفتن در موقعیت انقلابی به خودی خود، وقوع انقلاب و پیروزی طبقه کارگر در تصرف قدرت سیاسی را تضمین نمی‌کند. برای وقوع انقلابی که نظام جمهوری اسلامی را به شیوه انقلابی به زیر بکشد، طبقه کارگر به قدرت سیاسی برسد و تحول در بنیادهای مناسبات سرمایهداری را در دستور کار خود قرار دهد، علاوه بر تغییرات و زمینه‌های عینی و اجتماعی لازم است طبقه کارگر انقلابی یعنی لوکوموتیو اصلی انقلاب به میزان کافی سازمانیافته، آگاه و نیرومند باشد تا بتواند رسالت تاریخی خود را به انجام برساند. طبقه کارگر بدون سازمانیابی در تشکلهای طبقاتی و توده‌ای از نوع شوراها و حزب سیاسی کمونیستی خود نمی‌تواند ظرفیت‌های خود را برای ایجاد این تحولات انقلابی به کار گیرد. در همین رابطه در شرایط کنونی تحزب یابی کارگران اهمیت حیاتی پیدا کرده است.
ضرورت تحزب یابی کارگران از ضرورت آگاهی و تشکل یابی طبقه کارگر برای سازماندهی انقلاب اجتماعی و از نیاز به جهش تاریخی به سوسیالیسم نتیجه می شود. از آنجا که طبقه سرمایه دار چه آن بخش که در قدرت سیاسی هستند و آینده خود را به رژیم اسلامی گره زده اند و چه آن بخشی که در اپوزیسیون هستند به پشتوانه منابع مادی که در اختیار دارند ایدئولوژی، سیاست و فرهنگ خود را برای به شکست کشاندن جنبش انقلابی توده ها به افکار عمومی القا می کنند، طبقه کارگر بدون حزب کمونیستی و انقلابی خودش نمی تواند به مقابله با این اوضاع برخیزد. همین واقعیت طبقاتی ساده است که تحزب یابی کمونیستی را برای نسل جوان فعالین و پیشروان جنبش کارگری به یک ضرورت سیاسی تبدیل کرده است. چون طبقه کارگر از طریق حزب طبقاتی اش می تواند مسیر پیشروی انقلاب را تعیین کند، به نیازهای هر مقطع از پیشروی آن پاسخ دهد و برای تضمین پیروزی آن تلاش کند.
علاوه بر ضرورت های سیاسی و طبقاتی که بدان اشاره رفت، فاکتور عینی دیگری که تحزب یابی کمونیستی طبقه کارگر را ضروری و ممکن می سازد، وجود طیف نسبتا وسیعی از فعالین و پیشروان سوسیالیست در جنبش کارگری ایران است که در تشکل ها، نهادها و محافل مختلفی فعالیت می کنند. این طیف از فعالین کارگری در جریان مبارزه به آگاهی طبقاتی و سوسیالیستی دست یافته و بسیاری از آنها ارتباط زنده و ارگانیکی با توده کارگران دارند. این طیف از فعالین کارگری علیرغم گستردگی شان پراکنده هستند و هنوز به شیوه محفلی و ماقبل حزبی فعالیت های خود را پیش می برند و همین پراکندگی از پتانسیل و ظرفیت های موجود آنها در زمینه تبلیغ و ترویج سوسیالیستی، پرورش کادرهای جوان جنبش کارگری، ایجاد شبکه های به هم مرتبط برای دخالت در مبارزات جاری، تلاش هماهنگ برای سازمانیابی کارگران و … به میزان چشمگیری کاسته است. این بخش از فعالین کارگری با متشکل شدن در حزب کمونیستی است که قادر خواهند شد از طریق فعالیت آگاهگرانه و نقشه مند در میان کارگران و در پرتو ارزیابی ها و تحلیل های روشن سیاسی از شرایط مبارزه به ایفای نقش رهبری و هژمونیک طبقه کارگر در دل جنبش انقلابی جاری کمک کنند.
به رغم پیچیدگی هایی که تحزب یابی این بخش از فعالین کارگری دارد، پرداختن به این امر باید یکی از مهمترین اولویت های حزب باشد. از این رو بار دیگر بر این امر تأکید می شود، که تلاش در راه پاسخگویی به نیازهای جنبش جاری واقعی، ما را از این امر مهم غافل نکند.
چه باید کردها:
تلاش برای هر چه بیشتر گستراندن افق و چشم انداز روشن به روی جنبش انقلابی جاری همچنان یکی از اولویت های فعالیت ما است. بنابراین باید افق سوسیالیستی، افق حکومت شورایی را در برابر این جنبش قرار داد. باید سعی کرد شعارهایی از نوع “آزادی، برابری، اداره شورایی” که از جانب خود توده ها در این جنبش انقلابی طرح شده اند را با کمپین های سیاسی- تبلیغی هر چه توده ای تر کرد. باید تبیین خودمان را از این شعارها به میان توده ها ببریم. از همین زاویه باید پیگیرانه و بطور تعطیل ناپذیر مواضع و استراتژی سیاسی بخش های مختلف اپوزیسیون بورژوایی ایران برای به شکست کشاندن این جنبش را برای مردم روشن کرد.
یکی دیگر از ملزومات و نیازهای جنبش انقلابی جاری تلاش برای هر چه توده ای تر کردن جنبش انقلابی جاری است. باید به رفع موانع ذهنی توده های مردم جهت پیوستن به جنبش جاری کمک کنیم.
کمک به ایجاد کمیته ها و شوراهای کارگران در مراکز تولیدی و ایجاد کمیته ها و شوراهای محلات و تشکل یابی توده ای زنان و دانش آموزان و … گامی اساسی در راستای پیشروی و تثبیت دستاوردهای تاکنونی است، بنابراین تلاش در این راستا و فعالیت های پروژه ای در این زمینه ها از اولویت کار کمیته تشکیلات شهرها در داخل می باشد.
اگر چه انتشار منشور مطالبات حداقلی گامی بود در راستای شکل دادن به رهبری سراسری اما کماکان باید برای فراگیرتر کردن آن در داخل ایران و نهادینه کردن پیوندها فعالین و رهبران جنبش های پیشرو اجتماعی در ایران تلاش کرد.
تقویت شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست و تلاش برای قرار گرفتن آن در موقعیت پاسخ گویی به نیازهای عملی جنبش کارگری و جنبش انقلابی جاری اهمیت حیاتی دارد، بنابراین در حد مقدورات خود باید به این امر یاری رسانیم.
تلاش در جهت تحزب یابی کارگران همچنان باید از اولویت های کار و فعالیت حزب باشد.
نشست کمیته مرکزی حزب بعد از بحث حول گزارش سیاسی کمیته اجرائی به پلنوم و بحث حول همایش کلن در حمایت از منشور مطالبات حداقلی تشکلهای صنفی و مدنی، گزارش عملکرد ارگانهای مختلف حزب، کمیته تشکیلات شهرها، شورای تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له، کمیته اداره سایت ها و شبکه های اجتماعی حزب، نشریه جهان امروز، کمیته روابط بین المللی، کمیسیون مالی، کمیسیون آموزش، کومه له (سازمان کردستان حزب کمونیست ایران) و کمیته اجرائی حزب را استماع و مورد نقد و بررسی قرار داد. پلنوم کمیته مرکزی در ادامه ارگانهای مختلف فعالیت حزب را تقویت و تجدید سازمان کرد.
پلنوم چهارم کمیته مرکزی منتخب کنگره سیزدهم حزب در بخش پایانی کار خود، به منظور هدایت فعالیت های سیاسی و تشکیلاتی حزب در فاصله دو پلنوم، از میان اعضای کمیته مرکزی حزب که در لیست کاندیداها قرار گرفته بودند، یازده نفر از رفقا: هلمت احمدیان، روژین امینی، رئوف پرستار، نصرت تیمورزاده، شمسی خرمی، حسن شمسی، رحیم عزیزپور، آرام فرج اللهی، صلاح مازوجی، صدیقه محمدی و شورش مولانی را به عنوان اعضای کمیته اجرائی حزب انتخاب نمود.
کمیته اجرائی حزب کمونیست ایران
فروردین ۱۴۰۲
آوریل ۲۰۲۳
شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له