پاسخ موج سرکوب جنبش دانشجویی، گسترش سازماندهی است!
دوشنبه ۲۲ خرداد ۱۴۰۲
رژیم در جریان مقابله با خیزش انقلابی جاری با سبعیت تمام ماشین سرکوبش را به راه انداخت، صدها نفر را با گلوله به قتل رساند، بسیاری از چشم ها را کور نمود، هزاران تن از مبارزین را در خیابان به بند کشیده و به سیاهچال ها فرستاد، جلادانش در زندانها به جان دستگیر شدگان افتادند وهمه این ها نشان میداد که رژیم برای مقابله با خیزش انقلابی مردم به تنها حربه اش که سرکوب باشد پناه برده است. هر چند اکنون خیزش انقلابی در خیابانها بطور نسبی فرو کش کرده و اعتراضات توده های مردم در شکل های دیگری و از جمله اعتصابات پر دامنه کارگران صنایع نفت، پتروشیمی و معادن، بازنشستگان و معلمان ادامه یافته است ولی رژیم از تشدید سرکوب کوتاه نیامده است. موج دستگیری فعالین جنبش های اجتماعی و اعتراضی همچنان ادامه دارد.
تهاجم به دانشگاهها بخشی از سرکوب برنامه ریزی شده است. شوراهای صنفی دانشجویان کشور روز پانزدهم خرداد گزارش داد که طی هفته گذشته تعداد زیادی از دانشجویان دانشگاه علم و صنعت به دلیل سرباز زدن از حجاب اجباری و آنچه مقامات این دانشگاه “پوشش نا مناسب” خوانده اند، به کمیته انضباطی احضار شده اند. تعدادی از دانشجویان نیزتوسط مقامات دانشگاه احضار شده اند و مضافا اینکه اوباشان گشت ارشاد دانشجویان را در هنگام قدم زدن در محوطه دانشگاه به بهانه نوع پوشش مورد ” تذکر و آزار” قرار میدهند. شوراهای صنفی دانشجویان با تاکید بر اینکه تجاوز به زیست دانشجویان تا خوابگاه نیز ادامه دارد، افزود در خوابگاه‌های دختران سختگیری پوشش برای دانشجویان شدت گرفته و حتی تعدادی از دانشجویان را به دلیل تاخیر در بازگشت به خوابگاه در ساعت تعیین شده، به کمیته انضباطی احضار کرده‌اند. علاوه بر دانشجویان، شماری از استادان دانشگاه علم و صنعت نیز در روزهای اخیر توسط “هیات انتظامی اساتید” احضار شده‌اند. شورای‌های صنفی دانشجویان کشور روز دوشنبه ۱۵ خرداد ماه، از افزایش شمار استادان احضار شده به ۱۱ تن خبر داد و افزود که آنها به خاطر امضای بیانیه اعتراض به “حملات شیمیایی انجام شده به مدارس و دانش‌آموزان دختر” و با شکایت رئیس دانشگاه احضار شده‌اند. این استادان دانشگاه از جمله ۳۲۶ اساتیدی هستند که قبلا در بیانیه ای حملات شیمیائی زنجیره ای به مدارس دخترانه را محکوم کرده و آنرا “رویداد شرم آوری برای رژیم جمهوری اسلامی خواندند. بنابر گزارش “کمیته پیگیری وضعیت بازداشت شدگان” از آغاز اعتراضات از شهریور ماه ۱۴۰۱ تاکنون بیش از ۷۲۰ دانشجو بازداشت شده‌اند که شماری از آنها همچنان تحت بازداشت قرار دارند.
در واقع هجوم سرکوبگرانه رژیم به دانشجویان واستادان یک بار دیگر خاطره سرکوب دانشگاها با نام به اصطلاح “انقلاب فرهنگی”، کشتار دانشجویان و پرتاپ آنان از بام های خوابگاەها در سال ۱۳۷۸ به فرمان قالیباف رئیس کنونی مجلس رژیم را به یاد میآورد. رژیم آشکارا میداند که دانشجویان به مثابه یک جنبش اجتماعی همواره و در تمام خیزشهائی که در این چهار دهه علیه حاکمیت دولت سرمایه دار اسلامی شکل گرفته است، یک پای این جنبشها و بخش جدا ناپذیری از آنان بوده است. جنبش دانشجوئی در دیماه ۹۶ یکی از ستونهای جنبش اعتراضی بود که نقش برجسته ای در پایان دادن به سلطه گفتمان اصلاح طلبان حکومتی داشت. جنبش دانشجویی در آبان ۹۸ در شورش تهیدستان شهری در کنار آنان ایستاد، دانشجویان در صف مبارزه آنان حضور یافتند، در کنار آنان خون دادند و به بند کشیده شدند. آنان در جریان همین خیزش ها نشان دادند که دیگر در چهارچوب مطالبات محدود خویش باقی نمانده و بخش مهمی از جنبش اعتراضی در پهنه جامعه هستند. آنان خود را فرزندان کارگران مینامند، در کنار معلمان و بازنشستگان میایستند، فریاد رسای کارگران هفت تپه، فولاد اهواز و آذر آب میشوند و برجسته ترین شعار کارگران هفت تپه یعنی ” نان، کار، آزادی، اداره شورائی ” را به صحن همه دانشگاهها میکشانند و همین تجارب و پیشروی های ارزنده است که در جریان خیزش انقلابی ژینا دانشگاهها را به میدان رویاروئی دانشجویان واستادان با همه جلوه های ستم و سرکوب رژیم سرمایه داری حاکم کشاند. دانشگاه به یکی از سنگرهای محکم شورش علیه تبعیض جنسیتی و مکان آفریدن زیباترین سرودها وآهنگها برای همخوانی عمومی در دانشگاهها و خیابان ها تبدیل میشوند. آنان که در جریان اعتصابات کارگری ” اداره شورائی ” را آموخته بودند، این بار خود مبتکر ایجاد دهها شورای دانشجوئی در سرتا سر کشور شدند. فراتر از آن توانستند رابطه تنگاتنگی با کمیته های محلات و تشکلهای کارگری ایجاد کنند. دیگر هیچ بیانیه ای از جانب کارگران، بازنشستگان و معلمان انتشار نمی یابد که با حمایت تشکل ها و شوراهای دانشجوئی همراه نباشد. همه این تحرکات بسیار درخشان ومبارزه جویانه است که رژیم را برآن داشته است که بطور نقشه مند سرکوب در دانشگاهها را گسترش دهد. با وجود همه این سرکوبها دانشجویان نباید بگذارند که ارتباط آنان به دیگر جنبش های اجتماعی قطع شود آنان باید همچنان به شعار خود ” کارگر، دانشجو، معلم ، اتحاد، اتحاد ” و استراتژی اتحاد با جنبش کارگری و دیگر جنبش های پیشرو اجتماعی وفادار مانده و صفوف خود را از طریق گسترش شوراها و ارتباط تنگاتنگ با تشکل های جوانان در محلات و تشکل های کارگری مستحکم تر کرده و خود را برای نبردهای آتی آماده سازند. این بهترین پاسخ، به سرکوب برنامه ریزی شده دژخیمان رژیم اسلامی سرمایه داران است.
سخن روز شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له