وضعیت فاجعه بار گروگانهای فلسطینی در زندان های اسرائیل
سه شنبه ۹ آبان ۱۴۰۲
در حالیکه سرنوشت گروگانهای اسرائیلی و رایزنی ها جهت آزادی آنان در مرکز توجه دولت آمریکا و دیگر دولت های جنایتکار غرب و رسانه های وابسته به آنها قرار گرفته و حتی جنایت جنگی و نسل کشی دولت اسرائیل علیه مردم فلسطین در نوار غزه با هدف دروغین آزادی این گروگانها توجیه می گردد، یک فاجعه انسانی دیگر در میان سکوت و سرشلوغی رسانه ها گم شده است. فاجعه ای که گروگانهای فلسطینی در زندانهای دولت اسرائیل با آن روبرو هستند. در داخل این شکنجه گاهها، حتی دوربینی هم وجود ندارد که ببیند این تنها اهالی نوار غزه نیستند که در بزرگترین زندان سرباز جهان هر لحظه مورد هجوم قرار گرفته و خانه و کاشانه شان بر سرشان آوار میگردد و کشتار می شوند، بلکه بعد از حمله تروریستی حماس و اعلام جنگ نتانیاهو گروگانهای فلسطینی در زندان های سربسته اسرائیل هم در موقعیت فاجعه باری قرار گرفته اند. سه روز بعد از حمله حماس، نیروهای امنیتی اسرائیل با بمب های صوتی به زندانها چه در داخل اسرائیل و چه در مناطق اشغالی کرانه باختری حمله کرده، زندانیان را از هم جدا نموده، تمام وسایل آنان را ضبط کرده و کلیه ارتباطات زندانیان را با خارج قطع کردند. در حمله به زندان” گیلبا” در شمال اسرائیل این وزیر امنیت ملی دولت اسرائیل بود که رهبری حمله به زندان را عهده دار شده بود. هر چند که از ماهها قبل شرایط وخامتباری بر زندانها حاکم بود ولی از یازدهم اکتبر برق داخل سلولها نیز قطع گردیده و در زندانهایی که به اصطلاح زندانیان خطرناک را حبس کرده بودند حتی آب را نیز قطع کردند.
طبق فرمان مسئول زندانها، هیچ زندانی از چهاردهم اکتبر اجازه خروج از سلولش را نداشته و ملاقات با بستگان ممنوع شده است. طبق آمار اداره امور زندانها در اوایل ماه اکتبر پنج هزار و دویست فلسطینی به عنوان زندانیان امنیتی در زندانهای مختلف بسر میبردند. هزار ودویست نفر از این زندانیان بدون هیچ حکمی در زندان بسر برده و بیست و سه تن از آنان بیش از سی سال در زندان هستند. طبق گزارش کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل تعداد صد و هفتاد تن از آنان زیر سن قانونی بوده و به جرم سنگ پرانی به سربازان اسرائیلی و یا آبادی نشینها زندانی شده اند. از زمان تشکیل راست ترین دولت رژیم اشغالگر مقررات بسیار شدیدتری از جمله عدم ملاقات با وکیل و بستگان برای ماههای طولانی به اجرا گذاشته شده است. در روزهای پایانی ماه مارس با توجه به اعتصاب غذای دو هزار زندانی، دولت مجبور به برخی از عقب نشینی ها گردید، ولی دوماه بعدتر مقررات جدیدی از جمله محرومیت از داشتن هر نوع کتاب به اجرا گذاشته شد. اکنون مدتهاست که زندانیان از هر گونه مداوای پزشکی محروم شده اند. در این میان زنان زندانی وضعیت به مراتب بدتری دارند. گزارشهای سازمان های حقوق بشر سخن از گسترش آزارهای جنسی در مورد زنان میرود. واقعیت این است که مبارزه گروگان های فلسطینی علیه تمام مقررات ضد انسانی در زندانها هیچ زمانی متوقف نگردیده است. برای رژیم آپارتاید آنان نوک نیروی مقاومت ملت فلسطین هستند. تنها راهی که در طی این سالیان دراز برای زندانیان باقی مانده اعتصاب غذای جمعی میباشد، برای اینکه صدایشان شنیده شود.
بعد از قرارداد اسلو درسال ۱۹۹۸زمانی که معلوم شد رژیم اشغالگر بر خلاف متن قرارداد زندانیان را آزاد نخواهد کرد، زندانیان فلسطینی بارها دست به اعتصاب غذای طولانی مدت زده اند. در سال ۲۰۰۰، هزار نفر از مجموع هزار و ششصد زندانی یک ماه تمام در اعتراض به رفتارهای وحشیانه زندانبانان، عدم اجازه ملاقات با بستگان و محروم شدن از معالجه پزشکی اعتصاب غذا کردند. در سال ۲۰۱۲ هزار و هشتصد تن از زندانیان به مدت دوماه برای خروج از انفرادی اعتصاب غذا کردند.در سال ۲۰۱۶ تعدادی از زندانیان پس از نود روز اعتصاب غذا از زندان آزاد شدند. اینان در جریان تظاهراتی که با خواست پس دادن جنازه مقتولین توسط ارتش اسرائیل و زندانیانی که در زندانها فوت نموده بودند ، دستگیر شده بودند. هنوز هم دولت اسرائیل از دادن جنازه بسیاری از اینان به خانواده هایشان خودداری میکند. یکسال بعدتر مجددا هزار و پانصد زندانی با مطالبه بهبودی شرایط زندانها، اعتصاب غذا کردند. در اول اکتبر امسال هزار و سیصد زندانی برای آزادی زندانیانی که در بازداشتگاههای موقت بدون هر حکمی بسر میبردند، اعتصاب کردند.
نتانیاهو در شانزدهم اکتبر در روز افتتاحیه فصل زمستانی پارلمان گفت ” جنگ کنونی جنگی بین فرزندان روشنائی و فرزندان تاریکی، جنگی میان انسانیت و قانون جنگل است”.این گفته اوج نفرت افکنی یک نیروی اشغالگر و راسیست نسبت به مردم فلسطین است و بنابراین چندان سخت نیست که فهمید چه بر سر زندانیان میآید.
همزمان در حالیکه افکار عمومی متوجه تصاویر بمباران غزه و سرنوشت گروگانهای اسرائیلی است، دولت اسرائیل تهاجمات خود را نزدیک به دو ماه است که در ساحل غربی در شهرهای هبرون، رام الله، نابلوس وبت لحم پیش میبرد، شدت بخشیده و تا کنون صدها نفر را کشته و زخمی کرده است.
تمام داده ها نشان میدهند که همزمان با جنایات جنگی دولت اسرائیل در نوار غزه، تهاجم علیه فلسطینی ها در زندان ها و در تمام جبهه ها شدت گرفته است. یک نسل کشی آشکار در جریان است. شاید رژیم اشغالگر بتواند با تهاجم به غزه حمام خون راه انداخته و هزاران نفر را به خاک و خون بکشد، اما تردیدی نباید داشت که نمیتوان اراده کارگران و زحمتکشان و انسانهای آزاده برای رهایی را زیر آوار این جنایات جنگی و ویرانگری ها مدفون کرد.
سخن روز: شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له