دوشنبه ۱۸ فروردین ۱۴۰۴

دیویی موردیک و ویلیام هاناس، کارشناسان آمریکایی، معتقدند که تسلط در این زمینه می تواند مسیر رقابت ژئوپلیتیکی بین دو کشور را تعیین کند.

این کارشناسان بر این باورند که چین دارای ویژگی های مهمی در این زمینه است، مانند مراکز تحقیقاتی تحت حمایت دولت و زنجیره های صنعتی یکپارچه که از توسعه هوش مصنوعی در سراسر کشور، از جمله در منطقه محلی، پشتیبانی می کنند و به آن ظرفیت فزاینده ای برای تبدیل نوآوری ها به محصولات ملموس می دهند. ایالات متحده استراتژی واحدی برای مقابله با این چالش ندارد و به تحریم های اقتصادی و محدودیت های تکنولوژیکی متکی است که برای کند کردن پیشرفت چین کافی نیست.

همانطور که می گویند، واشنگتن باید سرمایه گذاری زیادی در تحقیق، توسعه و توسعه استعدادها به عنوان یک مکانیسم موثر برای نظارت بر تحولات علمی خارجی انجام دهد تا از برتری خود در این زمینه اطمینان حاصل کند. در حالی که چین به پیشرفت خود ادامه می دهد، ایالات متحده باید فراتر از استراتژی های بازدارندگی حرکت کند و در عوض بر نوآوری و توسعه خود تمرکز کند. آنها خاطرنشان کردند که تسلط هوش مصنوعی نه تنها به فناوری محدود خواهد شد، بلکه تأثیر مستقیمی بر هژمونی اقتصادی، سیاسی و نظامی دو کشور در دهه های آینده خواهد داشت.