جمعه ۱۸ آبان ۱۴۰۳

ریحانه انصاری، گلرخ ایرایی، سکینه پروانه، ناهید خداجو، نسرین جوادی، وریشه مرادی و مریم یحیوی، هفت زندانی سیاسی با اشاره به ارسال پرونده پخشان عزیزی، هم‌بندی محکوم به اعدام‌شان به دیوان عالی کشور خاطرنشان کردند که او به دلیل محرومیت از حق ملاقات از مشاوره با وکیلان خود محروم است.

آن‌ها با بیان اینکه صدور حکم مرگ برای یک مددکار که به امدادرسانی به قربانیان داعش برخاسته بود را خالی از غرض نمی‌بینید و نگران عواقب آن هستند، حکم اعدام صادر شده برای عزیزی را پاسخی از سوی جمهوری اسلامی به خیزش زنان دانستند و تاکید کردند که امدادرسانی به جنگ‌زدگان جرم نیست. این هفت زن با اشاره به اینکه حدود یک‌سال است که با پخشان عزیزی، مددکار اجتماعی و فعال در حوزه‌ی ژنولوژی هم‌بند هستیم، در نامه خود خاطرنشان کردند که او بعد از تحمل ماه‌ها انفرادی، بازجویی و شکنجه، بدون ملاقات با وکیل و بدون آن‌که فرصت دفاع از خود داشته باشد، در دادگاهی فرمایشی با اتهاماتی واهی به اعدام محکوم شد.

عزیزی، زندانی سیاسی کُرد، روز دوم مرداد امسال با حکم ایمان افشاری، رییس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، به اتهام «بغی» به اعدام و به اتهام عضویت در حزب حیات آزاد کردستان (پژاک) به چهار سال حبس محکوم شد. پس از فرجام‌خواهی و ثبت اعتراض مازیار طاطایی و امیر رئیسیان، وکلای عزیزی، پرونده او از حدود ۲۰ روز پیش به دیوان عالی کشور ارسال شده است.

عزیزی مهرماه امسال هم در پرونده‌ای دیگر همراه با چهار تن از زنان هم‌بندی‌اش در اوین به دلیل اعتراض به اعدام‌ها با پرونده‌سازی تازه مواجه و به شش ماه حبس محکوم شد زنان زندانی سیاسی هم‌بند عزیزی در اوین، در بخشی از نامه خود با بیان اینکه این زندانی سیاسی سال‌های طولانی از عمر خود را در کمپ‌های آوارگان جنگی به امدادرسانی به زنان و کودکان جنگ‌زده که از حمله‌های داعش جان به در برده بودند، سپری کرد، خاطرنشان کردند که او پس از بازگشت به ایران و نزد خانواده، به همراه تعدادی از اعضای خانواده‌اش بازداشت شد.