هزینه جنگ سرمایه داران را مردم کار و زحمت در جهان می پردازند
دوشنبه ۲۳ خرداد ۱۴۰۱
تبعات جنگ بین سرمایه داران و بلوک بندیهای امپریالیستی مدتهاست که مرزهای جغرافیای اوکرائین را پشت سر گذارده وبخشهای بزرگی از جهان راگرفتار خویش کرده است. جنگهای اشغالگرانه در افغانستان، لیبی، عراق، سوریه، سودان، سومالی واتیوپی جان میلیونها انسان را گرفته و میلیونها انسان دیگر را آواره ساخته و به انبوه مهاجران افزوده است. هنوزهم تصویر آنانی که در اردوگاههای پناهندگی به سر میبرند و یا در بازارهای لیبی بسان بردگان معامله میشوند ویا نیروی کارشان توسط بورژوازی حریص ترکیه به غارت میرود و یا در آبهای مدیترانه غرق میشوند، همه روزه به گونه ای به مدیاها راه پیدا میکنند. این جنگها شیرازۀ جوامع را نا بود کرده و شرایط عروج جریانات فاشیستی و ارتجاع مذهبی را فراهم آورده است. با این وجود این جنگهای منطقه ای، اشغالگرانه ونیابتی هیچ زمانی تا این حد زمینۀ جنگهای بسیار بزرگتر را فراهم نکرده اند، که جنگ در اوکراین فراهم کرده است. در همین فاصله چند ماهه از یکسو پیمان جنگی ناتو بیدریغ ارسال سلاح ومهمات به اوکرائین را در دستور کار خود قرار داده است. میلیاردها دلار جهت تقویت ساختار نظامی و پا برجا نگهداشتن دستگاه دولتی به اوکراین سرازیر شده است؛ کشورهای عضو ناتو با دست باز بودجه های نظامی خود را افزایش داده اند؛ آمریکا تنها در یک فقره ارسال چهل میلیارد دلار به اوکرائین را تصویب میکند؛ دولت آلمان با افزایش بودجه سالیانه نظامی خود به هفتاد میلیارد وهمزمان تصویب صد میلیارد بودجه ویژه، خود را برای جنگهای بزرگتر آماده کرده است. از سوی دیگر دولت امپریالیستی روسیه در رؤیای باز سازی امپراتوری از دست رفته، با توحش بی نظیری هر هدفی که زمینه پیشرویش در اوکراین را میسر سازد، از زمین وهوا در هم میکوبد.
هیچکس از تعداد واقعی قربانیان این جنگ خبر ندارد. همه چیز درپس تبلیغات رسانه های رسمی طرفین در پردۀ ابهام میماند. همه امکانات به خط میشوند تا به افکار عمومی بقبولانند که گویا یک طرف برای حق تعیین سرنوشت اوکرائین میجنگد وطرف دیگر برای پاکسازی اوکراین از فاشیستها. در دل همه این هیاهوها باید زمینه برای عروج شوونیسم ملی، دفاع از میهن و راسیسم مهیا گردد. مردم باید باور کنند که تبعات این جنگ که به سر سفرۀ میلیونها تن از مزد و حقوق بگیران هجوم برده است، امری ناگزیر بوده است.
اکنون دیگر همه داده ها نشان میدهد که جهان نه تنها با خطرات یک جنگ گسترده تری روبروست، جنگی که جهان سرمایه داری را با بحران های بیشتری روبرو کرده است. بحران مالی، بحران رکود اقتصادی و انباشته شدن تولیداتی که مردم توان خرید آنها را ندارند، بحران محیط زیست، بحران گرسنگی و افزایش میلیونی مهاجرین ناشی ازآن و غیره. کم نیستند آن دسته از اقتصاد دانان سرمایه داری که صحبت از پیش درآمد یک بحران جهانی دیگر میکنند که ابعادش بسیار گسترده تر ار بحران مالی سالهای 2008-2009 خواهد بود. همه آمارهائی که از رشد اقتصادی خبر میدادند، از صحنه غیب شده اند. “سازمان همکاری اقتصادی و توسعه” در آخرین گزارش خود در هفته گذشته پیش بینی خود از رشد اقتصادی در جهان را از چهار و نیم به سه درصد پائین آورد و از افزایش تورم متوسط هشت در صدی در اروپا خبر داد. بانک جهانی با اشاره به جنگ اوکراین، منع رفت وآمد در چین و اخلال در حمل و نقل تولیدات، نسبت به خطر رکود و ورشکستگی دولتها هشدار داد. اینک نه از ورشکستگی ضعیف ترین کشور اتحادیۀ اروپا یعنی یونان، بلکه از ورشکستگی ایتالیا واسپانیا صحبت میشود. این یکی از نتایج بحرانهای چند لایه است. افزایش چند برایری قیمتهای مواد خام، مسکن، کالاهای سر سفره مردم از یک سو و مازاد تولید در بسیاری از رشته ها از سوی دیگر جلوه هائی از این امرند.
تبعات این وضعینت اما در جهان پیرامونی بسیار وخامتبار تراست. هفته گذشته رئیس دوره ای اتحادیه افریقا در اجلاس سران اتحادیه اروپا بیان داشت که: “دامنه تحریم های اروپا علیه روسیه امکان تهیه مهمترین کالاهای اساسی و خورد وخوراک راغیر ممکن کرده است”. برنامۀ غذائی سازمان ملل اعلام کرد که در شرق افریقا نزدیک به هشتاد ودو میلیون نفر با کمبود مواد غذائی روبرو شده اند.
اما تبعات تورم وگرانی را بیش از همه، مزد و حقوق بگیران احساس میکنند. اگر مردم در بسیاری از کشورهای افریقائی وخاورمیانه فریاد اعتراضشان را بلند کرده اند، اگر در ایران مردم در مقابل هجوم بیرحمانۀ رژیم به سفره شان در بسیاری از شهرها دست به خیرش زده و مرگ بر خامنه ای و رئیسی را فریاد می زنند، در کشور های اصلی سرمایه داری آنجا که به یُمن غارت جهان پیرامونی، مردم از سطح زندگی بالاتری نیز برخوردارند، تبعات بحرانهای چند لایه را در زندگی روزه شان می بینند. بی جهت نیست که موجی از اعتصابات کارگری بسیاری از کشورهای اروپائی را فرا گرفته است. کارگران به درستی میگویند که مزد وحقوقشان پاسخگوی افزایش شتاب انگیز گرانی را نمیدهد. در سه روز گذشته دستکم کارکنان سه خط هوائی در آلمان دست از کار کشیدند. همزمان در طول هفته گذشته اتحادیۀ فلزکاران آلمان در تعدادی از مؤسسات صنعتی دست به اعتصاب زده وکارفرمایان را تهدید کردند که در صورت عدم پذیرش مطالباتشان، اعتصاب را به سر تاسر آلمان گسترش خواهند داد. هفته گذشته کارکنان بخش عمومی در بلژیک با خواست افزایش دستمزد و فشار کمتر کار، دست به اعتصاب زدند. اتوبوسهای شهری از کار افتاده و قطارها و متروها مجبور به کاهش دفعات حرکت خود شدند. در بریتانیا اتحادیۀ کارگران حمل ونقل اعلام کرد، که ار بیست و یک تا بیست وسه ماه ژوئیه در بریتانیا، اسکاتلند و ویلز دست به اعتصاب عمومی خواهند زد.
اکنون دیگر آشکار شده است که هزینه جنگ سرمایه داران را باید میلیونها تن از مردم کار و زحمت بپردازند و البته هیچ دلیلی ندارد که این میلیونها انسان تسلیم این تهاجم آشکار سرمایه داران شوند. کارگران در بسیاری از نقاط جهان اعلام کرده اند که این جنگ ربطی به منافع ما ندارد و حاظر نیستیم گوشت دم توپ جنگ سرمایه داران شویم. این اعلام موضع درست علیه جنگ سرمایه داران اکنون باید در سرتاسر جهان خود را در شورش میلیونی مردم و در اعتصابات گستردۀ کارگری نشان دهد.
سخن روز شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له