شنبه ۱۱ مرداد ۱۳۹۹

بارزان حسن پور

قبل ازهر چیز باید بگویم هدف این نوشتە کوتاە پرداختن بە یک بحث اثباتی درمورد وجود اختلاف نظر درحزب کمونیست ایران و کومەلە نیست، بلکە کمک بە روشن کردن گوشه هایی از ابهاماتی است کە در گفته های رفیق ابراهیم علیزادە در مصاحبه با رادیو دیالوگ وجود دارد. این نوع اظهار نظرات آگاهانە یا ناآگاهانە میتواند یک برداشت نادرست بە مخاطبین خود القا کند. نکات مورد اشارە دراین جا عبارتند از: ریشە و ماهیت اختلاف نظرات و نحوەی برخورد بە آن، علت تشدید قطب بندیهای درون حزب، نشان دادن اکثریت مورد نظر ایشان، انشعاب سال ٢٠٠٠ جریان زحمتکشان و پیش کشیدن تقسیم قدرت و مهم تر از همە پاسخ بە سئوالی در مورد نگرانی از انشعاب و زیانهای ناشی از آن.

بنظر من بە دنبال علنی شدن مباحث مربوط بە بحران در حزب کمونیست ایران و کومەلە حساسیت ونگرانیهای زیاد وهمچنین امید بە دستیابی یک راە حل دراین رابطە بە وجود آمدە وتوقع و تمایل بیشتری برای شنیدن واقعیت و چند و چون این موضوع درمیان فعالین حزبی در داخل، دوستداران حزب و کومه له، جریان های سیاسی و همچنین درمیان بخش قابل ملاحظە ازجامعە ایران و کردستان بە وجود آمدە است. بنابراین هربحث و موضوع کوچک یا بزرگ کە ازطرف مسئولین و کادرهای این تشکیلات رو بە جامعە طرح میشود باید با مسئولیت بیشتر و دقت و صداقت کامل همراه باشد، نباید طرح این مسائل را با آژیتاسیونهای تاکنونی درون حزبی اشتباە گرفت، توجە نکردن بە توقعات و خواستهای دوست داران جریان ما و جامعە بطور کلی دراین رابطە میتواند بە کلیت جریان ما لطمە بزرگی وارد کند.

رفیق ابراهیم در پاسخ بە رادیو دیالوگ راجع بە ریشە اختلاف نظر و نحوە بر خورد تاکنونی بە آن، بعد از توضیحات مفصل درجهت ترویج نظرخود دراین رابطە و تلاش برای تبدیل کردن توجیهاتش بە برداشت عمومی، بجای یک پاسخ سیاسی طبقاتی مشخص، مسئلە اختلاف نظر را بە یک بحث عمومی مربوط بە کل اپوزیسیون ایران تبدیل میکند و به پاسخ مبهم روان شناسانە پناه میبرد. میگوید روانشناسی این موضوع در ناکامی است و دلایل و نتیجە ناکامی را هم از زاویە خودش توضیح میدهد. اما روشن نمی کند که کدام جناح درمیان ما آن قدرخود را ناکام میداند کە از فرط ناکامی به اختلاف نظر تراشی روی می آورد. نمیگوید که طولانی شدن عمر دیکتاتوری وسرکوب مدام منجربە ازدست دادن افق روشن در نزد احزاب ناسیونالیست کرد و جناح مقابل ما ،یکی از ریشه هاَی این اختلافات است. درجای دیگر میگوید، برخورد نادرست به نظر مخالف درمیان ما و توسل به زبان خشن (زمان زبر) در مجادله سیاسی و پایین بودن سطح آگاهی علمی و رفتارغیر دمکراتیک بە نظر مخالف ریشه دارد . به نظر من با این نوع اظهار نظرات برای بسیاری از مخاطبین این سئوال پیش می آید کە این خصوصیات منفی بیشتر درکجای این جناح بندیها قرار گرفتە اند و چگونە عمل می کنند. رفیق ابراهیم با توسل به هر شیوه ای تلاش میکند طوری وانمود کند کە مخالفین سیاسی ایشان در این رابطە مقصرند و سخنران وهمفکرانش نیز پاک منزە میباشند کە ابدا اینطور نیست. اولأ وجود اختلاف نظر درمورد مسائل و مباحث مختلف مانند بحث برسر موجودیت و جایگاە حزب کمونیست ایران، حاکمیت شورایی در کردستان، امکان پذیری تحقق سوسیالیسم دریک کشور(ایران)، همکاری با نیروهای چپ کمونیست و شیوه برخورد به احزاب بورژوا ناسیونالیست درکردستان، درمیان ما تاریخ وسابقە خود را دارند و هیچ کسی هم نمیتواند روبە جامعە وانمود کند کە این ما یعنی جناحی که از مواضع و سیاست های رسمی حزب دفاع می کنیم هستیم کە پاسخ نا درست وعقب ماندە را بە این مباحث و اختلاف نظر دادە ایم. در مصاحبە اخیررفیق ابراهیم علیزادە با رادیو دیالوگ تلاش زیادی درجهت تعریف دلبخواهی دراین رابطە دیدە میشود کە بیشتر بە ایجاد ابهام دامن میزند نە روشنگری درمورد اختلاف نظر در یک جریان سیاسی جدی و باسابقە چون حزب کمونیست ایران وکومەلە.

همە میدانیم تا جایی کە این مباحث شکل نوشتاری پیدا کردەاند، جواب مدون نیز بە آنها دادە شدە و اگر روشن گری دراین زمینە لازم باشد اسناد کافی موجود است و میتوانیم بجای توضیح دل بخواهی، آنها را در اختیار عموم قرار دهیم آن وقت مردم خودشان میتوانند قضاوت کنند و ما هم بە آن باور کنیم.

بی گمان درچنین شرایطی در اردوگاه کومەلە هم مواردی بودە کە بحث بر سر نظرات رفقا پیش آمدە باشد و در این رابطە نیز بە همان اندازە کە رفقا حق داشتند نظرات و ملاحظات خودرا در انتقاد و رد سیاست واستراتژی حزب و کومەلە توضیح دهند، ماهم حق داشتیم دردفاع ازمواضع رسمی حزب توضیح دهیم و بگویم مثلا سیاست ما در مورد حاکمیت شورایی درست است و نباید با طرح بحث دورە گذار و تقسیم قدرت در میان احزاب، درمیان صفوف تشکیلات و بخصوص مرکز آموزشگاە پیشمرگ کومەلە کە یکی از درسهای آموزشی این مرکز استراتژی کومه له در کردستان یا حاکمیت شورایی است دودلی وتردید ایجاد کرد . یا در پاسخ بە بحث امکان ناپذیری تحقق سوسیا لیسم دریک کشور باید یادآور شد که این بحث با مواضع برنامه‌ای و استراتژی سیاسی حزب مغایرت دارد. ما برای سوسیالیسم درایران مبارزە میکنیم و مسئلە اصلاحات را هم در این رابطە و از طریق همان استراتژی کە داریم دنبال میکنیم ونباید لحظەای ازتبلیغ آن غافل باشیم. مضافأ هر وقت رفقای صاحب این بحثها خواستە باشند بحث کنند یا جلسە برایشان ترتیب دادە شود ما علاوە برشرکت در جلسە و بحث هایشان، در حد توان و مسؤلیت خود نیز بنا بە درک وظایف سیاسی و تشکیلاتی خودمان همکاری بیدریغ کردەایم و در این رابطە مرکز هدایت حوزە های حزبی نیزشاهد این مسئلە هستند و در جریان قرار دارند. بنابراین این نوع ادعاها که گویا ما مدافعین مواضع و سیاست های رسمی حزب و کومه له، رفقای دارای نظرات مخالف را قبل از آنکه نظراتشان را فورموله و منسجم کنند برای اظهار نظر تحت فشار قرار داده ایم و یا مغز این رفقا را زیر ذره بین قرار داده ایم صحت ندارند. هیچ عنصری از حقیقت در این نوع ادعاها وجود ندارد. این نوع ادعاهای غیر واقعی فقط به مسموم کردن فضای مبارزه سیاسی کمک می کند. رفیقی که معتقد به نظر ادغام تشکیلات حزب کمونیست در کومه له بوده و یا مخالفت هایی با برنامه حاکمیت شورایی مردم در کردستان داشته ،خود داوطلبانه جلسات بحث و گفتگو برگزار کرده و بدون اینکه تحت هیچگونه فشاری باشد در هر دو زمینه نظرات خودش را در ده ها صفحه آچهار بر روی کاغذ آورده و در اختیار عموم اعضا قرار داده است و فقط آن زمان که نظراتش مکتوب شده کتبا مورد نقد قرار گرفته است. نقد نوشته های مکتوب به معنای ذره بین گذاشتن بر مغز انسان ها نیست.

علاوە بر اینها وقتی رفیق نماینده کومەلە وعضو کمیتە مرکزی درمصاحبە بارسانە های اقلیم کردستان و در پاسخ بە سوالی کە میپرسند این نشست های محدود شما با دیگر احزاب رۆژ هەلات میتواند بە ایجاد یک ائتلاف یا جبهه کردستانی منتهی شود ایشان با صراحت پاسخ مثبت میدهد و من روز بعد نادرستی این موضع گیری را باخود رفیق نمایندە و سپس بارفیق ابراهیم و رفقای کمیته رهبری کومه له درمیان گذاشتم اما جز سکوت وطفرە رفتن از موضوع اصلی پاسخی دریافت نکردم . با اینحال هم ضمن مخالفت ما با این موضع گیری بدون اینکە خللی در رابطە و رفاقتمان ایجاد شود بە کار و وظایف خود ادامە دادیم. درتشکیلات ما این نوع موارد کم نیستند چنانکە لازم باشد میتوان بە نمونە های بیشتری هم اشارە کرد. البتە باید بگویم متأسفم ازاینکە بعد از سالها فداکاری و از خودگذشتگی ماها مجبور بە توضیح چنین بدیهیاتی شویم کە ازنظرمن مفروض هستند.

اما به هرحال بدنیست بدانیم واکنش و پاسخ طرف مقابل بە این مسئله چگونە بودەاست. قبل ازهرچیزمعلوم است کە این رفقا از یک طرف با مظلوم نمایی و با انکار وجود اختلاف نظرسیاسی درحزب،به مدتی طولانی،مقاومت و مانع جدی برای شروع یک دیالوگ سالم و متمدنانە و از این طریق رسیدن بە همنظری نسبی یا هر پاسخ قانع کنندە دیگری ایجاد کرده اند که خود عامل بسیاری از ناهنجاریها ،بی پرنسیپی ها ومهمتر تعمیق غیر منطقی اختلافات گردیده است، از طرف دیگرطرح اتهام زدن ناروا و عقب ماندە بە مخالفین سیاسی خود بجای دیالوگ را در دستور گذاشته اند. این رفقا بطور سیستماتیک و برنامه ریزی شده این کمپین و آژیتاسیون را پیش برده اند که گویا ما مخالف حضور کومەلە در کردستان و خواهان جمع کردن اردوگاە کومەلە در منطقە هستیم، گویا می خواهیم علیه ابراهیم علیزادە کودتا کنیم، گویا حامل گرایش کمونیست کارگری درحزب وکومەلە هستیم . این نوع تبلیغات مسموم متأسفانه در بغل دست رفیق ابراهیم سازماندهی می شوند، بدون آنکه رفیق ما خم بر ابرو بیاورد.

امیدوارم روشن شدە باشد کە تلاش برای مقصر نشان دادن ما از طریق کلی گویی و ناروشن گذاشتن جزئیات مسئلە، مبرا بودن معرف بحث و همفکرانش از این فرهنگ و کردار مد نظر، واقعیت ندارد. نباید آگاهانە یا نا آگاهانە با این ابهام پراکنی و ادعاهای دور از واقعیت از مردم انتظار داشت که درست انتخاب سیاسی کنند. در صورتی کە با نگاە کوتاە به عملکرد طرفین و تاریخ و دلیل تاخیرچند ساله وممانعت وعلنی نکردن اختلاف سیاسی و چگونگی برخورد بە آن میتواند ما را بە درک درست ازاین موضوع برساند. درچنین شرایطی همه مسائل کوچک یا بزرگ یا نباید طرح شوند یا اگر مطرح شد باید همەجانبە و صادقانە بەآن برخورد نمود.

همچنانکە در بالا بە آن اشارە شد وجود اختلاف نظر درحزب ما فقط در این دورە نبوده بلکه سابقە و تاریخ خود را دارد. طرح نظرات وملاحظات رفقا درمورد سیاست و استراتژی انقلابی حزب و کومەلە و همچنین پاسخهای دادە شدە بە آنها در آرشیو تشکیلات موجود است، بهتر آن است کە اگر لازم باشد چیزی یا نکاتی در این رابطە با طبقە کارگر و مردم در میان بگذاریم بجای کلی گویی دلبخواە و خاک پاشیدن روی حقایق، خود اسناد را در اختیار عموم بگذاریم و قضاوت را به خودشان بسپاریم.

دراینجا لازم بە تأکید است کە اگر دریک دورە معین از مناقشەای درون حزبی جایگاە رفیق ابراهیم نا روشن بودە یا در بهترین حالت خود سیاست سکوت و بیتفاوتی را در پیش گرفته، متأسفانە یا خوشبختانه مدتی است کە شاهد تغییراتی در آن هستیم و صراحت بیشتری از خود نشان دادە است. چنین بنظر میرسد اکنون ایشان خود آگاهانە یا نا آگاهانە پیشبرد پروژە تعدیل در برخی از سیاست و مواضع حزب و کومه له و حذف بخشی از رفقا و کادرهای حزب را، البته به شیوه های خود بە عهدە گرفتە است. نمونه هایی دراین رابطە دیدە میشوند کە بنظر من جای تأمل هستند . بحث از به توافق رسیدن با احزاب ناسیونالیست در کردستان بر سر پروسه واگذاری حکومت به مردم و سرنوشت نیروی مسلح و حاکمیت در دوران گذار از فردای برچیدن بساط جمهوری اسلامی در کردستان، با مثال آوردن از جایگاە چراغ زرد در ترافیک لایت و سرنوشت نیروی مسلح وابسته به احزاب کە توضیحش دراین جا نمی گنجد ، نشان میدهد که رفیق ابراهیم در جستجوی پیدا کردن راهی مناسب برای تقسیم قدرت میان احزاب در کردستان میباشد کە قبلا در بحث و نوشتە های رفیق جمال بزرگپور به آن پرداخته شده بود. رفیق ابراهیم همانطور کە در پاسخ بە سؤال رادیو دیالوگ قبول دارد و میگوید این احزاب را در کمپ سرمایەداری واپوزیسیون بورژوای میبیند بەهمان اندازە هم برای او روشن است کە برنامەی این احزاب در پروسە دوران گذار نمیتواند جز برای دستیابی بەقدرت سیاسی دائمی و حفظ نظام سرمایەداری چیز دیگری باشد . بنابراین نباید با طرح بحث امکان توافق و سازش با این احزاب در مورد دوران گذار آوردن مثال نامربوط ترافیک لایت بە این توهم و خوش باوری دامن زد کە جریان ما سالهاست برای زدودن آن از افکار عمومی تلاش میکند و اکنون هم در سند برنامە حاکمیت شورایی بعنوان یک شرط تحقق آن تأکید شدە است. میخواهم این را هم اضافە کنم کە به قول رفیق ابراهیم اگر در نظر نگرفتن نور زرد چراغ راهنمایی برای راننده مشکل ساز باشد، کە هست، باید رفقا درصفوف خودمان هم مواظب علامت رهنمای چپ زدن و بە راست حرکت کردن نیز باشند کە این هم به نوبه خود بسیار خطرناک تراست!

من در بالا نمونە ای ازموضع گیری نماینده کومەلە در مذاکرە با احزاب کردستانی و جواب مثبت بە تلاش در جهت ایجاد جبهه کردستانی ازطرف ما و اعتراض من بە این مسئلە و پاسخی کە دریافت کردم یادآوری نمودم. اما شاید در این جا لازم به یادآوری و تأکید باشد کە مطابق سیاست رسمی مصوب کنگره های کومه له، بەروشنی تمام، کومه له به دلیل اختلاف استراتژیک از اتحاد و همکاری پایدار با احزاب بورژوازی و ناسیونالیست در کردستان منع شده است .

اما در مورد تبلیغات مبهم در مورد استراتژی و اهداف سوسیالیستی حزب، من دراینجا تنها با یاد آوری یک نمونە اکتفا میکنم ، کە بنظر من بروشنی نشان میدهد کە در صورت تبدیل شدن این بحث بە سیاست حزب دیگر رفقا نیازی بە بحث امکان پذیری سوسیالیزم دریک کشور و تبلیغ برای آن نخواهند داشت و از این طریق میخواهند اهداف سوسیالیستی حزب را بطوکلی کنار بگذارند.

در آخر هم دراین رابطە یک یادداشت کوتاه درون تشکلاتی است کە قبلاً با رفقای تشکیلاتی و از جملە رفیق ابراهیم درمیان گذاشتەام و طبق معمول هیچ پاسخی دریافت نکردم . حالا باعرض پوزش دراینجا زحمت خواندن این یادداشت را بەعلاقە مندان محترم میدهم .

یاد داشت:
بە کمیتە مرکزی حزب کمونیست ایران و کمیتە مرکزی کومە لە
رونوشت بە اعضای حزب
موضوع یک ملاحظە درموردنتیجە پلنوم پنجم ک م ک
با سلام و آرزوی موفقیت و تندرستی برای همە رفقای عزیز.

بعد از برگزاری پلنوم پنجم کمیتە مرکزی کومەلە و پخش نتایج آن نکتە ای توجە من را بخود جلب کردە و ملاحظەای د راین مورد بنظرم رسید. باتوجە بە حساسیت شرایط موجود درجامعە ایران و جایگاە واقعی تشکیلات ما در این میان و همچنین با توجە به مسایل و اختلاف نظر موجود در تشکیلات خودمان، لازم دانستم اول آن را با شما در میان بگذارم .همچنانکە میدانید بدنبال برگزاری پلنوم پنجم کمیتە مرکزی کومەلە کە بنا به روال تاکنونی این پلنومها درقالب نشست وسیع کمیتە مرکزیهای حزب و کومەلە صورت میگیرند و تنها سندی کە تاکنون من دراین رابطە دیدم بحث ارائه شده از طرف رفیق ابراهیم علیزادە در جلسه با حوزهای حزبی در کردستان و پخش آن از طریق تلویزیون کومەلە رو بە جامعە بودە است.

البتە دراین محبث بە نکاتی زیادی اشارە میشود، از تحلیل اوضاع احوال جاری و نقاط قوت و ضعفهای موجود جنبش گرفتە تا مسئلە مشخص اوضاع درایران بکدام سو میرود و جنبش مطلباتی و جایگاه آلترناتیو چپ دراین میان توضیح دادە شدە است .

دراین جا مسئلەای کە بیشتر ازهمە نظر من را بخود جلب کردە و موجب نوشتن این یادداشت کوتاه شدە این است کە رفیق ابراهیم دراین بحث با اشارە بە دلایلی مورد نظر خود میگوید کە (ما درمقایسە با اپوزسیون لیبرال مدعی قدرت ، یک برتری داریم وآنهم این است کە جامعە ایران مطالبات اقتصادی دارد کە در توان آنها نیست وعدە های غیرە واقعی میدهند ، ولی ما حرف داریم و اما اگربگویم ما سوسیالیزم بە رهبری فلان را میخواهیم (طبقەکارگر)مردم بە ما میگویند بیزحمت سر ما را درد نیاورید چون ما آن را در روسیە و چین وکوبا دیدە ایم ، لذا درچنین شرایطی طرح شعار سوسیالیسم میخواهیم و برابری طلب هستیم و… نمیتواند تودە مردم را دور خود جمع کند …….).

ازاین روکە من هم تاکنون نتوانستم هیچ نوشتە یا بحثی دیگری در رابطە با پلنوم ببینم و بنابراین لازم دیدم بپرسم این بحث و نتیجە گیری چگونە طرح و اعلام شدە است؟ چون بنظر من درصورت کە این بحث نقدی برمواضع و جهت گیری یک جریان یا گرایش سیاسی مشخص و مطرح در میان اپوزیسیون رژیم اسلامی باشد، باید بسیار روشنتر از این کە هست طرح شود و مخاطب نیز مشخص باشد. یا اگر انتقاد یا ملاحظەای باشد بر عملکرد سیاسی تشکیلاتی خودمان هم بنا به شناخت عمومی از مواضع رسمی تاکنونی جریان ما دراین رابطە یعنی تاکید همیشە ای بر اهمیت و رابطە جنبش مطالباتی و سوسیالیزم از نظر ما، طرح چنین بحثی بخصوص درشرایط کنونی اگر تغییر موضع بە حساب نیاید بیگمان درخارج و داخل تشکلات ما تفسیر بردار خواهد شد. معلوم است کە بیان این نکتە از زبان کسی چون رفیق ابراهیم و درشرایط کنونی بەاین شکل نمیتواند برای جریان کمونیستی ما مناسب و مفید باشد چون ازطرفی مشابە این نظریە با توضیحات و توجیهاتی دیگر از طرف جریانات چون حزب کمونیست کارگری و محمد رضاشالگونی از رهبران راەکارگر با صراحت طرح شدە است و از طرف دیگر مسئلە اختلاف نظر در تشکیلات ما هم اکنون انعکاس بیرونی پیدا کردە است، بنابراین در این رابطە نیاز به دقت و صراحت بیشتری داریم. با توجە بە نکات فوق من شخصا نتوانستم هدف این بحث را به درستی درک کنم و آن را دقیق نمی دانم. چون ما به عنوان یک تشکیلات کمونیست و انقلابی تا کنون در همانحال که بر اهمیت جنبش مطالباتی و مبارزه روزانه کارگران برای بهبود زندگی خودشان تأکید کرده ایم و شرکت کمونیست ها در این مبارزات را حیاتی دانسته ایم، همزمان افق انقلاب اجتماعی و سوسیالیسم را هم پیش روی کارگران قرار داده ایم، یعنی سوسیالیسم را هم تبلیغ کرده ایم و سعی کرده ایم رابطه مبارزات روزمره کارگران را با انقلاب اجتماعی توضیح دهیم.
موفق باشید، بارزان حسن پور.١٣/٦/٢٠١٩

اگر در اینجا برای طولانی نشدن مطلب از بحث در مورد وظایف ما در قبال اتحاد و همکاری نیروهای چپ و کمونیست و نفرستادن کسی دنبال نخود سیاە و نمونە کردارهای خلاف موضع حزب و کارشکنی های تشکیلاتی و غیرە از طرف رفقا بگذریم، همین چند نکتە به روشنی نشان میدهند کە رفیق ابراهیم شکل و قاڵب بسیار فکرشدە و آب بندی شدە تری از رفقای همفک رخود برای پیش برد پروژە هایی که توی طاقچه گذاشته شده اند یا به اصطلاح بایگانی شدە ی رفقای همفکر خود پیدا کردە است. شکل و قالبی را کە ایشان درنظڕ دارند و اکنون گوشە هایی از آن را بە نمایش گذاشتە در شرایط کنونی میتواند جواب گوی توقعات صاحبان اصلی و شناختە شدە این بحثها هم باشد.

مسئلە دیگری کە در بحثهای اخیر رفیق ابراهیم بسیار زیرو روشدە و برجستە هم میشود این است کە گویا در جریان انشعاب زحمتکشان آنها توقع ناروای تقسیم قدرت را قبل از برگزاری کنگرە پیش کشیدە اند، کە برای ما قابل قبول نبوده است. تا جایی کە من به یاد دارم این توضیح دقیق نیست. اگر نا دقیق بودن این موضوع فراموش کردن مسئلە یا کم اهمیت جلوە دادن آن ازطرف ر. ابراهیم باشد شاید برای من هم زیاد مهم تلقی نشود، اما اگر طرح آن با هدفی معینی صورت گرفتە باشد و بخواهد با دادن یک ذهنیت سیاسی تشکیلاتی مشابە از اختلاف نظر کنونی ما با جریان زحمتکشان استفادە جناحی ببرد قابل قبول نیست. جدا از اینکە این مسئلە از لحاظ تاریخی و مضمونی دو موضوع بسیار متفاوت و کاملا از هم جدا میباشند. درمورد بحث تقسیم قدرت هم توضیح ر. ابراهیم کامل نیست. چون تا جایی کە من بیاد دارم ما آمادە بودیم هم مطابق سنت و فرهنگ سیاسی رایج در حزب و برای جلوگیری ازیک انشعاب زودرس بە میزان وزنی کە آنها درتشکیلات داشتند در ارگانهای رهبری حزب بە آنها سهم دادە شود، ولی نمایندگان آنها در یک نشستی کە من نیز در آن حضور داشتم بە سهم کمتر از٥٠/ ٥٠ رضایت ندادند. به هرحال امیدوارم در آیندە طوری برخورد کنیم کە بتوانیم وقت و امکانات خود را صرف کارهای مهمتری بکنیم و دست از این نوع آژیتاسیون ها برداریم .

نکتە دیگرکە لازم بە توضیح است مسئلە اتهام قدرت طلبی بە مخالفین است کە بە نقل ونبات روی سفره و میز رفقا تبدیل شدە است و هی تکرار و تکرار میشود . البتە موضوع قدرت طلبی بطور کلی درحزب ما هم غیرە واقعی نیست و در حاشیە صحبت های رفیق ابراهیم کە بنظر من دراین رابطە ازهمە عینی تر است بە آن اشاره شد و در آن هم غیر از تلاش برای ایجاد ابهام و مانور جناحی چیز دیگری عاید مخاطب نمیشود. تاجایی کە من اطلاع دارم اکثریت عظیمی این رفقای کە هدف این اتهام هستند در انتخاباتهای متعدد برای مسئولیت در سطوح مختلف از طرف رفیق ابراهیم معرفی و توصیە شدەاند و اگرقبول نکردە باشند مورد انتقاد واقع شدە اند .

همە ما در این رابطە شناخت ومعلومات زیادی داریم و درصورت لزوم میتوان نشان داد کە تاکنون چگونە بودە بعدا هم کاخ کدام جناح و چه کسانی ا زشیشە ساختە شدە است و نباید سنگی از طرف آنها بطرف دیگران پرتاب شود. شاید بگویند پس چرا نسبت بە انتخاباتهای دورە اخیر کە رای نیاوردە اند این قدر حساسیت نشان دادە شدە. پاسخ آن خیلی سادەاست ، چون از طرفی وضعیت نابسامان کنونی حزب را می بینیم،ازسوی دیگر چند سالی است عملا آن را تجربە کردەایم و دیدەایم کە روزە بە روز بدتر شدە ، فکر نمیکنم این مسئلە فعلا در اینجا نیازی بە توضیح بیشتر داشتە باشد . علاوە براین تا جایی کە من میدانم رفقایی کە هدف اصلی این اتهام هستند تاکنون هم خود را تنها با مسئولیتهای تشکیلاتی نسنجیدە اند و خیلی از آنها بعد از دورانی طولانی و غیبت در مسئولیتهای حزبی جایگاه شان پیش مردم و طرفداران کومەلە و حزب کمونیست ایران بقوت خود باقی و محفوظ است چون مردم دیدە اند و میدانند این رفقا ازچه مراحل و سنگلاخهای سختی موفق و سربلند عبور کردەاند.

مضرات دو شقه شدن یا انشعابجوهر اصلی بحث رفیق ابراهیم درپاسخ بە خطر انشعاب و نگرانیهای موجود دراین رابطە این است کە میگوید نمیتوانم بطور قطعی بگویم انشعاب منتفی است ولی امیدواریم و تلاش میکنیم صورت نگیرد. همچنین بعد از توضیحات مفصل در جهت کوچک نشان دادن اصل مسئلە و ترساندن طرف مقابل از انشعاب دراین جا هم میخواهد وانمود کند گویا ما دنبال انشعابیم و طرف مقابل وحدت طلب. وقتی کە بە نشان دادن راه حل مورد نظرخود میرسد چنین میگوید: اکثریت تشکیلات حزب و کومەلە سرجای خود هستند و جای نگرانی نیست. درگنگرە پیش رو هم تصمیم نهایی گرفتە میشود کە چکار کنیم و چکار نکنیم . من شخصا باور نمیکنم جدا از همفکران ایشان کە تحت تأثیر فضای ناسالم کنونی قرار دارند تعداد کسانی کە این پاسخ سطحی و سر بالا را قبول داشتە باشند زیاد باشند وآن را جدی بگیرند .

بنظرمن اگر قرار باشد ما بفکر پیدا کردن راە حلی درست جهت برون رفتن از بحران فعلی و شرایط نامناسبی کە اکنون حزب و تشکیلات ما درآن قراردارد باشیم ، قبل ازهر چیزباید با دقت تمام یک نگاه واقعبینانە به صفوف خود و اتفاقاتی کە بطور روزمرە رخ میدهند بیندازیم . همە رفقا خوب میدانند کە اگر فعلأ از کم و کاستی های فعالیت رو بە بیرون در شرایط حساس کنونی نیز بگذریم، عملکرد ما رو بە داخل تشکیلات هم نە با توقعات مردم و پایگاە طبقاتی ما انطباقی دارد ونە با جایگاە و سابقە جریانی کە دارای پنج دهە سنت و عملکرد انقلابی و قابل دفاع در عرصە سیاسی و تشکیلاتی است هیچ شباهتی دارد. میبینیم کە تشکیلات ما اکنون چگونە دوشقە شدە است و ما شاهد تبیین و استدلال جداگانە از دیدگاە های متفاوت برای توضیح و تعریف آن هستیم، اگر نامە نگاریهای پر از خشم و نسنجیدە، نافرمانی های تشکیلاتی و مناسبات کمیته های تشکیلاتی، سردی روابط رفیقانە و غیرە را روی هم بگذاریم می بینیم کە فرصت زیادی برای پرداختن بە وظایف اصلی باقی نمیماند. مشاهدە چنین شرایط و وضعیتی درحزب ما بیسابقە است. تخاصم حداقل دو دیدگاه بر سر اختلاف نظر موجود درتشکیلات بشدت ادامە دارد و ما تاکنون نیز به دلیل انکار واقعیت اختلاف سیاسی بە یک دیالوگ متمدنانە دست پیدا نکردەایم . علاوە برآن پیچیدگی های اوضاع سیاسی و نیازمندیهای اقتصادی وسازمانی طبقەی کارگر وشکل گیری فرهنگ و روحیات اجتماعی نسبتأ جدیدی برخاستە از روند روبە تغییر دنیای معاصر، وظایف ما را در ایران چنان سنگین و مشکل کرده است کە ما با همە بلوک و جناح های موجود درتشکیلات حزب و کومەلە در پاسخ گویی بە چنین شرایطی با مشکل زیادی روبرو خواهیم بود. بنظرمن ادامە این وضعیت و یا بدتر از آن وقوع انشعاب ، توش و توان جریان ما را برای انجام وظایف خطیری کە بر دوش داریم بە حداقل میرساند و معلوم نیست در تحولات آیندە در جهان و ایران حزب کمونیست ایران و کومەلە بعد از این همە تلاش و جان بازی بتوانند آن نقش درخور و شایسته خود را ایفا کنند. بنظرمن نباید فراموش کنیم دراین مدت برخورد نادرست بە اختلاف نظرسیاسی موجود در حزب و رایج شدن روش و رفتار غیر دمکراتیک وغیر معمول در تشکیلات ما منجر بە ایجاد نا باوری و بی اعتمادی بسیارعمیق و بیسابقە‌ای شدە است کە قویأ نگران کنندە است. در این شرایط پاسخ بە رفع مشکل و ایجاد هماهنگی و آرامش نسبی جهت ادامە فعالیت مشترک نیاز بە درک عمیقأ واقع بنینانە ویک ارادە سیاسی قوی دارد. متأسفانە باید بگویم که سیاست عملی و روش هایی کە برای پشت سرگذاشتن بحران دامن گیر ازطرف جناح مقابل دیدە شدە بیشترسوق دادن تشکیلات به طرف تعمیق قطب بندی و انشعاب است نە پرهیز ازآن. با توضیح اینکە اکثریت تشکیلات کومەلە سرجای خود قرار دارد و جای هیچ گونە نگرانی وجود ندارد و اکثریت درکنگرە تعیین میکند چکارکنیم ، معلوم است نباید نسبت بە آیندە و پشت سر نهادن این بحران خوش بین باشیم و باید به فکر راە حل دیگری بود. چون برگزاری انتخابات کنگرە ١٧کومەلە و کنفرانس ١٢تشکیلات خارج کشور حزب کمونیست ایران و بعضی از انتخابات های محلی و سازماندهی ارگانهای حزبی کە اخیرا صورت گرفتە بە روشنی نشان دادە است کە این راهکار مشکلی را حل نکردە و نمیکند، بلکه اوضاع را بد و بد ترهم کردە است و خواهد کرد. کسی نیست متوجە آن نباشد کە در این مدت قطب بندیها چه حال وهوایی داشتەاند و دارند، و بی اعتمادی دراین تشکیلات تا چه حد بیسابقەای رشد کردە است. بنابراین درست نیست و نباید با اتکا بە یک اکثریت نسبی تازه اگر واقعی هم باشد یک اقلیت نزدیک به نصف را از حزب و حقوق خود محروم کرد، یا چگونە میتوان حزب را از نیرو واعتبار عده زیادی از کادرهای قدیمی و جوان و پرشور حزب محروم کرد و ادعا هم کرد نگران نباشید اکثریت حزب و کومه له جای خودش است. انتخابات های به ظاهر دمکراتیک این دورە متأسفانە نتیجە جز این نداشتە است کە حالا میبینیم و همە از توضیح آن عاجز هستیم و اگر بە همین روال پیش برویم آیندە هم زیاد امیدوارکنندە نمیباشد. من فکرمیکنم در شرایط فعلی توجە جدی بە دو مسئلە شاید بتواند تا حدودی بە پیدا کردن مسیر خروج حزب ازاین بحران کمک کنند.

اولأ برخورد درست بە علنی شدن اختلاف نظرسیاسی بە شیوە درست و با صراحت کامل وادبیات سیاسی کە در شأن کمونیستها باشد، بلکە بتوانیم از اینطریق یک دیالوگ سالم و متمدنانە را پیش ببریم. همچنین بە قضاوت مردم و دلسوزان و طرفداران گرایش چپ وسوسیالستی بیرون از خودمان و بطور کلی در جامعه، کە در این رابطە، جایگاە بسیارمهمی دارند، توجه جدی داشته باشیم..

دوم اینکە توجە جدی بە مشارکت و دخالت دادن همە نیرو و گرایشات سیاسی موجود در حزب، در امر رهبری و ادارە امور تشکیلات برای یک دورە معین مبذول داریم تا در فضایی سالم و آرامش نسبی، امکان درک درست از تفاوتها و نقطە اشتراکهایمان را برای تشکیلات و جامعە فراهم آوریم.

درخاتمە باید بدانیم کە درصورت هر رویداد نامناسبی کە منجربە تضعیف روند چپ و اعتبار جریان حزب و کومەلە بشود هیچ کسی نمیتواند از زیر بار مسئولیت خود شانە خالی کند. بە ویژە رفیق ابراهیم علیزادە به عنوان دبیراول کومەلە و عضو کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران از بدو تأسیس تاکنون.

شهریور ۱۳۹۹
آگوست 2020