نمایش اعترافات مهندسی شده، ترفند شکست خورده رژیم اسلامی
چهارشنبه ۱۹ مرداد ۱۴۰۱
هنوز ده روزی از هفته “حجاب وعفاف” رژیم نگذشته بود که سران رژیم مجددا به حربه ای پناه بردند که مدتهاست کارکرد خود را از دست داده و به ترفندی شکست خورده بدل شده است. سران رژیم از خامنه ای تا استانداران و فرمانداران، از امامان جمعه تا مومیائی های شورای نگهبان، از سرداران سپاه تا اوباشان جمهوری اسلامی هفته ها بود که برای پروژه ” حجاب و عفاف” گلو پاره می کردند. هر آنچه که شایسته خود و زنان محجبه شان بود خطاب به زنان جسوری که مدتهاست تمام خط قرمزهای رژیم را پشت سر گذارده اند، نثار کردند. علم الهدی نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی خطاب به زنان بی حجاب اعلام کرد که ” آیا به این موجود کثیف میشه گفت انسان و باید باور کنیم که مورد لطف خداست یا خشم خدا”. امام جمعه با بیان اینکه ” اگر جواب بی حجابیها را با اسید پاشی دادیم ناراحت نشوید” به تهدید زنان پرداخت. حسین رجائی نماینده مجلس رژیم گفت” زنان اجازه دارند در خانه های خود بی حجاب باشند”. آخوند دیگری برسر منبر رفته و از زبان پیامبرش اعلام کرد که “نزدیک ترین حالت زن به خدا این است که در پستوی خانه اش بماند”. با این یاوه گویی ها تلاش کردند تا هفته “حجاب و عفاف” شان را با رونق برگزار کنند. اما تصاویری که در شبکه های اجتماعی انتشار یافتند حکایت زنان شجاعی بود که با شعار “حجاب، بی حجاب” به جنگ رژیم رفته بودند. این زنان یکی از ارکان ایدئولوژیک رژیم را هدف گرفته و نشان دادند که ادامه همان سنت مقاومت و مبارزه زنان طی چهار دهه گذشته هستند. زنان تنها چند هفته بعد از به قدرت خزیدن ضد انقلاب اسلامی در مقیاس صدها هزار نفره به خیابان آمدند تا بگویند ” ما انقلاب نکردیم تا به عقب برگردیم”.
اگر جمهوری اسلامی در بیش از چهار دهه گذشته همواره یکی از دغدغه هایش مهار زنان بود، اگر رژیم دهها قانون زن ستیزانه برای مقابله با زنان به تصویب رساند، اگر اوباشانش اسید به صورت زنان پاشیدند، اگرفمینیست های لیبرال واسلامی به آخوندهای اصلاح طلب امید بستند تا با قرائتی نو از قرآن روزنه ای برای تصورات اوهام گونه شان بیابند، اما زنان شجاعانه در مقابل همه این ترفندها مقاومت کرده و سنگر به سنگر تهاجم رژیم را به عقب راندند. زنان برای یک لحظه میدان را برای رواج فرهنگ مرد سالار و قوانین زن ستیز ارتجاع اسلامی، خالی نکردند.
هفته “حجاب وعفاف” رژیم در همانحال صحنه نمایش مقاومت شجاعانه زنان بود. گماشتگان رژیم چه در هیبت اوباشان “امر به و معروف و نهی از منکر و گشت ارشاد” و چه در هیبت خواهران زینب که قرار بود، زنان را مرعوب کنند، با مقاومت جانانه زنان آزاده روبرو شدند. یکبار دیگر رژیم به حربه شناخته شده ” تحریک عوامل بیگانه ” پناه برد. درهشتم مرداد ماه رژیم برای اثبات این ادعای نخ نما، اعترافات مهندسی شده، “سپیده رشنو” شاعر و نویسنده، زن جوان مخالف حجاب اجباری را به نمایش گذاشت. سپیده که چهارده روز پیش تر به اسارت گرفته شده و از سرنوشتش خبری نبود، اکنون تکیده و با صورتی کبود و ورم کرده را در مقابل دوربین قرار داده تا آنچه را بگوید که شکنجه گران برایش نوشته بودند. رژیم اسلامی با نمایش این اعترافات مهندسی شده می خواهد زنان شجاعی که در اماکن عمومی حجاب بر زمین می افکنند، را مرعوب سازد. اما این بار هم این نمایش رسوای رژیم همانند همه طراحی های سوخته اش با شکست روبرو خواهد شد. سران رژیم با پخش این سناریو یک بار دیگر شعور مردم را به هیچ گرفتند. این سلاح بسیار پوسیده تر از آن است که بتوان از طریق آن زنان شجاعی را که عزم خود را جزم کرده اند که بساط رژیم اسلامی با تمام قوانین مردسالارانه و زن ستیزش را برچینند، دچار وحشت کند. سپیده رشنو از تبار سپیده قلیان است. مگر زمانی که برای سپیده قلیان طراحی سوخته سرهم کردند، جامعه عقب نشست که این بار عقب بنشیند.
واقعیت این است که چنین سناریوهائی و نمایش اعترافات مهندسی شده بسیار رسوا تر از آن هستند که بتوان از طریق آن زنان شورشی شجاع را ترسانده و یا افکار عمومی را سازمان داد. تحول عظیمی در آگاهی مردم ایجاد شده است. ذهنیت توده ها نسبت به این سناریوها عوض شده است. نمایش قربانیان این سناریوها نه تنها جامعه را مرعوب نمی کند، بلکه همدردی و همبستگی جامعه با قربانیان و نفرت و انزجار از رژیم را بر می انگیزد. رژیم جمهوری اسلامی فقط از سر درماندگی این ترفندهای شکست خورده را دوباره بکار می گیرد. جنبشهای اعتراضی و در این میان جنبش زنان دستکم از دیماه نود وشش به این سوجامعه را به میدان رویاروئی با این رژیم تبدیل کرده اند وتمام ترفندهای رژیم برای وصل کردن جنبشهای اعتراضی و جنبش بالنده زنان به خارج از مرزها آب در هاون کوبیدن است. سپیده ها نوک کوهی هستند که دارد خود را بالا میکشد و هراس رژیم درست از همین امر ناشی میشود. نباید فراموش کرد که مبارزه علیه حجاب تنها بخشی از مطالبات زنان است. جنبش رهائی زنان قادر نخواهد بود تمام مظاهر نظم مذهبی مردسالارانه و ستمکشی زنان را به چالش بکشد، چنانچه نتواند افق اتحاد استراتژیک با جنبش کارگری و مبارزه ضد سرمایه داری را در مقابل نیمی از جامعه قرار دهد.
سخن روز شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له