پنجشنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۳

علی خامنەای تا کنون بارها اعلام کرده است که افزایش جمعیت یکی از ابزارهای قدرت است و اصرار داشته جمعیت مسلمان کشور تا ١٥٠ و ٢٠٠ میلیون نفر افزایش یابد تا اقتدار جمهوری اسلامی توسعه یابد. اخیرأ فرماندهان سپاه پاسداران و ارتش نیز با تبعیت از خامنەای و با فرهنگ جنگ سالارانه جهت تأمین نیروی جوان برای تقویت صفوف خود، خواستار اقدامات جدی در جهت اعمال فشار بر زنان برای بارداری شده اند. روز شنبه ١٩ خرداد پاسدار حسین سلامی فرماندۀ کل سپاه پاسداران در “همایش ملی جمعیت” خواهان افزایش جمعیت کشور شد. او گفت : “اگر نرخ رشد جمعیت تصاعدی نشود جامعه پیر و افسرده می‌شود. در نتیجه آسیب‌پذیر و شکست پذیر خواهد شد. مگر می‌شود با جامعۀ پیر درمقابل این دنیای قدرتمند ایستاد؟” پاسدار محمد رضا نقدی نیز همزمان به دکتر جامعه شناس تبدیل شد و در این رابطه “اظهار فضل” نمود که :”٢٠ درصد زوجهای کشور به دلیل بالا رفتن سن ازدواج نابارور شده‌اند. با کاهش جمعیت، ما یکی از مؤلفه‌های قدرت را از دست خواهیم داد و این یک خطر جدی است که ما با آن مواجه هستیم”. از سوی دیگر روز یکشنبه ٢٠ خرداد، طاهری فرماندۀ قرارگاه غرب نیروی زمینی ارتش نیز گفت :”تجرد و ازدواج سفید، تهاجم فرهنگ بی بند و باری غرب علیه بنیان خانواده و متلاشی شدن آن است”. او اعتراف کرد با وجود امتیازهایی که دولت برای تبلیغ فرزند آوری به کار گرفته است، هنوز شهروندان ایرانی به افزایش جمعیت بی رغبتی نشان می دهند. 

سران و فرماندهان نظامی جمهوری اسلامی با این نگاه ارتجاعی به زنان، از سویی می‌خواهند جنبش اعتراضی زنان آزاده علیه حجاب اجباری و دیگر قوانین پوسیدۀ اسلامی که پایه‌های ایدئولوژیک حکومت اسلامی را مورد تعرض قرار داده‌ و به لرزه در آورده‌اند را بی بند و باری بنامند و به توجیه جنایات روزانه شان نسبت به زنان بپردازند. از سوی دیگر تلاش می‌کنند زنان را به کنج خانه برانند و نقش مادری و همسری و خانه‌داری برای فرزند آوری به آنان بدهند. دیدگاه ارتجاع اسلامی به غیر از این هیچ نقش و جایگاه اجتماعی دیگری برای زنان به مثابه انسان در جامعه قائل نیستند. در این دیدگاه ارتجاعی زنان تنها وظیفه دارند برای افزایش امت اسلامی زاد و ولد نمایند تا فرزندان ذکور شان بتوانند به پاسدار و سرباز و بسیجی تبدیل شده و برای “توسعٍه جهان اسلام” به جنگ علیه کفار گسیل شوند و به درجۀ “شهادت” نائل گردند تا برای جمهوری اسلامی و سیاستهای توسعه طلبانه اش در منطقه کسب “اقتدار” نمایند. البته در داخل نیز به نیروی سرکوب کارگران و توده‌های مردم زحمتکش و تهیدست جامعه تبدیل گردند. البته آین دیدگاه شهادت طلبانه شامل آقا زاده‌های خود نخواهد شد.      

به این منظور تا کنون جمهوری اسلامی قوانین و طرحهای سخت گیرانه و زن ستیزانۀ زیادی در راستای ممنوعیت سقط جنین و ممنوعیت تولید و واردات کیت غربالگری و دیگر ملزومات جلوگیری از بارداری را به اجرا درآورده است و برای کسانی که آنها را نقض می‌کنند، مجازاتهای زیادی در نظر گرفته‌ است. تا به این ترتیب زنان را مجبور به بارداری اجباری و ناخواسته نمایند. این در‌ واقع به نحوی تصاحُب حکومتی بر بدن زنان و سلب اختیار و آزادی از زنان در این رابطه به حساب می‌آید. تا کنون بر اثر اجرای این طرحهای ارتجاعی و ضد انسانی، سلامت جسمی و روانی زنان بسیاری که به هر دلیل نمی‌خواهند باردار شوند، به خطر انداخته شده است. 

جمهوری اسلامی به این منظور در سال ١٤٠٠، دم و دستگاه عریض و طویلی تحت نام ” ستاد حمایت از خانواده و جوانی”   تشکیل داد. این ستاد با ریاست رئیس جمهور و عضویت مقامات نظامی، مذهبی، امنیتی، قضایی، تبلیغات اسلامی، مالی و پزشکی تشکیل گردید و هرساله بودجۀ زیادی نیز برای آن در نظر گرفته شده است. سال گذشته میزان این بودجه مجموعأ بیش از ۱۰ هزار میلیارد تومان یعنی چهار برابر بودجۀ وزارت کار و رفاه اجتماعی بود. قابل ذکر است که این بودجه نیز مانند دیگر موارد به محلی برای کسب و کار و فساد و دزدی مقامات جمهوری اسلامی شده است. دبیر این ستاد اذعان نمود که سال گذشته ٣٠ درصد بودجۀ حمایتی به گروههای مردمی فعال فرزند آوری داده شده است. طی این مدت سرو کلۀ تعداد زیادی از روحانیون و افراد بسیجی مفت خور که خامنه‌ای آنان به عنوان “فعالان حوزۀ جمعیت” نام برده، در مجامع ظاهر شده اند. اما با وجود تبلیغات خرافی، امتیازات و مشوقهای مالی از قبیل وام فرزندآوری، قرعه‌کشی خودرو، یارانه و افزایش وام ازدواج که حکومت اسلامی برای تبلیغ فرزندآوری فراهم آورده است، زنان نسبت به آن کاملأ بی توجه بوده‌ و طرحهای رژیم در این رابطه را با شکست مواجه ساخته‌اند.

علیرغم دستورات خامنه‌ای و دیگر کارگزاران حکومت و علیرغم قوانین و دستورالعملهای صادر شده برای تشویق خانواده‌ها به فرزندآوری، روند کاهشی میزان زاد و ولد همچنان ادامه داشته است. بنا به آمار سازمان ثبت احوال کشور، در سال ۱۴۰۲ در مقایسه با سال قبل بیش از ۱۷ هزار کودک کمتر متولد شده‌اند. این آمار بیانگر شکست سیاست فرزندآوری حکومت اسلامی است. علی خامنه‌ای خود نیز به این شکست و ناکامی اعتراف نموده گفته: “علیرغم اینکه ما بارها در حوزۀ مدیریت خانواده تأکید کرده‌ایم که موانع تولید نسل و افزایش جمعیت باید برداشته شود اما موانعی وجود داشته و نتایج آن دلگرم کننده نیست”.

واضح است که شکست و ناکامی حکومت اسلامی در پیشبرد سیاست افزایش جمعیت ریشه اقتصادی و اجتماعی دارد. روزنامه دنیای اقتصاد در رابطه با شرایط اقتصادی و ارتباط آن با افزایش جمعیت نوشته که در سال ٢٠٢٣ سقوط کیفیت زندگی در ایران به قعر جدول جهانی، رشد جمعیت را به شش دهم درصد کاهش داده است. گرانی سرسام آور، دستمزدهای ناچیز و افزایش فقر و بیکاری و صعود شاخص فلاکت در ایران به بالای ٦٠ در صد، موجب شده تا خانواده‌ها تمایلی به داشتن فرزند بیشتر نداشته باشند. حکومتی که تا کنون نتوانسته برای ٨٨ میلیون نفر جمعیت موجود در ایران کار و امکانات زیستی از آب، خوراک، مسکن و حتی هوای سالم تأمین کند، چگونه خواهد توانست برای ١٥٠ میلیون نفر آن امکانات را فراهم سازد؟ بنا براین با توجه به بحرانهایی که جمهوری اسلامی با آنها دست به گریبان است، هیچ گونه چشم اندازی برای ثبات اوضاع سیاسی و اقتصادی و ایجاد بهبود در شرایط زندگی فلاکتبار کارگران و دیگر اقشار تهیدست در ایران در افق نیست. به شکست کشاندن برنامه و سیاستهای افزایش جمعیت رژیم اسلامی از جانب مردم نشانۀ بلوغ سیاسی و احساس مسئولیت خانواده‌ها در مقابل سرنوشت و آیندۀ فرزندانشان است. اما این کافی نیست و شرط تأمین یک زندگی شایستۀ شأن انسان، در گرو سرنگونی انقلابی کلیت این رژیم جنایتکار اسلامی و به زیر کشیدن مناسبات ظالمانه سرمایه داری است. 
سخن روز تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومەله
https://alternative-shorai.tv (https://alternative-shorai.tv/)
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn
https://t.me/KomalaCpiranTv