نسل کشی درغزه سیمای تمام قد بربریت نظام سرمایەداری
شنبه ۳۰ دی ۱۴۰۲
یکشنبه ١٤ ژانویه ٢٠٢٤، مصادف با صدمین روز بمباران و حملات دولت فاشیستی اسرائیل از طریق زمین، هوا و دریا علیه مردم فلسطین در غزه بود. این حملات که از ٧ اکتبر آغاز شد، تا کنون صد هزار کشته، زخمی و مفقود فلسطینی در پی داشته است. بیش از ۳۰ هزار تن از مردم فلسطین در غزه تاکنون جان خود را از دست دادەاند. از این تعداد بیش از ۷ هزار نفر هنوز پیکر بیجانشان در زیر آوار خانەهای بمباران شده مدفون شده است. صدها جسد در کنار خیابانها مانده و به دلیل بمباران ممتد و تعرض نیروهای ارتش اسرائیل، بازیابی و شناسایی آنها دشوار شده است. بیش از ١٢ هزار کودک، قریب ٣٥٠ پرسنل بهداشتی و بیش از صد روزنامه نگار قربانی جنایات جنگی دولت اسرائیل شدەاند. همچنین یک میلیون و نه صد هزار نفر، یعنی قریب هشتاد درصد کل جمعیت نوار غزه، از محل زندگی و کاشانه خود آواره شده و بیش از هفتاد هزار واحد مسکونی کاملا تخریب شدەاند. یورو- مد، سازمان ناظر حقوق بشر مستقر در ژنو، با ارائه آمار فوق و جمعبندی حجم عظیم تلفات و ویرانی ها در غزه، گزارش میدهد که “اسرائیل عمدا زیرساختهای غیرنظامی را هدف قرار داده است تا تلفات، خسارات مادی و ویرانی عمومی هر چه بیشتری را به عنوان نوعی انتقام و مجازات دسته جمعی اعمال کند و این بر خلاف قوانین بین المللی بشردوستانه و کنوانسیون ١٩٤٩ ژنو است و طبق اساسنامه رم، که بر دادگاه کیفری بین المللی حاکم است، جنایات جنگی محسوب میشود.”
پنجشنبه ١١ ژانویه ٢٠٢٤ هم، دادگاه بینالمللی دادگستری، متعلق به سازمان ملل، رسیدگی به پرونده شکایت آفریقای جنوبی از دولت اسرائیل به اتهام اقدام به نسلکشی در لاهه را آغاز کرد. استدلالات و اسنادی که وکلای آفریقای جنوبی در دادگاه لاهه ارائه کردند راوی وحشیگریهای سیستماتیک و جنایات جنگی ای است که دولت اسرائیل از ٧ اکتبر تا بحال علیه مردم بی دفاع غزه مرتکب میشود. عادله هاشم، وکیل دادگاه عالی آفریقای جنوبی، در سخنرانی اصلی خود در روز پنجشنبه گفت: “در۹۶ روز گذشته، دولت اسرائیل غزه را در معرض آنچه به عنوان یکی از سنگینترین بمبارانهای متعارف در تاریخ جنگ مدرن توصیف میشود، قرار داده است.” او ادامه داد: “فلسطینیها در غزه هر کجا که میروند در معرض بمباران بیامان هستند. آنها در خانه های خود، در سرپناه ها، در بیمارستان ها، در مدارس، در مساجد، در کلیساها و در تلاش برای یافتن آب و غذا برای خانوادەهای خود کشته می شوند. آنها در صورت عدم تخلیه، یا در مکانهایی که به آن فرار کردهاند و حتی در زمانی که تلاش میکنند از مسیرهای امن اعلام شده توسط اسرائیل، فرار کنند، کشته میشوند.” او دستور تخلیه دولت اسرائیل از شمال غزه همراه با قطع سوخت، آب و غذا و سایر مایحتاج زندگی و حملات عمدی به مراکز درمانی و بیمارستانها را مثابه نسل کشی و در راستای نابودی جمعیت غزه عنوان کرد. بنا به گزارش های متعدد، غزه در حال حاضر از بدترین بحران گرسنگی در جهان رنج می برد که ناشی از حملات مداوم اسرائیل و محاصره غیرنظامیان است. بیش از نیم میلیون نفر در غزه، یعنی یک چهارم کل جمعیت آن، اکنون در معرض خطر قحطی و مرگ دسته جمعی قرار دارند. هشتاد درصد از تمام افرادی که در حال حاضر از گرسنگی شدید در جهان رنج می برند در غزه هستند.
گزارش های آماری و تصویری که در سطح جهان منتشر شدەاند، سخنان وکلای آفریقای جنوبی و مدارک ارائه شده در دادگاه و تصاویر صحنه هایی که هر روزه از تلفات و ویرانیهای غزه در معرض دید جهانیان قرار میگیرد، نشان میدهد که آنچه در غزه اتفاق می افتد به معنای واقعی کلمه یک قتل عام است. اگر چه اتهام نسل کشی به طور رسمی علیه دولت اسرائیل مطرح شده است، اما شکی نیست که دولت های ایالات متحده، بریتانیا، آلمان و ایتالیا نیز به عنوان حامی اصلی اسرائیل به لحاظ سیاسی، مالی و تسلیحاتی و رسانەای، از متهمان این نسل کشی هستند. حمایت بی قید و شرط ایالات متحده از دولت نتانیاهو در این جنگ و بیان اینکه اعمال جنگی اسرائیل را نمی توان نسل کشی توصیف کرد در واقع به معنای همدستی آشکار دولت امریکا در این جنایات جنگی و نسل کشی علیه مردم فلسطین است. حمایت بی قید شرط امریکا، بریتانیا، و آلمان و …از “”حق دفاع از خود اسرائیل”” تنها دفاع از نژادپرستی دولت اسرائیل نیست، بلکه به معنای دفاع از بربریت نظام سرمایەداری است که قدرتهای بزرگ جهان علیرغم اختلاف منافعی که دارند و چنگ و دندانی که به هم نشان می دهند خواهان حفظ آن هستند. نسل کشی دولت اسرائیل در غزه نشان می دهد همانگونه که عروج امریکا به عنوان پلیس جهان در دوره بعد از جنگ سرد با میلیتاریسم و لشکرکشی و جنگ های خونین همراه بود، افول قدرت هژمونی امریکا در سطح جهان و در خاورمیانه نیز با نسل کشی و تشدید میلیتاریسم همراه است.
اسناد و مدارک و استدلالهای ارائه شده نه تنها برای توقف فوری عملیات نظامی اسرائیل در غزه که یکی از خواستهای دولت آفریقای جنوبی در شکایتش است، بلکه باید برای دستگیری فوری سران دولت اسرائیل و همدستان و شرکای جهانی آنها هم کافی باشد. اما توقع چنین چیزی از نظام جهانی سرمایه و دم و دستگاههای متعدد آن منجمله سازمان ملل و دادگاههای آن توهمی بیش نیست. بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، در سخنرانی خود به مناسبت صدمین روز حمله اسرائیل به غزه، با تاکید بر ادامه نسل کشی در غزه، گفت “هیچ کس ما را متوقف نخواهد کرد؛ نه لاهه، نه محور شرارت و نه هیچ کس دیگری”. دولت اسرائیل همواره قطعنامەهای سازمان ملل علیه خود را نادیده گرفته است بدون اینکه این سازمان بتواند هیچ اقدام مؤثری در مقابل این سرپیچی ها انجام دهد؛ از جمله تصویب ١٤٠ قطعنامه بین سالهای ٢٠١٥ تا ٢٠٢٢ توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد در محکومیت اسرائیل که همه آنها توسط دولت اسرائیل نادیده گرفته شدەاند.
در این تردیدی نیست که آغاز دادگاه لاهه برای رسیدگی به نسل کشی دولت اسرائیل از دستاوردها و محصول جنبش جهانی علیه جنایات دولت اسرائیل در غزه است. صرف نظر از نتیجه نهایی دادگاه لاهه و انگیزه دولت آفریقای جنوبی به عنوان عضو اصلی گروه “بریکس” در ارائه این شکایت، اهمیت این دادگاهی در آن است که توانست تصویری انکارناپذیر از جنایات سیستماتیک دولت اسرائیل علیه مردم فلسطین را به جهانیان نشان دهد. دادگاه لاهه هم فرصتی است تا نسل کشی دولت اسرائیل با حمایت سرمایه جهانی به سرکردگی ایالات متحده و بربریت نظام جهانی سرمایەداری که پشت عبارات زیبای “دمکراسی” و “حقوق بشر” خود را پنهان کرده است برای افکار عمومی جهان بیشتر افشا گردد. آنچه مسلم است اینست که برای پایان دادن به نسل کشی در غزه و جنایات جنگی دولت اسرائیل، نباید به دولتها، و هیچکدام از قطب های سرمایەداری امید بست، بلکه جنبش جهانی ضد جنگ و نسل کشی دولت اسرائیل باید با نیرویی بزرگتر به میدان آید و بیش از پیش به کارخانه ها، مراکز صنعتی و بندرگاەها راه یابد.
سخن روز تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn