دوشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۴

در خواست پشتیبانی از تجمع اعتراضی در ژنو همزمان با برگزاری کنفرانس سالیانه سازمان جهانی کار
هر سال، صدها کارگر و فعال کارگری در ایران به دلیل دفاع از حقوق ابتدایی خود توسط جمهوری اسلامی ایران تهدید، اخراج، بازداشت، زندانی و شکنجه می‌شوند. در حال حاضر، شمار قابل توجهی از جمهوری اسلامی ایران، به عنوان یکی از اعضای سازمان جهانی کار موظف است که به مقاوله نامه بنیادی این سازمان از جمله مقاوله نامه های مربوط به حق آزادی تشکل و حق انعقاد پیمان های جمعی احترام بگذارد. با این حال، نقض شدید این مقاوله نامه ها به رویه‌ای عادی و سیاست ثابت رژیم ایران تبدیل شده است.

جمهوری اسلامی ایران با وجود داشتن سابقه‌ای طولانی و خشن در سرکوب کارگران فعالان کارگری در زندان به‌سر می‌برند. تعداد اندکی از تشکل‌های مستقل کارگری که تا حدی از تهاجم و سرکوب مداوم رژیم جان سالم به در برده‌اند، تحت فشارهای شدید و گسترده‌ای قرار دارند؛ فعالیت‌های آنها به‌شدت محدود شده و بسیاری از بنیان‌گذاران و اعضای آن‌ها یا زندانی هستند یا با ترس دائمی از پیگرد و حبس‌های طولانی زندگی می‌کنند.در طول ٤۵ سال گذشته، توانسته آزادانه عناصر وابسته به خود مانند اعضای شورای عالی اسلامی کار را به‌جای نمایندگان مستقل و معتبر کارگران به کنفرانس‌های سالانه سازمان جهانی کار اعزام کند، و تا کنون هیچ نشانه ای حاکی از بررسی در مورد مستقل بودن این نمایندگان توسط سازمان جهانی کار وجود ندارد. جمهوری اسلامی همچنین نمایندگان رسمی دولت و کارفرمایان را نیز خود منصوب می‌کند و بنابراین، تمامی نمایندگان اعزامی از ایران عوامل حکومت اسلامی هستند.

سال‌هاست که تشکل ها و فعالان کارگری در ایران تأکید می‌کنند که “هیأت نمایندگی کارگری ایران” نماینده واقعی کارگران نیست و از نهاد های سازمان جهانی کار خواسته‌اند تا به این نمایش شرم‌آور پایان دهند، اما فقط با دیواری از سکوت روبه‌رو شده‌اند. در سال ۲۰۰۵، شکایتی علیه دولت ایران در مورد نقض حقوق کارگران در سازمان جهانی کار ثبت شد. از آن زمان، هر سال شکایت‌های بیشتری به این پرونده اضافه شده است، اما پس از ۲۰ سال، این سازمان هنوز هیچ اقدام معنادار و مؤثری برای پاسخ‌گویی به این شکایات فزاینده و اصلاح این بی‌عدالتی در تعیین نمایندگی‌ها انجام نداده است. این بدان معناست که نمایندگان واقعی کارگران ایران برای چندین دهه از داشتن جایگاه شایسته خود در کنفرانس‌های این سازمان محروم بوده‌اند.

صد و سیزدهمین کنفرانس سازمان جهانی کار از دوم تا سیزدهم ژوئن ۲۰۲۵ در ژنو برگزار خواهد شد. در ششم ژوئن، ما، تجمعی در مقابل این سازمان برگزار خواهیم کرد تا به حضور عوامل رژیم ایران در این کنفرانس که تحت عنوان “نمایندگان کارگران ایران ” صورت می گیرد، اعتراض کنیم. آزادی بدون قید و شرط فعالان کارگری زندانی و همه زندانیان سیاسی و برخورداری کارگران در ایران از حق ایجاد تشکل های کارگری، انعقاد پیمان های جمعی، از خواسته های اصلی این تجمع اعتراضی است. ما، همراه با تشکل های کارگری و کارگران زندانی در ایران، از تمامی سازمان های کارگری در سراسر جهان می‌خواهیم که در همبستگی با کارگران در ایران، از مبارزات آنان حمایت کنند، بازداشت‌های خودسرانه و احکام سنگین علیه کارگران که برای دستیابی به ابتدایی‌ترین حقوق خود – که در بسیاری از نقاط جهان امری بدیهی است- مبارزه می کنند را محکوم نمایند.

شما می‌توانید از راه های زیر از تجمع اعتراضی ما حمایت کنید:
الف) افزودن نام سازمان خود به این نامه سرگشاده
ب) ارسال پیام حمایتی برای قرائت در تجمع
پ) معرفی نماینده‌ای از طرف خود برای سخنرانی کوتاه در تجمع اعتراضی روز ٦ ژوئن ۲۰۲۵
اگر بیش از یک گزینه را انتخاب کنید، باعث خوشحالی ما خواهد بود
با احترام و همبستگی
کمیته سراسری برگزاری تجمع اعتراضی در ژنو
geneva-rally-committee@mail.com
۱۰ می ۲۰۲۵