یکشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۱

با سلام!

پیامهای شفاهی تهدید آمیز شما از جانب نماینده تان جمال بزرگپور، مسئول دبیرخانه را در تاریخ ۲۵ آوریل دریافت کردیم. با توجه به تجربه و شناختی که از شما و موقعیت منحصر به فردتان به عنوان دبیر اول داریم، در دوره اخیرعامل اصلی تصفیه های سیاسی مخالفین در ارگانهای حزبی، روشهای انحلال طلبانه درون تشکیلات و سرانجام سازماندهی کنگره جناحی کومه له و منع کلیه اعضا جناح چپ از شرکت در این کنگره و رسمیت دادن به انشعاب از حزب کمونیست ایران و کومه له سازمان کردستان آن را نتیجه طرح ریزی و نقشه پردازیهای مرحله به مرحله شخص شما می دانیم. طی سالهای اخیر در حالی که ما راه همزیستی دمکراتیک دو جناح حزب را در آن می دیدیم که هر دو جناح به نسبت وزنی که دارند در کنگره های حزب و کومه له شرکت نمایند و به نسبت وزنی که دارند در ارگانهای رهبری و تشکیلاتی حضور داشته باشند و مشترکا فعالیت های حزب را پیش ببرند، شما تحت عنوان اینکه جناحبندی را به رسمیت نمی شناسید یک نقشه مرحله به مرحله و خلاف موازین اساسنامه ای را برای تصفیه سیاسی جناح چپ و تصرف ارگانهای تشکیلاتی به اجرا گذاشتید. از این منظر شما را در این نامه سرگشاده مورد خطاب قرار می دهیم که برای ما محرز است چنین تصمیمات و دستوراتی تنها از جانب شما قابل اتخاذ بوده و به اجرا درآمده است. بدون شک چنین تهدیداتی در راستای سیاست اعمال فشار و تضییقات بیشتر تا کنونی بر ما به مثابه مخالف سیاسی و با هدف ممانعت از فعالیت کمونیستی و ممانعت از برخورداری ما از امکانات داشتن اردوگاه و تسهیلات لازم در همین راستا می باشد.

خلاصه آخرین پیام و اتمام حجت شما برای ما در چند بند چنین بود:

۱- ” قبل از هرچیز شما نباید در اردوگاه بمانید وباید به جایی دیگر بروید”.

۲- ” ورود اعضا و پیشمرگان تشکیلات شما به اردوگاه زرگویز ممنوع می باشد و به هر کسی با هر سابقه و در هر موقعیت تشکیلاتی اجازه ورود نمی دهیم”.

۳- ” ورود رفقای کنونی ساکن اردوگاه نیز در صورت سفر به خارج و برگشت مجدد به کردستان به اردوگاه زرگویز ممنوع است”.

۴- – ” اخذ اقامت از حکومت اقلیم برای کسانی که از لحاظ سیاسی طرفدار شما و ساکن سلیمانیه هستند، ممکن نیست و برای آنها درخواست تمدید اقامت نخواهیم کرد”.

۵- ” یکی از خانه هایی که در اختیار یکی از پیشمرگان همنظر شما ست را پس می گیریم ”.

صدور این فرامین از جانب شما در حالی است که بعد از وقوع جدایی، ما اصرار کردیم به شیوه ای متمدنانه و رفیقانه، دو هیأت تعیین کنیم تا مستقیمأ و بدون واسطه بر سر همه مسائل مربوط به جدایی و از جمله تقسیم امکانات به گفتگو بپردازیم. زیرا همه أموال و امکانات و از جمله اردوگاه محصول فعالیت مشترک همه ماست و ما به سهم خود استفاده از اردوگاه و تمام امکانات مالی تشکیلات برای پیشبرد مبارزه مان را حق مسلم خود می دانیم. ما اعلام کردیم که در توافق با هم می توانیم هر کدام در بخشی از اردوگاه که گنجایش چند برابر جمعیت کنونی را نیز دارد، مستقر شویم و فعالیت خود را پیش ببریم. در مقابل، شما خروج ما از اردوگاه را پیش شرط انجام هر گفتگویی قرار دادید و برای حل آن ما را حواله حکومت اقلیم کردستان کردید. این کار عملا انجام گرفت. اما مسئولان حکومت اقلیم در منطقه به رغم  تأکید بر حق ما جهت ماندن در اردوگاه و انجام یک مورد  کار اداری ، تا کنون اقدام عملی دیگری در این زمینه به عمل نیاورده اند.

حال سؤال این است شما که خودتان اصرار داشتید، ماندن و یا نماندن ما در اردوگاه را به تصمیم مقامات حکومت اقلیم کردستان واگذار نمائید و این پروسه را خودتان به جریان انداختید، چرا منتظر تصمیمات آنها نمی مانید؟ چرا بعد از برگزاری کنگره های سیزدهم حزب کمونیست ایران و هیجدهم کومه له موج جدیدی از تهدیدات و خط  و نشان کشیدن ها علیه رفقای ما را آغاز کرده اید؟

شما علیرغم تلاشهای تا کنونی ما حاضر نبوده اید برای تقسیم أموال و امکانات تشکیلات با ما وارد گفتگو شوید. ما بار دیگر اعلام می کنیم که أموال و امکاناتی که محصول تلاش و مبارزه مشترک همگی ما طی بیش از چهار دهه بوده، متعلق به همه ما است، اما شما طی پروسه چند ساله همه آنها را به قبضه و تصرف خود در آورده اید. مراجعه به سنت انقلابی کومه له و حزب کمونیست ایران در این زمینه  و رفتار و روش دمکراتیک در شأن جنبش چپ و کمونیستی ایران ایجاب می کند که کلیه امکانات این تشکیلات بین طرفین تقسیم گردد. اما شما به شیوه ای به شدت غیر دمکراتیک و انحصار طلبانه با این خیال که می توانید مانع ادامه کاری فعالیت ما شوید کل این امکانات را به تصرف خود در آورده اید.

در حالی که اردوگاه هنوز تقسیم نشده شما دستور ممنوعیت ورود به اردوگاه رفقایی که بیش از چهل سال پا به پای شما مبارزه کرده اند را صادر می کنید، چهار ماه پس از جدایی تا کنون از تقسیم اردوگاه و امکانات تشکیلات ( اسناد بایگانی، أموال و دارایها و تسلیحات) ممانعت می کنید. دستور ممنوعیت ورود کسانی به اردوگاه را صادر می کنید که خود از سازندگان و صاحبان اردوگاه بوده و سالها آن را اداره کردەاند. در طول این چهار ماه رفقای ما در اردوگاه را در محدودیت امکانات زیستی قرار داده اید؛ انترنت محل زیست رفقای ما را قطع کردەاید؛ اجازه رفت و آمد و معاشرت رفقای ما در اردوگاه را محدود کرده اید؛ در حالی دم از برابری و اخلاق سیاسی وانقلابی می زنید که خود از همه امکانات تشکیلاتی بهره می برید، اما رفقای تشکیلاتی چهل ساله ات و کادرهای شناخته شده رهبری حزب کمونیست ایران و کومه له با وجود خطرات امنیتی در منطقه باید برای رفت و آمد از ماشین کرایه استفاده  کنند.

حال که شما چنین انشعاب سازماندهی شده ای را به حزب کمونیست ایران و کومه له و همه انسانهایی که دل در گرو جنبش کمونیستی و جنبش انقلابی کردستان دارند تحمیل کرده اید، ما مصمم تر از پیش پایبند ادامه مبارزه مان در راستای تحقق برنامه و استراتژی حزب کمونیست ایران و کومه له هستیم و بدانید که تهدیدات دیکته شده شما و ارسال آن توسط  نماینده  و مسئول دبیرخانه تان و کسان دیگر دایر بر اینکه ” باید اردوگاه را ترک کنند” راه به جایی نمی برد و این شما نیستید که برای ما و اردوگاه تعیین تکلیف می کنید. مطمئن باشید که جنبش کمونیستی ایران و کارگران و زحمتکشان کردستان نیز که کومه له را به اعتبار یک جریان کمونیستی در دامان خود پرورده کرده اند این رفتار انحصار گرایانه شما را نخواهند بخشید. بنا براین در پاسخ به تهدیدات تان بار دیگر تأکید می کنیم ما شخص شما را مسئول مستقیم ایجاد هرگونه تشنج  احتمالی در اردوگاه و پیامدهای آن می دانیم.

کمیته مرکزی کومه له – سازمان کردستان حزب کمونیست ایران

۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۱

۳۰ آوریل ۲۰۲۲