دوشنبه ۲۵ مرداد ۱۴۰۰

 صمد کارگر اعتصابی پروژه ای

رئیس کمیته امداد میگوید: برآوردها نشان‌دهنده آن است که به طور متوسط در دوره زمانی ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۸ حدود ۳۳ درصد از جمعیت کشور زیر خط فقر چند بعدی قرار گرفته‌اند و خط فقر از ۹۵۰ هزار تومان در سال ۱۳۹۰ به ۱۰ میلیون تومان در سال ۱۳۹۹ رسیده است. جالب است چند سال است روی این رقم دارند درجا میزنند و مثل فتیله چراغ مرتب بالا میکشند و پایین میاورند تا مبادا ما کارگران “زیاده خواه” شویم. همین دو سال قبل خبر فقر ۱۲ میلیون را در حرفهایشان گفتند و افزایش مزد به بالای ۱۲ میلیون شد مطالبه کارگران، بازنشستگان، معلمان و ما کارگران غیر رسمی و پیمانی نفت و بر سر آنهم بیانیه دادیم. حالا هم میگوییم باشه ده میلیون ولی چرا مزد همکار روزمزد من حداکثر چهارمیلیون و نیم است. چرا همین مزد را چند ماه چند ما قبضه میکنید و نمیدهید. میخواهید با هفته ای ۶۵ ساعت کار ما کارگران زیر خط فقر کار کنیم. کی قبول میکند؟

همین الان یک موضوع اصلی اعتراض ما همین موضوع است. تا کی به بچه ام بگویم پول ندارم. بگذار ماه بعد. تا کی شاهد محرومیت بچه ام از تحصیل و زندگی در یک خانه که بشود به آن خانه گفت و زندگی ای که بشود زندگی گفت باشم. خیر قبول نمیکنیم. سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده کار بالای ۳۸ ساعت در هفته مشکلات روانی ایجاد می کنه. من اضافه میکنم و میگویم خصوصا وقتی بچه ات محروم باشد. و کار کنی و پولت را ندهند و اگر میدهند محروم باشی. خوشبختانه در طول این اعتصاب در جاهایی پیمانکاران عقب نشسته و دستمزد همکاران را دو برابر کرده اند. بیست روز کار و ده روز را قبول کرده اند. ما هم به کمتر از اینها رضایت نمیدهیم. علاوه بر افزایش دستمزد سطوح مختلف تخصصی همانطور که در بیانیه شورای ما آمده دستمزد هیچ کارگری نباید از ۱۲ میلیون کمتر باشد. نه تنها این بلکه ساعت کار ما باید کاهش پیدا کند. والسلام