جمعه ۲۰ مهر ۱۴۰۳

اخیرا ریوار آبدانان از اعضای ریاست مشترک کنفدرالیسم جوامع کردستان (ک.ج.ک) و از اعضای کوردیناسیون حزب حیات آزاد کردستان – پژاک در مطلبی تحت عنوان «آژیرهای خطر به این زودی‌ها در ایران و اسرائیل خاموش نمی‌شوند» به جنگ و نزاع میان دولت اسرائیل و رژیم جمهوری اسلامی پرداخته است. آبدانان در طی چند تز مشعشع رؤیاهای خود در مورد آینده جمهوری اسلامی را به تصویر کشیده است. وی می نویسد:

« اگر ایران ( بخوانید رژیم جمهوری اسلامی) در تقابل هژمونیک خود با نیروهای غربی نهایتا به موفقیت و ثباتی پایدار دست یابد و بتواند مناطقی از خاورمیانه که دارای اشتراکات فرهنگی هستند را نظیر آنچه در اتحادیه‌ی اروپای پس از جنگ جهانی شاهد آن بودیم، در چارچوب یک اتحادیه‌ی دموکراتیک گرد بیاورد، نه‌تنها مسائل داخلی ایران حل می‌شود بلکه ایران به یک قطب نیرومند در کل منطقه مبدل خواهد شد. در غیر این صورت، حتی بزرگ‌ترین پیروزی رژیم ایران در مقابل جهان غرب نیز هیچ تضمینی برای حفظ ثبات داخلی ایران و بقای جمهوری اسلامی در پی نخواهد داشت و مبارزات دموکراتیک مردمی از درون، حکومت را با چالش‌های بزرگی روبه‌رو خواهد کرد.»

آقای آبدانان در این نوشته تردیدی باقی نمی گذارد که نیروی محرکه جمهوری اسلامی برای “گرد آوردن مناطقی از خاورمیانه در یک اتحادیه دمکراتیک” را همان نیروهای نیابتی و نیروی های “محور مقاومت” جمهوری اسلامی در منطقه می داند. وی می نویسد: « دو بار حمله‌ی انتقام‌جویانه‌ی مستقیم ایران به اسرائیل، موقعیت نیروهای نیابتی ایران را در منطقه تقویت خواهد کرد … و نیروهای نیابتی‌اش را از حمایت خود مطمئن می‌گرداند و از این پس می‌تواند بیش از پیش این نیروها را در جهت اهداف خود بکار بگیرد». کادر رهبری پژاک از طرح این تزها این نتیجه را می گیرد که: «جنگ میان ایران و اسرائیل تأثیر بزرگی بر مساله‌ی کورد هم خواهد داشت.

واضح است که جناح ناسیونالیست سنتی و قدرت‌طلب کوردی که وابستگی ذهنیتی و سازمانی عمیقی به غرب دارد، کاملا در راستای اهداف نیروهای غربی عمل می‌کند و همیشه بستر نسل‌کشی و قتل‌عام کوردها را فراهم می‌آورد. اما جناح دموکراسی‌خواه کوردی نظیر آنچه که در نبرد علیه داعش شاهد آن بودیم، می‌تواند نقش مثبتی در تحولات منطقه‌ای و جهانی ایفا کند. می‌تواند با طرف‌هایی که حقوق دموکراتیک کوردها را می‌پذیرند تعامل مثبت داشته باشد، و از این راه بر سرنوشت جنگ و تحولات تاثیرات فوق‌العاده‌ای داشته باشد و در پروسه‌ی حل بحران‌ها نقش سازنده‌ای ایفا کند».

خلاصه کلام آقای آبدانان کادر رهبری پژاک و از رهبران “جناح دموکراسی خواه کردی” این است که مردم کردستان در جنگ و نزاع بین جمهوری اسلامی و دولت اسرائیل باید در کنار رژیم جمهوری اسلامی قرار بگیرند، چون بنا به رؤیاهای ممنوعه آقای آبدانان جمهوری اسلامی در فردای پیروزی، مردمان با فرهنگ مشترک را در یک اتحادیه دمکراتیک گرد می آورد. آقای آبدانان در حالی به نقش جمهوری اسلامی در گرد آوردن مردمان با فرهنگ مشترک در یک اتحادیه دمکراتیک امید بسته است که ضد انقلاب جمهوری اسلامی، روند تثبیت پایه های حاکمیت خود را با تعرض و سرکوب خونین جنبش کارگری و همه جنبش های دمکراتیک در ایران و لشکرکشی به ترکمن صحرا و کردستان و به راه انداختن موج  خون و اعدام آغاز کرد. آیا آقای ابدانان صف جوانان انقلابی کردستان را که در تابستان سال ۵۸ در مقابل جوخه اعدام دژخیمان جمهوری اسلامی قرار گرفتند، اعدام ۵۹ تن از کودکان و نوجوانان مهاباد، اعدام هزاران زندانی سیاسی در دهه ۶۰، قتل های زنجیره ای نویسندگان، به خون کشیدن خیزش آبان ۹۸ و جنبش انقلابی ژینا و کور کردن چشم ها و …  به دست رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی را فراموش کرده است؟

رژیم جمهوری اسلامی بیش از چهار دهه است که کارگران و زحمتکشان و اکثریت مردم ایران را از ابتدایی ترین حقوق انسانی خود محروم کرده و یک نظام آپارتاید جنسیتی را به جامعه حاکم کرده است. این رژیم با بگیر و ببند و زندان، اعدام، سرکوب هر گونه ندای آزادیخواهانه، دخالت در همه گوشه و زوایای زندگی انسانها و زیر پا نهادن حقوق فردی آنها، فقر، گرانی، تورم، تشدید استثمار، بیکاری، فساد مالی و اداری، و غیره، جان مردم را به لب رسانده است. جنبش انقلابی ژینا با شعار محوری مرگ بر دیکتاتور و زن، زندگی، آزادی، خیزشی توده ای برای پایان دادن به این جنایات، تبعیض و بی حقوقی ها بود. آقای آبدانان، آیا رژیم جمهوری اسلامی با این کارنامه ننگین و پر از جنایت می تواند در فردای پیروزی بر اسرائیل و غرب مردمان با فرهنگ مشترک را در یک اتحادیه دمکراتیک گرد آورد؟ آیا نیروهای نیابتی “محور مقاومت”، حشد شعبی و نیروهای اسلامی حاکم در عراق، لشکر فاطمیون در سوریه، حزب الله در لبنان، حماس در غزه و حوثی ها در یمن کارنامه رنگین تری از جمهوری اسلامی دارند؟ مواضع ریوار آبدانان عضو رهبری پژاک نشان می دهد که “دفاع” این جریان از جنبش زن، زندگی، آزادی و مبارزه آنان علیه جمهوری اسلامی هیچ اصالتی ندارد.

این نوع موضع گیری ها از جانب رهبری پژاک ناشی از لغزش قلم نیستند و این اولین باری نیست که رهبران پژاک به فکر دمکراتیزه کردن حکومت اسلامی در ایران افتاده اند. قبلا هم “ئامد شاهو” عضو انجمن رهبری پژاک بحران اساسی ایران را ناشی از انحراف رژیم جمهوری اسلامی از ارزش هایی که در زمان عروج انقلاب اسلامی و “پیمان نامه مدینه” به رهبری محمد پیامبر مسلمانان بنیانگذاری شده بود معرفی کرد و برای بنیاد نهادن یک سیستم دمکراتیک در ایران و پراکتیزه کردن آن، بر ضرورت خوانش نو از “پیمان نامه مدینه” تأکید کرد. پژاک که در گذشته هم بارها با فراخوان مردم برای شرکت در انتخابات شوراهای اسلامی در کردستان عملا برای مضحکه های انتخاباتی رژیم بازار گرمی می کرد و همسو با اصلاح طلبان حکومتی و ” ناسیونالیست های سنتی” وارد عمل می شد، اینبار در قامت یک جریان ناسیونالیست “مدرن” کردی و در مرزبندی با ناسیونالیسم سنتی، به مردم کردستان توصیه می کند که در جنگ احتمالی جمهوری اسلامی و دولت اسرائیل در کنار رژیم جمهوری اسلامی، نیروهای محور مقاومت و چپ های محور مقاومتی قرار بگیرند.

اما کومه له – سازمان کردستان حزب کمونیست ایران به رهبری پژاک اطمینان می دهد که کارگران و زحمتکشان و مردم ستمدیده کردستان با تکیه بر آگاهی و تجارب بیش از چهار دهه از مبارزات حق طلبانه خود،  در جنگ احتمالی بین دولت اسرائیل و رژیم جمهوری اسلامی، نه در کنار رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی قرار خواهند گرفت و نه مانند سلطنت طلبان و “چپ خودشیفته ” هواخواه آنها برای سرنگونی این رژیم به موشک های اسرائیلی امید می بندند. جنگ احتمالی تمام عیار بین دولت فاشیست و نژاد پرست اسرائیل و رژیم فاشیست جمهوری اسلامی ادامه نسل کشی دولت اسرائیل در غزه و جهنمی است که حکومت اسلامی در ایران بپا کرده و از هر دو طرف جنگی ماهیتا ارتجاعی و سرمایه دارانه است و مردم ایران و اسرائیل و منطقه هیچ گونه منافعی در این جنگ ارتجاعی ندارند. همانطور که لشکرکشی آمریکا به افغانستان و عراق و ساقط کردن رژیم های طالبان و صدام و ساقط کردن قذافی در لیبی توسط جنگنده بمب افکن های ناتو غیر از ویرانی، آوارگی، فقر و رشد جریانهای بنیادگرای اسلام سیاسی ارمغانی در پی نداشت، جنگ دولت اسرائیل با جمهوری اسلامی و حمله جنگنده بمب افکن های ارتش اسرائیل نیز نتایج بهتری در پی نخواهد داشت.

خطر این جنگ تا همین لحظه با افزایش قیمت نفت، سقوط بیشتر ارزش ریال در برابر دلار، افزایش قیمت کالاهای اساسی مورد نیاز روزانه مردم را در پی داشته، رژیم جمهوری اسلامی با مظلوم نمایی در برابر تعرض های تحقیر آمیز دولت اسرائیل، و با گسترش موج بگیر و ببندها و اعدام ها فضای امنیتی را تشدید کرده است. با آغاز جنگی تمام عیار و گسترش ویرانی و کشتار، جنبش کارگری، جنبش انقلابی کردستان و همه جنبش های پیشرو اجتماعی و جنبش انقلابی ژینا در شرایط دشوارتری برای پیگیری مبارزه و مطالبات خود قرار خواهند گرفت. اما در شرایط جنگ احتمالی، این نه استراتژی اعلام شده جنبش انقلابی ژینا برای سرنگونی جمهوری اسلامی و پایان دادن به تبعیض ها، بلکه فقط شرایط مبارزه و پیگیری این استراتژی تغییر خواهد کرد. کارگران و زحمتکشان و مردم مبارز کردستان در هر شرایطی در همبستگی با جنبش آزادیخوانه سراسری برای سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی به مبارزه خود ادامه خواهند داد.
سخن روز: تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له
https://alternative-shorai.tv (https://alternative-shorai.tv/)
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn
https://t.me/KomalaCpiranTv