منشور مطالبات حداقلی و منشور دادخواهی خانواده های خاوران نشانه های تکامل و پیشروی جنبش انقلابی جاری
سه شنبه ۹ اسفند ۱۴۰۱
در پی انتشار منشور مطالبات حداقلی از جانب تشکل های کارگری، صنفی و مدنی اکنون منشور دادخواهی جمعی از خانواده های خاوران نیز انتشار یافته است. این جمع از خانواده های خاوران ضمن تأکید بر اهمیت حق برخورداری از آزادی به عنوان یکی از پایه‌ای ترین حقوق انسانی و اساسی‌ترین خواسته های مردم ستم دیدۀ ایران حقی که چه در نظام شاهنشاهی و چه در رژیم جمهوری اسلامی همواره با خشن‌ترین شیوه‌ها و ابزارهای خفقان و کشتار سرکوب شده است کارنامه پر از جنایات رژیم اسلامی در بیش از چهار دهه گذشته را به تصویر کشیده اند.
در این منشور دادخواهی ضمن اشاره به اعدام زندانیان سیاسی در دهۀ ۶۰ و به ویژه تابستان ۶۷، قتل های سیاسی روشنفکران موسوم به «قتل های زنجیره ای»، سرکوب دانشجویان معترض در کوی دانشگاه در سال ۷۸، کشتار معترضان در اعتراض‌های سال‌های ۸۸، ۹۶ و ۹۸ به عنوان نمونه‌هایی از جریان بی وقفۀ سرکوب آزادی‌ها و آزادی خواهان توسط حکومت اسلامی به سرکوب خونین زنان و مردان آزادیخواه ایران در جریان جنبش جاری نیز پرداخته شده است. در منشور دادخواهی خانواده های خاوران آمده که « در جریان خیزش “زن، زندگی، آزادی” طی چند ماه اخیر صدها جوان معترض، حتی کودک و نوجوان، به ضرب باتوم، گلوله‌های جنگی و ساچمه ای در خیابان‌های سراسر ایران به خاک و خون غلتیده، کشته، کور و معلول شده‌اند . ده‌ها هزار معترض بازداشت شده و در بازداشتگاه‌های علنی و غیرعلنی مورد ضرب و شتم و شکنجه و تجاوز قرار گرفته اند. برای برخی از بازداشت شدگان حکم اعدام صادر و تا کنون دست کم ۶ نفر از معترضان را اعدام کرده‌اند. برخی از بازداشت شدگان یکی دو روز پس از آزادی، به مرگ‌های مشکوک موسوم به «خودکشی» جان خود را از دست داده‌اند. برخی مفقود شده و پس از مدتی اجسادشان در گوشه و کنار پیدا شده است. ابعاد جنایت و سرکوب چنان گسترده و خشونت آمیز بوده که نه تنها سراسر ایران، بلکه جهان را به اعتراض واداشته است. شگفت آنکه در این میان جنایتکاران و شکنجه‌گران رژیم سابق امثال پرویز ثابتی بیرون خزیده و داغ خانواده‌های دادخواه را که عزیزانشان زندانی و زخم خوردۀ هر دو رژیم سرکوب‌گر و آزادی‌کش بوده‌اند، تازه کرده‌اند.» این جمع از خانواده های زندانیان سیاسی اعدام شده در دهۀ ۶۰ و تابستان ۶۷ در ادامه منشور دادخواهی خود را در شش بند ارائه داده اند که به شرح زیر است:
۱. دادخواه حقوق پایمال شدۀ عزیزانمان هستیم و با همۀ خانواده‌های داغدار که عزیزانشان طی ۴۴ سال گذشته در زندان ها شکنجه و اعدام یا کف خیابان کشته شده‌اند همدردیم. همچنین با خانواده‌های داغداری که عزیزانشان را بر اثر شلیک به هواپیمای اکراینی از دست دادند همدردی می‌کنیم. ما همه عضو خانوادۀ بزرگ دادخواهانیم و در مسیر دادخواهی در کنار هم هستیم.
۲. همۀ آمران و عاملان و کسانی که در هر لباس و موقعیتی در قتل، شکنجه، اعتراف‌گیری اجباری، صدور احکام حبس و اعدام مخالفان به هر نوعی دست داشته‌اند باید در دادگاه‌های صالح علنی با حضور خانواده‌های داغدار و وکلای انتخابی آنها محاکمه و مجازات شوند. تنها در جریان چنین دادگاه‌هایی است که پرده از چهرۀ کریه جنایت و جنایتکاران برداشته و حقیقت روشن خواهد شد. جنایتکاران سرانجام باید در پیشگاه مردم و وجدان‌های بیدار پاسخگوی اعمال جنایتکارانۀ خود باشند. تنها در این صورت است که می توان امید داشت جنایت و آزادی کشی تکرار و فراموش نخواهد شد.
۳. ما مجازات اعدام را قتل عمد سازمان یافتۀ حکومتی و عملی شنیع و غیرانسانی می‌دانیم و آن را در هر شرایطی محکوم می‌کنیم.
۴. ما خواهان آزادی بی قید و شرط همۀ زندانیان سیاسی و عقیدتی و لغو فوری تمام احکام صادر شده و بستن تمام پرونده‌های اتهامی علیه مخالفان و زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم.
۵. ما خواهان آزادی بیان، اندیشه و عقیده، تشکل های سیاسی، مدنی و صنفی، تجمعات، اعتراضات و اعتصابات هستیم.
۶. ما امر دادخواهی را به نیروی خود و مستقل از همۀ احزاب و گروه های سیاسی و فارغ از رقابت‌های سیاسی به پیش می بریم. در جنبش «زن، زندگی، آزادی» همراه مبارزۀ مردم آزادیخواه برای دستیابی به آزادی، رفاه و برابری هستیم و هیچ اتکا یا چشم امیدی به هیچ منبعی از قدرت و ثروت نداریم.
این منشور دادخواهی که در پی انتشار منشور مطالبات حداقلی از جانب تشکل های کارگری و صنفی و مدنی انتشار یافته است، نشانه های روند پیشروی و تکامل جنبش انقلابی جاری هستند. جنبش انقلابی جاری در قالب این منشورها از هم اکنون بخش حداقلی مطالبات و توقعات خود را از دولت برآمده از قیام توده ها اعلام می کند. این منشورها از قبل منشور رضا پهلوی و ۷ سلبریتی شیفته و هواخواهش که وعده انتشار آن را داده اند و هم پیمانانی که سوار اتوبوس مجانی شاهزاده شده اند را به شکست کشانده است. این منشورهای مطالباتی و دادخواهی گامی در راستای گستراندن افقی روشن در پیش روی جنبش انقلابی جاری و گامی در راستای شکل گیری رهبری سراسری و پاسخی کوبنده به بخشهای مختلف اپوزیسیون بورژوازیی ایران هستند که می خواهند از بالای سر مردم و با کمک قدرتهای امپریالیستی پروژه های آلترناتیوسازی خود را پیش ببرند.
نیروهای چپ و کمونیست باید ضمن حمایت از این منشورهای مطالباتی و دادخواهی به رغم ملاحظاتی که در مورد آنها دارند، لازم است با صراحت اعلام دارند که تحقق این مطالبات و دستیابی به آزادی و رفاه و برابری انسان ها فقط با سرنگونی انقلابی رژیم جمهوری اسلامی، برپائی یک حکومت شورایی که کارگران و زحمتکشان و تهیدستان شهری با تکیه بر این ساختار آن بتوانند در مدیریت و اداره جامعه مستقیما دخالت کنند و با تعرض به سرمایه داری با سمت گیری بسوی سازماندهی اقتصاد سوسیالیستی امکان پذیر است. در جهان معاصر سرمایه داری تحقق تحول دمکراتیکی در جامعه فقط می تواند نتیجه مبارزات توده ای از پایین با نقش محوری طبقه کارگر باشد.
سخن روز شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له