معلمان با اعتصاب سراسری به خیزش انقلابی مهسا پیوستند؛ کارگران با سلاح نیرومند اعتصاب به این خیزش انقلابی بپیوندید!
سه شنبه ۱۲ مهر ۱۴۰۱
موج اعتراض هایی که علیه قتل حکومتی مهسا امینی آغاز شد به یک خیزش انقلابی و سراسری تبدیل شده و اکنون وارد هیجدهمین روز خود شده است. قتل ژینا امینی در واقع جرقه ای بود که باروت خشم و نارضایتی انباشته شده مردم علیه خشونت ها و تبعیض جنسیتی که به زنان تحمیل شده بود، علیه فشارهای سنگین گرانی و فقر و فلاکت اقتصادی، بی حقوقی های سیاسی و اجتماعی را به نقطه انفجار رساند. اگر خیزش دی ماه ۹۶ در غیاب به میدان آمدن طبقه کارگر بعد از ده روز فروکش کرد و خیزش آبان ۹۸ زیر فشار سرکوب خونین بعد از یک هفته شعله هایش به زیر خاکستر رفت و خیزش آب در خوزستان و اصفهان چند روز بیشتر دوام نیاوردند، اما خیزش انقلابی مهسا وارد هیجدهمین روز خود شده است.
از آنجا که قتل ژینا به دست نیروهای سرکوب “گشت ارشاد” در ادامه منطقی سیاست تبعیض جنسیتی و زن ستیزانه رژیم جمهوری اسلامی به وقوع پیوست، اعتراض به این قتل دولتی بلافاصله به جنبش رهائی زنان، به جنبش انقلابی کردستان و به جنبش پیشرو دانشجویی پیوند خورد. حضور برجسته و پیشتاز زنان با شعارها و اقدامات نمادینی که انجام دادند، اعتراضات و اعتصاب یک پارچه مردم کردستان علیه جنایات رژیم و اعتصاب و اعتراض در هم آمیخته و شکوهمند جنبش دانشجویی بیانگر همین واقعیت است.
زنان آزاده با فریاد شعار ” زن، زندگی، آزادی”، “نه روسری، نه توسری، آزادی، برابری” و با دور افکندن و سوزاندن روسری ها نه تنها رکن و پایه ایدئولوژیک جمهوری اسلامی را به لرزه در آوردند، بلکه هژمونی فکری این رژیم متکی بر ایدئولوژی اسلامی و فرهنگ مرد سالارانه را به چالش کشیده و در هم کوبیدند. از آنجا که رژیم جمهوری اسلامی پایگاه اصلی اسلام سیاسی در خاورمیانه و در سطح جهان است، تعرض به ارکان ایدئولوژیک اسلامی سیاسی در کانون قدرت آن، جنبش رهائی زنان را نه تنها در ایران بلکه در خاورمیانه وارد فاز نوینی کرده است. بی جهت نیست که فعالین جنبش رهائی زن در افغانستان، کردستان سوریه، ترکیه، کردستان عراق و در لبنان با پیام های پرشور و سازمان دادن آکسیون و راهپیمایی های حمایتی، همبستگی خود را با زنان ایران اعلام کردند.
خیزش مهسا با وجود شور و امید عظیمی که نه فقط در ایران، بلکه در سطح منطقه ایجاد کرده است، اما تداوم و پیشروی آن در گرو سراسری تر شدن، توده ای تر شدن و پا به میدان گذاشتن طبقه کارگر در ابعاد اجتماعی و سراسری است. هر اندازه این خیزش سراسری تر شود و استانها و شهرهای بیشتری را در بر گیرد، می تواند از تمرکز نیروی سرکوبگر دشمن در کانون های اصلی این مبارزه جلوگیری کند. توده ای تر شدن این خیزش مانع آن می شود که نیروهای سرکوبگر بتوانند صفوف معترضان را پراکنده کرده و این اعتراض ها را به جنگ و گریز خیابانی بکشانند. اگر در تهران و دیگر کلان شهرهای ایران مردم در ابعاد ده ها و صدها هزار نفری به خیابان ها سرازیر شوند، نیروی دشمن یارای مقابله با این سیل جمعیت را نخواهد داشت. طبقه کارگر که بدون تردید قلبش با این اعتراضات خیابانی می تپد، در صورتی که با اعتصابات سراسری به میدان بیاید و ماشین سرکوب رژیم را فلج و زمینگیر کند، می تواند تداوم و پیشروی این خیزش انقلابی را تضمین کند.
معلمان مبارز ایران با سازمان دادن دومین اعتصاب سراسری و به تعطیلی کشاندن مدارس در روز ۱۲ مهر و همراه کردن دانش آموزان در حمایت و در همبستگی با این خیزش انقلابی و در محکومیت سرکوبگری ها و جنایات رژیم اسلامی، گام بسیار ارزنده ای در مسیر تداوم و پیشروی آن به جلو برداشته اند. اکنون همه نگاه ها به سوی طبقه کارگر در مؤسسات کلیدی، مجتمع های صنعتی و تولیدی و خدماتی دوخته شده است تا با سلاح نیرومند اعتصاب به این خیزش انقلابی بپیوندند.
رفقای کارگر!
شما می دانید که پایان دادن به تبعیض ها و نابرابری جنسیتی و زن ستیزی رژیم جمهوری اسلامی که در محور توجه این خیزش انقلابی قرار گرفته است همواره خواست کارگران آگاه بوده است. و در این تردیدی نیست که پیروزی در این زمینه گشایشی عظیم در کار و زندگی کلیه زنان و به این اعتبار نیمی از طبقه کارگر و کل جامعه بوجود خواهد آورد. اما در این خیزش شعار و خواست آزادی، برابری و نان، کار، آزادی نیز در خیابان ها طنین انداز هستند. آزادی، یعنی رهایی کامل از قدرت و حاکمیت اقتصادی، سیاسی و فرهنگی سرمایه و سرمایه داری، یعنی رهایی از کلیه روابط، مناسبات و نهادهای اسارت آور و سرکوبگر جامعه بورژوازی. برابری یعنی، برابر شدن انسانها در بهره مندی از امکانات مادی در دسترسی به ابزارهای ارتقا و شکفتن استعدادهای فردی و اجتماعی، برابری در تولید و در زیست، برابری در اعمال اراده در سرنوشت اقتصادی، سیاسی و اداری جامعه. کارگران اکنون زمان آن است که با گام های سنگین خود پا به میدان این خیزش انقلابی بگذارید و پرچم پیکار برای تحقق آزادی و برابری انسانها فارغ از هر جنسیت و ملیت و مذهبی را در دستان توانای خود بگیرید. رفقای کارگر شعار “نه روسری، نه تو سری، آزادی، برابری”، ” نان، کار، آزادی را فرزندان شما در خیابان ها طنین انداز کرده اند. شما نمی توانید نظاره گر آن باشید که دژخیمان جهل و سرمایه ندای آزادی خواهی و برابری طلبی فرزندانمان را در خون خفه کنند.
کارگران هفت تپه، کارگران صنایع نفت و گاز و پتروشیمی ها، کارگران فولاد آهواز، آذرآب و هپکو در اراک، کارگران خودروسازی ها، کارگران مترو، رانندگان شرکت واحد، رانندگان کامیون، کارگران معادن و راه آهن و دیگر بخش های طبقه کارگر که در سالهای اخیر با اعتصابات شکوهمند خود ستون فقرات جنبش آزادیخواهانه علیه وضع موجود را شکل داده اید، به خیزش انقلابی جاری بپیوندید و با اعتصابات خود نیروی سرکوب رژیم را به عقب برانید، پیشروی خیزش کنونی را تضمین کنید و پاسخ کوبنده ای به یاوه گویی های خامنه ای بدهید.
شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له