شنبه ۸ آبان ۱۴۰۰

جهان امروز

جهان امروز: توپ باران وتهدیدات پی درپی مقامات نظامی رژیم برعلیه نیروهای اپوزیسیون کرد که درنوار مرزی کردستان عراق مستقر هستند را ما در دوراخیر شاهد بوده ایم . چه فاکتورهایی این تهدیدات را از دوره های قبلی متمایز می کند؟

رئوف پرستار: توپ باران وخمپاره باران مناطق مرزی و به آتش کشیدن روستاها و مزارع مردم اقلیم کردستان عراق، توپ باران و موشک باران مقرات و اردوگاه حزب دمکرات کردستان، کاتیوشا و خمپاره باران مقر کومه له و ترور نزدیک به سیصد تن ازنیروهای اپوزیسیون وانقلابیون درکردستان عراق، همه اینها نشان دهنده این است که این تهدیدات قبلا هم عملی شده ولی آنچه که تهدیدات این دوره را از دوره های قبلی متمایز میکند معادلات تازه ای است که در خاورمیانه شکل گرفته است. بنابراین مسئله این نیست که گویا حضور نیروهای اپوزیسیون در مرزها خطراتی جدی برای جمهوری اسلامی بوجود آورده و میخواهد ازطریق فشار برحکومت عراق وحکومت اقلیم کردستان آنها را محدود کند، بلکه مسئله همان معادلات تازه ای است که در منطقه بوجود آمده است. با توجه به این معادلات جدید است که جمهوری اسلامی موضوع مربوط به اپوزیسیون را علم کرده و تلاش می کند از طریق فشار بر دولت عراق و حکومت اقلیم کردستان تهدیدات خود را عملی نماید و محدودیت بیشتری به آنها تحمیل کند.

آمریکا بعد از بیست سال تحمل هزینه های سنگین، نیروهایش را به طور مفتضحانه از افغانستان عقب کشید  و افغانستان را به طالبان سپرد. در عراق هم در توافق با دولت مرکزی قرار است تا آخر سال میلادی جاری نیروهایش را از این کشور خارج کند. در سوریه دست و بال دولت فاشیستی ترکیه را در حمله به مردم کردستان سوریه باز گذاشته است، در یمن قصد دارد پای خود را از جنگ نیابتی بیرون بکشد. تحولات اخیر خاورمیانه بویژه خروج آمریکا ازافغانستان نشان می دهد که از دولت عراق گرفته تا حکومت اقلیم کردستان و کلیه نیروهای دخیل در اوضاع عراق و بیش ازهمه رژیم جمهوری اسلامی خودشان را برای عراق بعد ازخروج نیروهای آمریکا آماده می کنند. بنابراین تهدیدات اخیر رژیم جمهوری اسلامی علیه نیروهای اپوزیسیون مستقر درکردستان عراق ودخالتگری های نظامی جمهوری اسلامی درخارج از مرزها نه فقط به عنوان بخش جدائی ناپذیری از استراتژی گسترش سرکوب در داخل مرزهای ایران، بلکه همچنین باید بر متن اوضاع جدید قابل تحلیل و ارزیابی است. جمهوری اسلامی با تجاوز به خاک کردستان عراق و فعال کردن کیس مربوط به نیروهای اپوزیسیون می خواهد دررقابت با دولت های عربی منطقه قطر، اردن وعربستان ومداخله گریهای ترکیه موقعیت خود را در عراق بعد از انتخابات و بعد از خروج آمریکا تقویت کند.

رژیم اسلامی درحالی که دولت ترکیه به بهانه حضور نیروهای پ .ک. ک بخشی از کردستان عراق را اشغال کرده است و جنگنده هایش درعمق چند صد کیلومتری خاک کردستان عراق را بمباران می کنند می خواهد نشان دهد که او هم به بهانه حضور نیروهای اپوزیسیون میتواند قسمت هایی از خاک کردستان عراق را اشغال کند. می خواهد نشان دهد که درعراق بعد ازخروج آمریکا حضور نیروهای مسلح اپوزیسیون درخاک کردستان عراق را تحمل نمی کند. جمهوری اسلامی برای پیشبرد این اهداف نه تنها درتلاش است که از اهرم فشار اقتصادی، نظامی و دیپلماتیک دولت مرکزی عراق علیه حکومت اقلیم کردستان استفاده نماید، بلکه مستقیما نیز به احزاب حاکم درکردستان عراق فشار خواهد آورد. رژیم جمهوری اسلامی هم مانند دولت ترکیه از یک موضع شوینیستی تجربه حکومت اقلیم کردستان را به رغم تمام ناکامی ها و بیگانگی اش با منافع مردم کردستان عراق را به زیان خود می داند و تضعیف و بی اعتبار کردن بیشتر آنرا هدف قرار داده است.

همچنین مولفه دیگری که می تواند دراین رابطه دخیل باشد این است که رژیم جمهوری اسلامی گویا به خیال خودش می خواهد با این نوع تهدیدات برفضای اعتراضی مردم ایران واعتصابات واعتراضاتی که ازدی ماه 96 وآبان ماه 98 شروع وتاکنون ادامه دارد تاثیر گذاشته ومانع گسترش بیشترفضای اعتراضی شود.

جهان امروز: برخورد نیروهای سیاسی که در منطقه هستند به این تهدیدات چگونه بوده است؟ از نظر شما آیا این ایجاد محدودیت جدید می تواند فعالیت نظامی- سیاسی وتشکیلاتی کومه له درمنطقه را متوقف کند؟

رئوف پرستار:  دررابطه با موضع و برخورد نیروهای سیاسی در منطقه باید گفت که این نیروها مواضع مشترک و یکسانی نداشتند. هرچند نیروهای متشکل در مرکزی بنام “مرکز همکاری احزاب کردستان ایران” مواضع تقریبا همسانی داشتند، ولی تعدادی ازآنها بنا براستراتژی سیاسی شان حتی از مواضع جمعی این مرکز نیز پا را فراتر گذاشته و در شرایطی که اعتصابات کارگری و جنبش های اعتراضی در ایران روند رو به رشد داشته و جنب و جوش مبارزاتی سراسر ایران را فرا گرفته  و جمهوری اسلامی با بحران های عمیق و همه جانبه مواجه است، خواهان مذاکره با رژیم و حل و فصل مشکلاتشان از طریق گفتگو و مذاکره هستند. کوبیدن طبل مذاکره با رژیم در شرایط کنونی از یاس و ناامیدی این جریانات در دخالتگری در جنبش های اجتماعی و بی اعتقادی به دخالتگری توده های مردم از پائین در تعیین سرنوشت خویش و امید بستن به تغییرات ازبالا سرچشمه می گیرد. ولی با توجه به رویگردانی عمومی از تمامی جناح های حاکمیت و نا امیدی مردم از بهبود اوضاع تحت حاکمیت سرکوبگر رژیم جمهوری اسلامی، سیاست آنها از مقبولیت اجتماعی برخوردار نیست، مضافا اینکه با بی اعتنایی رژیم نیزمواجه شده است. درکلیت خود مواضع این نیروها ضمن محکوم کردن تهدیدات واقدامات رژیم درتوپ باران مناطق مرزی، طبق معمول و بر اساس اولویت های سیاسی شان هنوز امید به ماندگاری نیروهای نظامی آمریکا در عراق و کردستان عراق را از دست نداده اند، در صورتی که خروج نیروهای آمریکا قطعی گردد بیش از پیش به مذاکره با رژیم امید می بندند. در استراتژی این نیروها رجوع به مقاومت توده ای و اتکا به مبارزات اجتماعی کماکان دراستراتژی این جریانات درحاشیه قراردارد.

درپاسخ به بخش دوم سئوال شما مبنی براینکه ایجاد این محدودیت ها می تواند فعالیت نظامی- سیاسی وتشکیلاتی کومه له درمنطقه را متوقف کند یا نه؟ باید تاکید کنم که تحمیل محدودیت های مد نظرجمهوری اسلامی نیازمند ایجاد شرایطی است که فاکتورها وعوامل متعددی درآن دخیل اند که بخشا درخارج ازحیطه قدرت وتوانایی های این رژیم قراردارند، ولی درهرحال تغییر اوضاع منطقه بستگی مستقیم به توازن قوا و معادلات سیاسی آتی  دارد که آینده نشان خواهد داد چه مسیری را طی خواهد کرد. اما ما بارها اعلام کرده ایم که مقاومت و مبارزه ما  نه براساس سیاست های مقطعی و یا تهدیدات دشمن، بلکه بنا برضرورت مبارزه درجهت تغییر وضعیت استثمارگرانه و نابرابر موجود سازمان داده شده است. تمامی فعالیت های سیاسی- تشکیلاتی و نظامی کومه له درمنطقه ازاین ضرورت حتمی نشات می گیرد و همچنانکه تاکنون تاکید کرده ایم کلیه فعالیت های ما درعرصه های متفاوت در منطقه تنها بخشی از فعالیت ها را شامل می شود و آنهم تابعی ازاستراتژی کلی ما است.

بنابراین همچنانکه قبلا نیزاعلام کرده ایم مثلا درعرصه مبارزه مسلحانه، حفظ نیروی پیشمرگ کومه له درشرایط کنونی به منظورمحفوظ نگه داشتن آمادگی و ظرفیت های فعالیت مسلحانه جهت خدمت به استراتژی فوق الذکر می باشد. در نتیجه من به یقین می گویم که تغییر و تحولات منطقه ای و تحمیل محدودیتی های بیشتر به این عرصه از فعالیت فقط می تواند در شکل ادامه کاری این عرصه از فعالیت و شیوه حفظ ظرفیت های آن تغییر ایجاد کند و نمی تواند ادامه کاری آن را مختل نماید. از طرف دیگر این محدودیت ها نمیتواند ما را از مبارزه بر حق مان بر علیه رژیم جمهوری اسلامی و مبارزه علیه مناسبات مالکانه و استثمارگرانه سرمایه داری که در ایران حاکم است باز دارد و فعالیتهای ما را متوقف کند، ما در مقابل هرگونه تغییر احتمالی راهکار وآلترناتیو مناسب خود را داریم .

جهان امروز: شما بدرستی روی این مسئله که کومه له تنها به بازوی مسلح خود متکی نیست تاکید کردی ولی با این حال این تهدیدات وتوافقات که قدرتهای منطقه ممکن است محضوریت ها ومخاطراتی برای نیرویی که درمقرات نیروهای سیاسی و کومه له وهمچنین هزاران پناهنده ای که دراین مناطق زندگی میکنند بوجود آورد. به نظر به چه شیوه هایی می شود این مخاطرات را خنثی کرد؟

رئوف پرستار: قبل ازهر چیز روشن است که ما در مناطقی از کردستان عراق مستقر هستیم، مناطقی که حکومت اقلیم کردستان  حاکمیت دارد، در واقع مستقل از اینکه این تهدیدات چه اهدافی را تعقیب می کند قبل از این که این تهدیدات متوجه ما باشد، علیه و نقض حاکمیت حکومت اقلیم بوده و همه اقدامات تاکنونی جمهوری اسلامی از ترور  بیش از سیصد فعال سیاسی و کادرهای احزاب و پناهندگان سیاسی ایرانی تا بمباران مقرات و عملیات های نظامی علیه همین مقرات همگی تجاوز به سرزمین مملکت دیگر است. خنثی کردن و جلوگیری از این تجاوز گری و نقض حاکمیت حکومت اقلیم که قدمتی طولانی هم دارد به عوامل و تغییراتی در رابطه  حکومت اقلیم، احزاب سیاسی دخیل در این حکومت و حکومت مرکزی عراق با دیگر دولت های همسایه و منطقه، آمریکا و دیگر قدرت های جهانی که منافعی اقتصادی، سیاسی و استراتژیک در این منطقه دارند، رقم می خورد. در عین حال از آنجا که حکومت اقلیم کردستان و احزاب سیاسی حاکم در این منطقه به دلیل بیگانگی آنها با منافع اکثریت مردم کردستان هیچگاه برای مقابله با مداخله گری نظامی رژیم جمهوری اسلامی و دولت ترکیه به نیروی توده های مردم کردستان عراق متکی نبوده اند، بنابراین در شرایط کنونی این وظیفه نیروهای چپ و رادیکال و ترقی خواه در کردستان عراق است که با به میدان آوردن توده های مردم مبارز و حق طلب علیه مداخله گری نظامی جمهوری اسلامی صدای اعتراض خود را به گوش مردم در سراسر منطقه و جهان برسانند.  مهاجران و پناهندگان سیاسی که تحت فشار رژیم های فاشیستی جمهوری اسلامی و ترکیه به کردستان عراق مهاجرت کرده اند لازم است بخش جدائی ناپذیری از اعتراض مردم کردستان عراق علیه مداخله گری این حکومت های ارتجاعی باشند. سیاست نیروهای اپوزیسیون مستقر در کردستان عراق بجای امید بستن به تحولات از بالا لازم است در خدمت شکل گیری جبهه اعتراض و مبارزه از پایین باشد.

مردم کردستان عراق که رژیم جنایتکار صدام با توسل به جنایت جنگی و انفال علیه آنها و تحمیل جنگ و خانه خرابی و آوارگی، با بمباران شیمیایی، با شکنجه و زندان، نتوانست آنان را به تسلیم وادار کند و نتوانست حتی برای یک روز هم آرامش مورد نظر خود را بر کردستان مستولی کند، شایسته هر گونه دفاع از حقوق بر حق و شناخته شده  خود و تصمیم بر امورات خویش بدون دخالت دولت های تجاوزگر هستند. مردم کردستان عراق که سیاست ها و عملکرد احزاب حاکم آنها را سرخورده و تا حدودی به بی تفاوتی سیاسی کشانده هنوز ظرفیت آن را دارند که در برابر سیاست های تجاوزکارنه رژیم جمهوری اسلامی دست رو دست نگذارند، به میدان بیایند و علیه این تجاوز کاری ها دست به اعترض بزنند.

اما آنچه که به اقدامات ما در دفاع از خود، نه تنها موشک اندازی و توپ باران پایگاهای ما، بلکه مقابله با همه عملیات های تروریستی و خرابکارانه جمهوری اسلامی علیه نیروهای ما و پناهندگان سیاسی که همه روزه در کردستان عراق مورد تعرض جمهوری اسلامی قرار میگیرند مربوط میشود، کار ما، سازمان دادن مبارزه ای سرسختانه علیه همه انواع اینگونه تعرضات و تجاوزات است. همینجا بگویم که پناهندگانی که در کردستان عراق ساکن هستند و فعالیت سیاسی دارند، در جامعه کردستان کار و امرار معاش میکنند، سرنوشتشان با زندگی مردم کردستان عراق به هم تنیده شده و گره خورده است.

از سویی تاریخا مبارزات، قیام و جنبش های آزادی خواهانه و حق طلبانه مردم کردستان عراق، در همه دوره های خود با احساس هم سرنوشتی و دفاع و کمک های بیدریغ مردم و جنبش انقلابی کردستان ایران پیوندهایی عمیق دارد که با هیچ عملیات و توپ بارانی نمیتوان آنها را سست نمود. کومه له سازمان کردستان حزب کمونیست ایران، در سخت ترین شرایط در کنار مردم کردستان عراق ایستاده و بهایی سنگین هم در این میدان پرداخته است به همین دلایل ما از اعتبار سیاسی و اجتماعی قابل ملاحظه ای در میان همین مردم برخوردار و مورد پشتیبانی آنان قرار داریم. از این نظر مبارزه  و ایستادگی ما علیه جمهوری اسلامی هم دفاع از خودمان است و همچنین دور جدیدی از دفاع ما از حقوق و آزادهای مردم کردستان عراق می باشد. ما با اتکا به حمایت مردم کردستان عراق و امکانات عملی که به پشتوانه این حمایت ها در اختیار ما قرار دارد و با هوشیاری و آرایش مناسب نیروهایمان قادر هستیم تا حدود زیادی خطرات ناشی از مداخله گری نظامی و تروریسم جمهوری اسلامی را خنثی کنیم.