مبارزه علیه مجازات اعدام و برای آزادی زندانیان سیاسی را به یک جنبش سراسری تبدیل کنیم!
شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲
بعد از آنکه در روز دوشنبه ۱۸ اردیبهشت، یوسف مهرداد و سید صدرالله فاضلی زارع، به اتهام توهین به پیغمبر و مقدسات اسلامی در زندان اراک اعدام شدند، و در همان روز احکام اعدام چهار زندانی به اتهام مواد مخدر و قتل در زندان های عادل آباد شیراز، زاهدان و اصفهان به اجرا درآمدند، موج اعدام ها همچنان ادامه دارد. در حالی که روزانه خبر انتقال دسته دسته از زندانیان به سلول های انفرادی جهت اجرای حکم اعدام در سایت ها و شبکه های اجتماعی انتشار می یابد، روز چهار شنبه خبرگزاری میزان از اعدام سه زندانی به نامهای حسین پنجک، عبدالحسین امامی مقدم و بابک آقایی تحت عنوان “اعضای باند پنجک یکی از کارتل های توزیع کوکایین” در زندان قزلحصار خبر داد. همزمان در سحرگاه روز چهارشنبه بیستم اردیبهشت، حکم دو زندانی که پیشتر به اتهام مرتبط با مواد مخدر به اعدام محکوم شده بودند در زندان اراک به اجرا درآمد. در همان روز چهارشنبه، حکم اعدام چهار زندانی که پیشتر با اتهام «تجاوز به عنف» به اعدام محکوم شده بودند در زندان رجایی شهر کرج به اجرا درآمد. ماشین اعدام رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی که هیچگاه از حرکت باز نایستاده اکنون سرعت گرفته است. بنا به گزارش خرگزاری هرانا از روز ۸ اردیبهشت تا ۱۹ اردیبهشت سال جاری، دستکم ۵۷ زندانی از بابت اتهامات مرتبط با مواد مخدر، افساد فی الارض، سب النبی و قتل، در زندان های مختلف اعدام شده اند.
اگر چه اعدام گروهی زندانیان و تشدید فضای سرکوب بمنظور ایجاد رعب و وحشت جهت مقابله با خیزش های احتمالی همواره بخشی از موجودیت رژیم بوده است، اما اینبار سران رژیم آشکارا برای مقابله با تداوم جنبش انقلابی جاری و روند رو به رشد اعتصابات کارگری، اعتراضات سراسری معلمان و بازنشستگان و جنبش های اعتراضی در جامعه این موج اعدام را به راه انداخته اند. این موج اعدام ها در ادامه تهاجم به زنان به “جرم” کشف حجاب، در ادامه حملات شیمیایی به مدارس دخترانه، در ادامه توطئه گری برای به شکست کشاندن اعتصاب کارگران نفت و پتروشیمی برنامه ریزی شده است.
رژیم جمهوری اسلامی در حالی که در بحران عمیق اقتصادی و سیاسی دست و پا می زند، در سطح جهانی بیش از پیش منزوی شده، استراتژی آن برای تبدیل شدن به قدرت برتر منطقه ای به گل نشسته، دستگاه ایدئولوژیک ورشکسته اش توان مشروعیت بخشی به این همه فقر و فلاکت اقتصادی و بی حقوقی های سیاسی و اجتماعی را از دست داده و زیر فشار جنبش انقلابی جاری قدر قدرتی اش در انظار عمومی فرو ریخته است، شمشیر را از رو بسته و هر لحظه جنایت می آفریند. این رژیم می خواهد در اوج درماندگی با تشدید فضای امنیتی و اعدام زندانیان قدرت ماشین سرکوبش را به رخ مردمی بکشد که ترس شان فرو ریخته و به میدان نبرد آمده اند و به چیزی کمتر از سرنگونی رژیم راضی نیستند.
کارگران، زنان و مردان آزاده و مبارز!
برای لغو فوری مجازات اعدام متحد و یکپارچه بپا خیزید! مجازات اعدام قتل عمد دولتی است، باید در مقابل موج اعدام ها از حق زندگی انسان قاطعانه دفاع کرد، باید برای لغو فوری مجازات اعدام یکپارچه و متحدانه به میدان آمد.
برای آزادی بدون قید و شرط زندانیان سیاسی و عقیدتی تجمع های اعتراضی برپا کنید. هیچ کس را نباید به خاطر عقیده و به خاطر فعالیت سیاسی اش به زندان انداخت. آزادی عقیده و آزادی فعالیت سیاسی حق بی چون و چرای هر فرد در جامعه است. برپائی تجمع اعتراضی در خیابان و تظاهرات و راه پیمایی بخش جدایی ناپذیری از آزادی بیان و عقیده است. همچون انسانهائی شايسته آزادی و برابری، استوار و بی تزلزل برای دفاع از حقوق مسلم خود تجمع های اعتراضی برپا کنید! در جلو زندانها اجتماع کنید و با صدائی رسا اعلام کنید که زندانیان سیاسی باید بی قید و شرط آزاد گردند. از هر خیابان، دانشگاه و کوی و کارخانه و برزن شعار “زندانی سیاسی آزاد باید گردد” را طنین انداز کنید. مبارزه علیه مجازات اعدام و برای آزادی زندانیان سیاسی را به یک جنبش سراسری تبدیل کنید.
برگزاری تجمع های اعتراضی در سراسر ایران و برپایی کمپین های سیاسی و تبلیغی در خارج از کشور، علیه احکام اعدام و و برای آزادی زندانیان سیاسی، می تواند رژیم جمهوری اسلامی را از ادامه موج اعدام ها و از به بند کشیدن مبارزان سیاسی و فعالین جنبش های اجتماعی باز دارد. مبارزه پیروزمندانه برای لغو احکام اعدام و آزادی زندانیان سیاسی در اوضاع سیاسی کنونی می تواند جنبش انقلابی جاری را چند گام به جلو ببرد.
سخن روز تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له