“لایحه تعزیرات” رژیم نیز در آتش خشم و اعتراض توده ها خواهد سوخت
چهارشنبه ۲۱ دی ۱۴۰۱
جنبش انقلابی که با قتل دولتی ژینا چون ققنوسی پر کشید، اکنون دیگر آنچنان فضای جامعه را اشغال کرده است که حتی آنانیکه به مثابه کلاغان سیاه در کمین این ققنوس نشسته بودند ، هریک به گونه ای پای گریز در پیش گرفته اند. زمانی که هفته ” عفاف و حجاب ” رژیم توسط زنان شجاعی که در خیابانها و متروها حجاب بر زمین افکندند با شکست روبرو شد. سردمداران رژیم برای جبران این شکست ژینا را به بهانه بیرون افتادن تارهای مویش دستگیر و به قتل رساندند. آنها در این تصور باطل بودند که قتل ژینا، آن زنان شجاعی را که دستکم در دوسال اخیر از هر فرصتی برای به زمین انداختن حجاب بهره جسته بودند، به وحشت انداخته و عقب خواهد راند تا کلاغان سیاه در قامت پاسداران بی حقوقی زنان یکبار دیگر بعد از آن همه خفت و خواری در هفته ” عفاف و حجاب” مجددا ابراز وجود کنند. این تصور با خیزشی انقلابی که تنها در فاصله بسیار اندکی سرتاسر جامعه را در خود گرفت، در هم شکست. این جنبش انقلابی با شعارها و مطالباتش کلیت نظام حاکم را به چالش کشید. این بار طغیان برعلیه اسارت بیش از چهار دهه زنان بود، بر علیه فقر و بی مسکنی، بر علیه زندگی چند مرتبه زیر خط فقر، برعلیه فقدان آزادی، بر علیه سرکوبگری و در دفاع از حرمت انسان در دفاع از آزادی زندانیان سیاسی، در دفاع از حق کودکان، در دفاع از حق زیستن و علیه محرومیت هایی بود که این رژیم در بیش از چهار دهه بر این مردم تحمیل کرده بود. سرا ن رژیم شرکت کنندگان در خیزش عظیم انقلابی را ” اغتشاشگرانی” نامیدند که به زعم آنان از خارج سازمان داده میشوند. نعره زدند که اندکی از زنان ” منحرف” هستند که قاطعانه باید با آنان بر خورد شود. اما زمانی که توده عظیم زنان را دیدند که در پیشاپیش صفوف اعتراضات در حرکتند چاره ای نیافتند جز آنکه به تشدید سرکوب پناه ببرند. با سلاح نیمه سنگین حتی با توپ و تانک به وسط میدان آمدند. بسوی سینه های معترضان شلیک کردند، کودکان را هدف گلوله قرار دادند، حدود بیست هزار نفر را بازداشت و روانه زندان کردند. در زندان ها بساط شکنجه و اعدام را برقرار کردند، با وجود تمام این کشت و کشتارها، اعتراض ها ادامه دارد.
سران رژیم در این تصور باطل بودند که با سرکوب و حیله و نیرنگ میتوان خیزش انقلابی را متوقف کرد. اولین زمزمه های متناقض از سوی برخی سران رژیم شنیده شد. در اوائل آذر ماه دادستان کل کشور در سخنانی که بلافاصله جنجال ساز شد، مدعی توقف فعالیت «گشت ارشاد» شده و گفته بود فعالیت این گشت ربطی به قوه قضاییه نداشت. چند روز پیش از آن هم وعده داده بود تا پایان آذرماه مجلس و شورای عالی انقلاب فرهنگی در مورد مسئله حجاب اعلام نظر کنند. اما همین چهارم دیماه در گفتگو با رسانه های داخلی مدعی شد که در چند ماه اخیر ” از برنامه های دشمنان این بود که حریم ها را بشکنند و خطوطی که برای جمهوری اسلامی قائلیم را کنار بزنند از جمله حجاب و دیدید که که چقدر تبلیغات کردند و ترغیب کردند که خانم ها ودختر خانم ها حجاب را بردارند و آن ها هم مرتکب جرم مشهود شدند”. ده روز بعد از سخنان دادستان کل رژیم ، خامنه ای هم در جمع تعدادی از زنان وابسته به حکومت با سخنان دوپهلو به باور خود کوشش نمود نوعی عقب نشینی را اعلام کند. او که خیزش انفلابی جاری را که در پیشاپیش آن زنان شجاع در حرکت بودند اغتشاش و شرکت کنندگان را اغتشاشگر نامیده بود این بار از “ضعف حجاب” و “بد حجابی” سخن به میان آورد و گفت: “نباید کسانی که ضعف حجاب دارند و در مراسم دینی و انقلابی هم شرکت میکنند را بی دین و کافر و ضد انقلابی خواند. آنان کشف حجاب نکرده اند. همه ما نقص هائی داریم که باید تا حد امکان آن ها را بر طرف کنیم”. این دیگر اوج بیشرمی بود که از زبان وی جاری میشد. زنان را در خیابان به گلوله میبندند، هزاران نفر از آنان را به بند کشیده، شکنجه داده وگویا همه اینها برای ضعف حجاب بوده است.
در پی این تناقض گویی ها معاونت حقوقی و امور مجلس قوه قضائیه رژیم پیش نویس لایحه تعزیرات را به دولت ارائه داده است. مواد ۱۷۸ تا ۱۸۱ این پیشنویس به تعیین مجازات برای اعمال حق آزادی پوشش و یا در واقع به اصطلاح بی حجابی اختصاص دارد. این بندها درجه های مختلف مجازات را ذکر کرده که از جمله از خدمات عمومی رایگان تا جزای نقدی، یک سال اقامت اجباری در محل معین یا منع اقامت در محل یا محل های معین، ممنوعیت رانندگی با وسایل نقلیه، انفصال از خدمات دولتی ومنع داشتن چک ، منع خروج از کشور، محروم شدن از انتخاب شدن یا عضویت در انجمنها، شوراها ، احزاب و جمعیتها، محرومیت از استخدام در همه اداره های حکومتی و مؤسسات دولتی، خصوصی و تعاونی، محرومیت از اشتغال به عنوان مدیر مسئول یا سر دبیر رسانه های گروهی را شامل میشود. البته این مجازاتها تنها شامل زنانی میگردد که ” بدون حجاب در انظار عمومی ظاهر شده و حاضر به ارائه تعهد” برای رعایت حجاب شوند. آنانکه حاضر به “تعهد” نباشند با مجازات شدیدتری روبرو خواهند شد.
آنچه که روشن است خیزش انقلابی در ماه چهارم خود نه تنها همه قوانین ضد زن جمهوری اسلامی را به کنار زده بلکه بارها و بارها اعلام کرده است که راهی به جز ادامه اعتراض ها برای به سرانجام رساندن انقلابش ندارد، انقلابی که نه تنها بندهای اسارت زنان را باید پاره کند بلکه تمام بندهائی که نظم سرمایه دارانه اسلامی حاکم کرده است را از هم خواهد درید. بدون تردید لایحه تعزیرات رژیم نیز در آتش خشم و اعتراض زنان و مردان شجاع و آزادیخواه خواهد سوخت.
سخن روز شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له