یکشنبه ۳۱ تیر ۱۴۰۳

بیش از دو هفته از صدور حکم اعدام شریفه محمدی فعال کارگری توسط بیدادگاه ضد انقلاب اسلامی در رشت به اتهامات واهی می گذرد. طی این دو هفته موجی عظیمی از اعلام همبستگی با شریفه محمدی، با خانواده وی و در محکومیت این حکم ضد انسانی به راه افتاده و هنوز ادامه دارد. در این دوره در یک هماهنگی عملی و شکوهمند سیاسی همه نهادها و تشکل های کارگری، تشکل های معلمان، بازنشستگان، نهادهای مدافع حقوق بشر، زندانیان سیاسی، فعالین و پیشروان جنبش کارگرای در زندان و خارج از زندان، ده ها اتحادیه و نهاد کارگری در کشورهای مختلف جهان، تشکل ها و نهادهای مدافع حقوق کودکان و زنان و … در خارج از کشور، احزاب و سازمانهای چپ و کمونیست با صدور بیانیه یا برپایی اکسیون های اعتراضی علیه این حکم جنایتکارانه دست به اعتراض زدند و خواهان آزادی بدون قید و شرط این فعال کارگری شدند. اما رژیم جمهوری اسلامی بدون توجه با این موج عظیم اعتراض ها در داخل و خارج از کشور و بدون توجه به کارزارهای سیاسی که در شبکه های اجتماعی علیه حکم اعدام شریفه محمدی در جریان است، هنوز این حکم ضد انسانی را لغو نکرده است.

این کارزار سیاسی برای لغو حکم اعدام شریفه محمدی و خواست آزادی بدون قید و شرط این فعال کارگری رژیم جمهوری اسلامی را تحت فشار قرار داده است. سران رژیم اگر از یک سو نگران آن هسستند در شرایط انفجاری جامعه، هرگونه دست از پا خطا کردن و اعدام شریفه ممکن است به عنوان یک جرقه خشم و اعتراض انباشته شده کارگران و مردم در سراسر ایران را شعله ور گرداند، از سوی دیگر در هراس هستند که مبادا عقب نشینی از اجرای این حکم ضد انسانی از جانب مردم به عنوان سکویی برای تعرض به کل ساختار سیاسی حاکم مورد استفاده قرار گیرد. این رژیم در حالی حکم اعدام شریفه محمدی را صادر کرده که داس مرگ را بر بالای سر ده ها تن از معترضان که در جریان جنبش انقلابی ژینا دستگیر شده اند، آویزان کرده است، صدها تن از فعالین جنبش کارگری و دیگر جنبش های اجتماعی را به زندان انداخته است و در بیرون زندان نیز به تعقیب و احضار و تهدید فعالین جنبش های اجتماعی ادامه می دهد. این رژیم با پیشینه ای که دارد بعید نیست که لغو حکم اعدام شریفه را با اجرای حکم اعدام تعدادی از دستگیر شدگان جنبش ژینا توأم کند تا به زعم خود کنترل اوضاع را در دست داشته باشد. بنابراین باید کارزار سیاسی برای لغو حکم اعدام شریفه و آزادی بدون قید و شرط وی را به مبارزه برای آزادی بدون قید و شرط کلیه کارگران در بند و زندانیان سیاسی و لغو مجازات اعدام تسری داد.

در حالی که رژیم جمهوری اسلامی با هدف اعمال کنترل بر فضای جامعه علیه فعالین جنبش کارگری احکام اعدام و زندان صادر می کند و اعدام زندانیان تشدید فضای سرکوب به بخشی از استراتژی بقای رژیم  تبدیل شده است، در چنین شرایطی مبارزه برای لغو مجازات اعدام و آزادی بدون قید شرط زندانیان سیاسی صد چندان ضرورت پیدا کرده است. در شرایط کنونی رژیم اسلامی حتی اعدام زندانیان عادی و مرتبط با پخش مواد مخدر و جرائم جنایی  را نیز با اهداف سیاسی، اما با توجیه فریبکارانه ارتقا امنیت اجتماعی و اجرای عدالت  انجام می دهد. این توجیهات عوامفریبانه در حالی است که ابعاد اعمال خشونت و کشتار انسانها توسط رژیم اسلامی به هیچ وجه با میزان خشونت ها و جنایات فردی قابل مقایسه نیست. ابعاد اشاعه مواد مخدر از کانال های مافیایی تحت کنترل سپاه پاسداران و دستگاه های امنیتی جمهوری اسلامی به هیچ وجه با حجم فعالیت های قاچاقچیان منفرد قابل مقایسه نیست. جمهوری اسلامی قربانیان نظام اجتماعی ظالمانه ای را که خود بر زندگی انسان ها حاکم کرده، اعدام می کند تا مسئولیت خود را در ایجاد بستر و شرایطی که اینگونه جنایت ها مدام در آنها بازتولید می شوند، پرده پوشی کند.

توجیهاتی که در این زمینه برای مجازات اعدام وجود دارد دروغ آشکاری بیش نیستند، زیرا اولا انسان ها ذاتا بزهکار، قاتل، قاچاقچی و جنایتکار به دنیا نمی آیند بلکه این شرایط مادی زندگی اجتماعی است که آنان را به سوی بزهکاری و تبهکاری سوق می دهد و دولت ها و طبقات حاکم، مسئولین مستقیم تحمیل این شرایط مادی بر زندگی اکثریت مردم هستند. کسانی مستوجب مجازات هستند که زمینه های اجتماعی که منجر به اعمال جرم می شود را به وجود آورده اند. تجربه همه جوامع و آمارها و اطلاعات قابل اتکا نشان می دهند که در هیچ جامعه ای امنیت مردم از این طریق افزایش اعدام ها ارتقاء نیافته است بلکه بر عکس نفس اعدام حس انتقامجویی و روانشناسی خشونت را تقویت می کند.کارگران، زنان و مردان آزاده و مبارز!

برای لغو فوری مجازات اعدام متحد و یکپارچه بپا خیزید! مجازات اعدام  قتل عمد دولتی است، باید در مقابل موج اعدام ها از حق زندگی انسان قاطعانه دفاع کرد، باید برای لغوفوری مجازات اعدام یکپارچه و متحدانه به میدان آمد. برای آزادی بدون قید و شرط شریفه محمدی و همه زندانیان سیاسی و عقیدتی تجمع های اعتراضی برپا کنید. هیچ کس را نباید به خاطر عقیده و به خاطر فعالیت سیاسی اش به زندان انداخت. آزادی عقیده و آزادی فعالیت سیاسی حق بی چون و چرای هر فرد در جامعه است. برپائی تجمع اعتراضی در خیابان و تظاهرات و راه پیمایی بخش جدایی ناپذیری از آزادی بیان و عقیده است. همچون انسانهائی شايسته آزادی و برابری، استوار و بی تزلزل برای دفاع از حقوق مسلم خود تجمع های اعتراضی برپا کنید! در جلو زندانها اجتماع کنید و با صدائی رسا اعلام کنید که زندانیان سیاسی باید بی قید و شرط آزاد گردند. از هر خیابان، دانشگاه و کوی و کارخانه و برزن شعار “زندانی سیاسی آزاد باید گردد” را طنین انداز کنید. مبارزه علیه مجازات اعدام و برای آزادی زندانیان سیاسی را به یک جنبش سراسری تبدیل کنید. پرچم مبارزه با مجازات اعدام و مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی و تأمین آزادی های بی قید و شرط سیاسی باید در دست طبقه کارگر باشد.
سخن روز تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له
https://alternative-shorai.tv (https://alternative-shorai.tv/)
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn
https://t.me/KomalaCpiranTv