یکشنبه ۱۸ مهر ۱۴۰۰

جهان شُموله این کلام، شلاقه رو حکم اعدام

ضد اجتماست این قانون، خط میکشم رو مهر و امضات

پر از نفرته مسیرش، قدم قانون تا روز اجراش

یه راه بی بازگشت، بدون جبران، بدونِ اصلاح

طناب دار ابزار کنترل و سرکوبه

کجای جهان توحش جلودار خبط بوده؟

چه امنیتی تو قانونی که خودش خشم توشه؟

اون انسان نیست، آرامش جامعه‌ست که معدومه

کشتن با صلیب سنگسار، محکوم از ارتفاع پرتاب

یو‌اس‌ای صندلی الکتریک شمشیرِ عربی تو دست جلاد

اتاق گاز، زنده به گور، گیوتین، برکه‌ی خون

تزریق سم بدون درد، عمل کریه و وجهه‌ی خوب

بنام اون روز که نباشه حکم اعدام

نباشه هیچ‌جا دنیا سری بالا چوبه‌ی دار

قرمزی پرچما نباشه از خون ما

بوی امید بیاد از تک‌تک خونه ها

بنام روزی که نه دار باشه نه تزریق سم

اعدام به هر روش بشه کلا ریشه کن

انسانی کشته نشه ، دیگه با تیر و سنگ

قانونو بسازیمش دوباره از زیر و بم

چه تو خونه چه زندان چه امریکا چه ایران

چه لائیکی چه یهودی چه مسیحی چه اسلام

چه هشتگ چه رو ورق بنویس نه به اعدام

نور میشکافه تاریکی رو، منتظرِ لحظه‌ی ناب